Είχε ξεκινήσει μια μεγάλη εξέγερση-πλιάτσικο...όλα ήταν δεδομένα...Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, οπότε το οτιδήποτε ήταν άξιο εξέγερσης. Δε λέω ότι δεν σκοτώθηκε ένα παιδί 15 χρονών, δεν λέω ότι αυτό δεν ήταν κατάπτυστο, αλλά δεν ανατρέξαμε ποτέ στις πραγματικές αιτίες των γεγονότων. Κανείς δεν κατηγόρησε ποτέ τους γονείς αυτού του παιδιού για αμέλεια. Κανείς δεν κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση για την ίδρυση του σώματος των ειδικών φρουρών, όπου άτομα χωρίς να έχουν τελειώσει κάποια σχολή και χωρίς την στοιχειώδη εκπαίδευση έβγαιναν στους δρόμους οπλισμένοι. Κανείς δεν ανέφερε ότι επί Σημίτη η Ελλάδα με αυτά τα σώματα είχε αρχίσει να γίνεται μια αστυνομοκρατούμενη χώρα...κανείς δεν ανέφερε τίποτα για τις κάμερες που παρέμειναν και μετά τους Ολυμπιακούς...Κανείς...κανείς δεν εξεγέρθηκε για πράγματα πολύ πιο σοβαρά από ότι και ο ίδιος ο θάνατος. Διότι όταν κάποιος πεθαίνει τελειώνει εκεί, όταν όμως σου κλέβουν την ελευθερία σου πεθαίνει αργά κάθε μέρα, διότι ντρέπεσαι που δεν κάνεις κάτι να την ανακτήσεις, ντρέπεσαι που έκαναν άξιο ντροπής κάτι για το οποίο τόσα χρόνια ήσουν περήφανος. Θυμάμαι ότι με μεγάλη περηφάνεια έλεγα στο εξωτερικό ότι είμαι Ελληνίδα, δηλαδή ότι είμαι ένα άτομο σκεπτόμενο, στοχαστικό, ότι δεν μασάω αμάσητες όλες τις πληροφορίες που μου δίνουν...Θυμάμαι ότι στο συνέδριο που είχε γίνει για όλες τις χώρες καταφερόμουν ενάντια της προπαγάνδας του τρόμου που ισχύει στην Αμερική και δήλωνα σθεναρά ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει στην Ελλάδα, διότι είμαστε λαός περήφανος, με παιδεία και προσωπικότητα...και όλοι με αντιμετώπιζαν σαν μια μικρή ιδιοφυϊα μόνο και μόνο επειδή είμαι Ελληνίδα...Τόσο περήφανη ένιωθα...και λόγω αυτού μπορούσα και είχα αντίλογο στα πάντα, αποδεικνύοντας ότι είμαστε ξεχωριστοί...Οι Έλληνες...λαός που μας έχουν γράψει σε όλα τα βιβλία, λαός που μας αναφέρουν στα πάντα...ο λαός που προσδιόρισε την έννοια του ηρωισμού.
Σήμερα όχι απλά έχουμε απολέσει την έννοια του ηρωϊσμού που μας χαρακτηρίζει αλλά βιώνουμε καταστάσεις που βασιζόνται στην ιδεολογία των ανθρώπων που πολεμούσαμε. Ένα καθεστώς Γκεμπελικής προπαγάνδας. Αν κάποιος ανατρέξει στις βασικές του αρχές τότε απλά θα τρομάξει, διότι θα συνειδητοποιήσει ότι αυτή η εξέγερση με αφορμή τον θάνατο ενός παιδιού δεν είναι τίποτα άλλο από μια τακτική ξεσπάσματος του πλήθους ώστε να νιώσει ότι έχει δύναμη και να συνεχίσει να παραμένει ανίδεος ως προς τα πραγματικά προβλήματα. Κοινώς αυτή η εξέγερση δεν είναι τίποτα παρά ένα άλλο όπιο που μας σερβίρουν με την συσκευασία της λαϊκής δύναμης. Είμαι σίγουρη ότι πολλοί έχετε πολύ πιο σοβαρούς λόγους για να να ξεσηκωθείτε, και όχι ένα ατύχημα. Σπίτια δημοπρατούνται, άνθρωποι αυτοκτονούν με την ανεργία και τα χρέη, εργασιακός μεσαίωνας επέρχεται πιο απειλητικος από ποτέ, ηλικιωμένοι φονεύονται για την σύνταξη τους, αρρώστιες ξεχασμένες από πολλού επανέρχονται, γκετοποίηση καθώς και θρησκευτικές προκλήσεις, δημοψηφίσματα δεν γίνονται...αλλά δεν εξεγείρεται κανένας για αυτά.
Όταν στην πρώτη μεγάλη διαδήλωση δολοφόνησαν επί σκοπού 4 ψυχές εκ των οποίων η μία αγέννητη χτύπησαν το δυναμισμό του λαού. Γιατί δεν ξυπνάμε να επαναστατήσουμε ενάντια σε αυτούς τους ψυχρούς δολοφόνους; Ας ξεκινήσουμε με την εκ των έσω δολιοφθορά...άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά σε εταιρείες και υπουργεία χρησιμοποιήστε τη δύναμη του μυαλού σας και των γνώσεων σας, ούτως ή άλλως είναι τόσο σαθρά τα στηρίγματα αυτού του συστήματος που με μία κίνηση θα πέσουν...Ο φόβος φυλάει τα έρημα λέει το ρητό...οπότε ας πάψουμε να φοβόμαστε και να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Ωραίος ως Έλλην, έτσι είναι η έκφραση για τον λαό μας...Ας πάψουμε να ντροπιάζουμε τον παρελθόν μας, να μιζεριάζουμε το παρόν μας, να καταστρέφουμε το μέλλον μας και ας γίνουμε πάλι ωραίοι...διότι είμαστε Έλληνες και ότι και αν γίνει αυτό δεν αλλάζει ποτέ...κυλάει στο αίμα μας και στην κάθε σκέψη μας. Δεν πιστεύω στην Ευρασία και τον πόλεμο της (αναφορά στο "1984" του Όργουελ)
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
