Ο επίδοξος και κραταιός monsieur Dominique, εμφανίστηκε ως medical doctor αλλά περισσότερο θα του ταίριαζε ο ρόλος του witch doctor. Με τη διαφορά ότι για την πρόβλεψη και το σχεδιασμό του μέλλοντος, σε αντίθεση με τους αυθεντικούς witch doctors, εκείνος δεν ανακατεύει οστάρια αλλά τις τύχες ζωντανών ανθρώπων και κοινωνιών...
Aναλυτής κάποιου ΜΜΕ, από αυτά που πρωτοστατούν στην κάκωση της κριτικής ικανότητας της εγκεφαλικής λειτουργίας των πολιτών, τόνιζε την απάντηση-πρόβλεψη του guest witch doctor για το μέλλον των νέων μας που λόγω της ύφεσης θα αναγκαστούν να ξενιτευτούν ότι δηλ. « ναι μεν θα φεύγουν αλλά θα γυρίσουν σε μια καλύτερη χώρα». Το ερώτημα, όμως, που δεν ετέθη είναι ποιο ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό θα σηκώνει το βάρος της καινοτόμου ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα για να γίνει καλύτερη, όταν αυτό το πιο παραγωγικό κομμάτι των νέων ελλήνων θα αναγκάζεται να ξενιτεύεται και η χώρα να αναλώνεται στη διαχείριση του χρέους της. Και στο άλλο μεγάλο ερώτημα του «πόσοι νέοι θα γυρνούσαν από αυτούς που θα έφευγαν» η δυσμενής απάντηση έχει ήδη δοθεί από την πρόσφατη ιστορία μας.
Στην πραγματική ζωή και όχι στην εικονική πραγματικότητα των κομματικών επιτελείων η άδικη και ατελέσφορη υποβάθμιση της ζωής της πλειοψηφίας των πολιτών εξακολουθεί. Και όσο συνεχίζεται αυτή η αδιέξοδη πολιτική δανεισμού, όσο δεν ξεκαθαρίζονται έστω και σε αυτό το αδιέξοδο πλαίσιο οι όροι του χαμένου παιγνιδιού(αναδιάρθρωση, πότε και πώς), όσο βαθαίνει η ύφεση σε βάρος κυρίως των μη κομματικο-ευνοούμενων εργαζομένων και επιχειρήσεων τόσο θα αυξάνει η πιθανότητα της ανατίναξης αυτού του υπερτροφικού κομματικού τέρατος και για την πιο ασήμαντη αφορμή. Όπως μια μικροσκοπική κι ασήμαντη μέντα κατάφερε να ανατινάξει τον εμετικό παχύσαρκο στην κωμωδία των Monty Pythons, “The meaning of Life”. ΄
http://gnathion.blogspot.com
