Στην εποχή χρεοκοπίας της χώρας, μαζί της δείχνει χρεοκοπημένο και το πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα – με πρώτο και καλύτερο το κυβερνητικό, το οποίο εκλήθη να διαχειριστεί αυτήν τη χρεοκοπία – δείχνουν να κινούνται στα τυφλά και να πολιτεύονται με τους όρους με τους οποίους πολιτεύονταν σε όλη τη διάρκεια της πολιτικά εξαντλημένης μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι στις δημοσκοπήσεις κυριαρχούν η αμφισβήτηση και ο «Κανένας».
Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κόσμος παρακολουθεί απελπισμένος και πεισμένος ότι έρχονται τα χειρότερα. Βλέπει απέναντί του πολιτικές ηγεσίες που μετατοπίζουν τις ευθύνες τους στην πλάτη του, ζητώντας του μάλιστα «να πληρώσει το μάρμαρο»… πολιτικές ηγεσίες που εναλλάσσονται στην εξουσία και φαίνεται να κινούνται στον αυτόματο πιλότο και σύμφωνα με τις επιταγές είτε της Ε.Ε. είτε της τρόικας είτε του ΔΝΤ.
Ψάχνεται λοιπόν ο κόσμος… Αναζητεί πολιτική ηγεσία ικανή να αντιμετωπίσει την κρίση και να βάλει τη χώρα σε άλλη ρότα. Πολιτική ηγεσία που θα μπορεί να πυροδοτήσει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή και να εμφυσήσει έναν αέρα ανανέωσης.
Το δράμα είναι ότι οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτική… Γι’ αυτό και το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Π» έχει και έναν συμβολικό χαρακτήρα… Δεν φαίνεται φως στο τούνελ, δεν υπάρχουν φωνές που να ξεχωρίζουν, να δημιουργούν ελπίδα, να δείχνουν ότι ξέρουν και ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν την κρίση. Εκεί, ανάμεσα στις αγγελίες για τους άνεργους που ψάχνουν για δουλειά, υπάρχει και η αγγελία «ΖΗΤΕΙΤΑΙ πολιτική ηγεσία»…
Την ίδια ώρα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μοιάζουν ανίκανες να αντισταθούν στη λαίλαπα που έχει ενσκήψει στους μισθούς, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Σε όλα τα επίπεδα φαίνεται να ζούμε τον επιθανάτιο ρόγχο μιας ολόκληρης εποχής και των δεινοσαύρων που τη διαχειρίστηκαν.
Σε τέτοιες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες είναι επόμενο κάποιοι να απεργάζονται σενάρια που υπερβαίνουν τα όρια της πολιτικής και να ονειρεύονται μοντέλα διακυβέρνησης τα οποία περιλαμβάνουν την περιστολή ακόμη και δημοκρατικών ελευθεριών – στοιχείο το οποίο προσιδιάζει σε χώρες οι οποίες τελούν υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.
Καθώς είναι απίθανο μια κοινωνία να παρακολουθεί απαθώς και επί μακρόν τον ακρωτηριασμό της, είναι προφανής ο κίνδυνος να αναζητηθούν μοντέλα συναίνεσης τα οποία θα αποσκοπούν στην υπονόμευση της πολιτικής διαδικασίας και την εξαπάτηση της κοινωνίας. Μια τέτοια προσπάθεια, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», βρίσκεται ήδη στα «δοκιμαστήρια» κάποιων εκ των συμβούλων της κυβέρνησης, χωρίς βεβαίως να μπορεί κάποιος να προδικάσει την τύχη τους.
Κυβέρνηση «κοινωνικών εταίρων»!
Σύμφωνα λοιπόν με ασφαλείς πληροφορίες, κάποιοι αυτήν την περίοδο «ψαρεύουν» εργοδότες και συνδικαλιστές για να συμμετάσχουν σε «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω «ψάρεμα» γίνεται την ίδια ώρα που επέρχονται εξελίξεις στη «μακάρια» ΠΑΣΚΕ σε ΔΕΚΟ και ιδιωτικό τομέα, απειλώντας με σαρωτικές αλλαγές σε παράταξη και ΓΣΕΕ (αναλυτικό ρεπορτάζ και στη σελίδα 47).
Όλα τα πιθανά και τα απίθανα σενάρια έχουν μπει στο τραπέζι από κυβερνητικούς αξιωματούχους και συμβούλους που συμμετέχουν στον κύκλο του πρωθυπουργού, οι οποίοι εξετάζουν ακόμα και το πλέον «ακραίο (;) σενάριο πτώχευσης της χώρας τον Φεβρουάριο» και της διεξαγωγής άμεσων εθνικών εκλογών, που θα έχουν πλέον ιστορικό χαρακτήρα.
Στην κυβέρνηση, μετά τις συναντήσεις με την τρόικα, κατανοούν ότι, παρά τα μέτρα ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων που κλήθηκαν να λάβουν προκειμένου να εξασφαλιστεί η τρίτη δόση του δανείου, οι νέες απαιτήσεις που συμπεριλαμβάνουν πρόσθετα μέτρα 12,5 δισ. ευρώ είναι αδύνατον να εκπληρωθούν ώστε να διασφαλιστεί η τέταρτη δόση.
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, μετά την ανακοίνωση των μέτρων διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, κυβερνητικοί αξιωματούχοι προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τους «πράσινους» συνδικαλιστές ότι η αγορά εργασίας δεν θα μεταβληθεί σε ζούγκλα, ωστόσο ταυτόχρονα «ψάρευαν» διαθεσιμότητες για ένα «νέο πολιτικό σχέδιο».
Σύμφωνα με αυτό, εξετάζεται η συμμετοχή «κοινωνικών εταίρων» σε ένα πιθανό νέο κυβερνητικό σχήμα που θα αποτελείται από εγνωσμένης αξίας προσωπικότητες. «Μια Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, στην οποία θα εκπροσωπούνται όλες οι τάξεις και όλες οι πλευρές» ήταν τα λόγια στελέχους που ανήκει στους εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, το οποίο πρόσθεσε: «Απαιτείται συνεννόηση και συναίνεση ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας για να επιβιώσει η χώρα». Ό,τι, δηλαδή, μας είπαν τις προηγούμενες μέρες οι αξιότιμοι επιτηρητές μας Ντομινίκ Στρος - Καν και Όλι Ρεν!
Δραματική κατάσταση
Εργοδοτικοί παράγοντες και συνδικαλιστές, που έγιναν δέκτες τέτοιων προτάσεων, κατάλαβαν ότι, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις της τρόικας, της Κομισιόν και του πρωθυπουργού για τον «καλό δρόμο στον οποίο βαδίζει η χώρα», η πραγματικότητα όχι μόνο είναι διαφορετική, αλλά όλα πλέον τα ενδεχόμενα είναι με δραματικό τρόπο ανοιχτά.
Τα σενάρια αυτά, όσο απίθανα και να φαντάζουν, εμπλέκουν καταρχήν δύο πρόσωπα. Τον Δ. Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ και τον Γ. Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ. Πρόσφατα, με αφορμή την κρίση που απειλεί τη Συνομοσπονδία, κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο επικεφαλής της ΓΣΕΕ σκοπεύει να παραιτηθεί. Ο ίδιος, με δήλωσή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», το διαψεύδει, απαντώντας όμως με έναν τρόπο που αφήνει περιθώρια και για άλλες ερμηνείες:
«Θα μπορούσε να βγει στη σύνταξη, καθώς φέτος συμπλήρωσε 37 συντάξιμα χρόνια. Αλλά δεν θέλει, λέει, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή, διαψεύδοντας κατηγορηματικά ότι επιθυμεί να εκλεγεί βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, όπως τόσοι προκάτοχοί του, παρ’ ότι λέγεται ότι αυτό θα ήταν εύκολο, καθώς αποτελεί συνομιλητή του Γ. Παπανδρέου και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν στην Ιπποκράτους ότι “ο Γιώργος στηρίζεται πάνω του”».
Το θέμα ωστόσο είναι ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δεν βρίσκεται μόνο στο στόχαστρο των συνδικαλιστικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, ειδικά μετά την αποχώρηση της Αυτόνομης Παρέμβασης και της ΔΑΚΕ από το προεδρείο της Συνομοσπονδίας, αλλά και των ίδιων των πράσινων συνδικαλιστών. Αμυνόμενος απαντάει στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»:
«Ζητάνε από εμάς να πάρει η ΓΣΕΕ στις πλάτες της τον αντιμνημονιακό αγώνα. Αυτό θα μας διαλύσει. Κάναμε οκτώ γενικές απεργίες μέχρι τώρα και ο κόσμος μάς ρωτάει τι πετύχαμε».
Η απάντηση, και μάλιστα παραμονή της μεγάλης γενικής πανελλαδικής απεργίας σε ιδιωτικό, δημόσιο τομέα και ΔΕΚΟ, δίνεται από τα ίδια τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, που με επίσημο κείμενό τους αποκαλούν την κυβέρνηση «τσιράκια του ΔΝΤ» και διαφοροποιούνται πλήρως από την επίσημη ΠΑΣΚΕ καταλογίζοντας στην «πράσινη» διοίκηση της ΓΣΕΕ ότι εμφανίζεται ως «απολογητής των κυβερνητικών επιλογών».
Όχι σε εκτροπές
Το πόσο σοβαρές είναι οι προσεγγίσεις και οι σκέψεις αυτού του είδους, για κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας, κινούμενες εντός και εκτός του πλαισίου της αμιγώς πολιτικής διαχείρισης, οι οποίες βρίσκονται μεταξύ άλλων και στα πλάνα μιντιαρχών, μένει να αποδειχτεί. Όπως μένει να αποδειχτεί αν, πόσοι και ποιοι θα... γοητευθούν από παρόμοιες ιδέες, οι οποίες κινούνται στο όριο της πολιτειακής εκτροπής.
Η γνώμη μας είναι ότι – πλην ελαχίστων φελλών – παρόμοια σενάρια δεν θα βρουν πρόθυμους αποδέκτες. Ποτέ όμως κανείς δεν ξέρει. Γι’ αυτό επιμένουμε σε ό,τι είχαμε επισημάνει από την αρχή αυτής της κρίσης: Η διαχείρισή της να μείνει αυστηρά εντός των ορίων της πολιτικής και του σεβασμού των δημοκρατικών θεσμών. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο.
Αυτό που οφείλουν πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις πλέον είναι να αντιληφθούν ότι ο αστείος κλεφτοπόλεμος τον οποίο παίζουν, πρέπει να αντικατασταθεί από ολοκληρωμένα πολιτικά σχέδια, τα οποία δεν μπορούν πια να είναι αποσπασματικά. Ας πουν ξεκάθαρα πώς οραματίζονται τη χώρα μας και ας αποφασίσει η κοινωνία, με ξεκάθαρες δημοκρατικές διαδικασίες, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει οριστικά πίσω της. Το κρυφτούλι τελειώνει και οι κίνδυνοι γίνονται κάθε μέρα μεγαλύτεροι. Αν θέλουν να επιβιώσουν, ας αποδείξουν ότι το αξίζουν.
http://www.topontiki.gr/
