Δε θα σταθώ στο περιεχόμενο των εισηγήσεων για τις οποίες πολύς λόγος έχει γίνει κατά καιρούς. Θα παραβλέψω το γεγονός ότι όσοι έρχονται από Ικαρία και από Φούρνους επιβαρύνονται με τα έξοδα μετακίνησης με το ένα και μοναδικό πλοίο που εκτελεί δρομολόγια σ’αυτά τα νησιά καθώς και με τα έξοδα διαμονής σε ξενοδοχεία, με την κρυφή ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα πάρουν τα χρήματα. Δε θα αναφερθώ στο ότι το πρόγραμμα της επιμόρφωσης είχε οργανωθεί με προχειρότητα και οι ώρες κάποιων εισηγήσεων συνέπιπταν με την ώρα αναχώρησης του ενός και μοναδικού πλοίου για Φούρνους και Ικαρία! Τέλος, δεν θα κάνω λόγο για την προετοιμασία των αιθουσών στο σχολείο: τα φώτα δεν άναβαν, ο προτζέκτορας δεν λειτουργούσε, οι επιμορφωτές ήταν ανάστατοι γιατί είχαν ετοιμάσει παρουσιάσεις power point και δεν μπορούσαν να τις προβάλουν. Θα πω μόνο πως το σχολείο δεν είχε καμία προετοιμασία πρώτον για να μας υποδεχθεί και δεύτερον για να μας επιμορφώσει, αν εξαιρέσουμε βεβαίως τους καφέδες και τα σάντουιτς που μας προσφέρθηκαν απλόχερα…. Μην είμαστε κι αχάριστοι!
Το καλύτερο όμως ακολούθησε το επόμενο σαββατοκύριακο (11 και 12 Δεκεμβρίου) για το οποίο είχαν προβλεφθεί από την ΕΜΥ πολικές θερμοκρασίες. Φτάσαμε λοιπόν στο σχολείο στις 8 το πρωί και τελειώσαμε την επιμόρφωση στις 3 μμ. Για 7 συνεχόμενες ώρες, με θερμοκρασία κοντά στο 0, με χιονόνερο αλλά και με το νησί της Σάμου να έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, εμείς ήμασταν στο Μαυρογένειο ΕΠΑΛ Σάμου ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ!!! Όταν ρωτήσαμε τους επιμορφωτές μας τι μπορεί να γίνει, δεν πήραμε καμιά ουσιαστική απάντηση παρά μόνο ότι την επόμενη μέρα (Κυριακή 12/12) θα ήταν όλα λυμένα και θα είχαμε ζεστές αίθουσες. Όλο το Σάββατο πέρασε με εμάς να καθόμαστε σε μια σχολική τάξη με τα μπουφάν, τα κασκόλ και τα γάντια μας. Βλέπετε, δεν μπορούσαμε να φύγουμε νωρίτερα, γιατί θα παίρναμε απουσίες και δε θα μας δινόταν η απαιτούμενη βεβαίωση παρακολούθησης των ΠΕΚ.
Την Κυριακή όμως ΄΄παίχτηκε΄΄ το καλύτερο σκηνικό ever! Στις 8 πμ που φτάσαμε στο σχολείο είδαμε –χωρίς καμία έκπληξη ομολογουμένως- ότι τα καλοριφέρ ήταν πάλι κρύα και η αίθουσα παγωμένη. Σε ερώτηση προς τον επιμορφωτή μας για το τι επρόκειτο να γίνει, πήραμε την απάντηση ότι αναμενόταν ο επικεφαλής του σχολείου ο οποίος και θα φρόντιζε το θεματάκι. Δυο ώρες μετά ήρθε ο εν λόγω κύριος, τον ρωτήσαμε αν θα μπορούσε να ανάψει το καλοριφέρ και η απάντησή του ήταν: ΄΄Δεν είμαι εγώ ο υπεύθυνος. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Υπεύθυνος για τα καλοριφέρ είναι ο ΦΥΛΑΚΑΣ΄΄…την εργασία του οποίου ποιος συντονίζει;;; αναρωτιέμαι.
Κυρίες και κύριοι διοργανωτές και υπεύθυνοι των ΠΕΚ, είμαστε εκπαιδευτικοί με όρεξη για δουλειά και όνειρα για ένα αξιοπρεπές σχολείο για το συμφέρον των μαθητών. Ήμασταν συνεπείς σε όλα: στην ώρα προσέλευσης στην τάξη, στις απουσίες μας, στις μετακινήσεις μας. Μπήκατε να μας μιλήσετε για τη διαχείριση της τάξης και για τα καθήκοντα των διευθυντών και των συμβουλίων, χωρίς πρώτα να έχετε προετοιμάσει την τάξη σας τουλάχιστον στα βασικά… Είναι λίγο οξύμωρο. Δε νομίζετε;;; Μας αντιμετωπίσατε με τρόπο οικτρό και αναξιοπρεπή. Δεν μας σεβαστήκατε ούτε ως εκπαιδευτικούς ούτε ως συναδέλφους ούτε ως ανθρώπους. Αλλά για να συμβεί αυτό βασική προϋπόθεση αποτελεί να είναι οι συνομιλητές μας άνθρωποι. Φαντάζομαι θα γνωρίζετε ότι ακόμη και τα συμπαθή τετράποδα σε μια στάνη βιώνουν πολύ πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία σας. Ήταν ένα μικρό δείγμα της νοοτροπίας που δυστυχώς θα μας καθηλώνει για πολλά ακόμα χρόνια στη μιζέρια και στη μετριότητα.
Μια εκπαιδευτικός με….πνευμονία.
ΥΓ. Στην επόμενη φάση επιμόρφωσης να εντάξετε στις θεματικές ενότητες και το ρόλο του φύλακα στη διοίκηση του σχολείου. Για να μην ξεχνιόμαστε….
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
