tromaktiko: Γενικές σκέψεις...

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Γενικές σκέψεις...



Τα βάλατε με τους καπνιστές, τους μη καπνιστές, τους αστυνομικούς, τους δημόσιους υπαλλήλους, τους ιδιωτικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους στρατιωτικούς, τους κληρικούς…
Μια άλλη κυρία την πείραξε που υπάρχουν «κυράτσες» που φοράνε μαϊμού τσάντες και φουστανάκια από τα Ζάρα. Τώρα μας φταίνε οι πολύτεκνοι … είναι γνωστό άλλωστε το φαινόμενο της πλειοψηφίας των πολυτέκνων να είναι οι γονείς, ας μου επιτραπεί ο όρος «σινιέ» και τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο με Louis Vuiton, κάποιος άλλος κύριος γράφει, ότι τα παιδιά πρέπει να τα κάνουμε επειδή το θέλουμε και όχι βασιζόμενοι σε κάποιο επίδομα… έχετε προσωπική πείρα και το λέτε αυτό; Η γέννηση σας ήταν αιτία λύσης του οικονομικού προβλήματος της οικογένειας σας και όχι αποτέλεσμα αγάπης και θέλησης απόκτησης μιας όμορφης και αξιοπρεπείς οικογένειας;

Αλήθεια προς όλους εσάς που αισθάνεστε αδικημένοι… τι σας κάνει να νιώθετε έτσι? Αν τόσο πολύ τους θεωρείτε όλους αυτούς «τυχεράκιδες» ακολουθήστε το παράδειγμα τους! Κάντε 5 παιδιά και πηγαίνετε ΕΠΟΠ στην παραμεθόριο… τις Κυριακές δε, ρίχτε κάνα ευχέλαιο στο στρατόπεδο και τα Σάββατα να κάνετε μαθήματα στα παιδιά της περιοχής! Δεν σας εμποδίζει κανείς…

Και τώρα που έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο (και τον σπαταλάτε διαβάζοντας το κείμενο μου), Κατεβείτε στη γειτονιά σας και μαζέψτε τα απορρίμματα από τους κάδους… μιας και οι υπάλληλοι του Δήμου στο συγκεκριμένο πόστο δουλεύουν ένα τετραωράκι και παίρνουν βαρέα και ανθυγιεινά!! Άκουσον άκουσον!!

Προτείνω η επόμενη κοινωνική ομάδα/ επάγγελμα που θα πέσει στο τραπέζι να είναι οι πυροσβέστες! Που πληρώνονται ένα χρόνο για να δουλέψουν ένα μήνα το καλοκαίρι, άντε και σε κανέναν έκτακτο σεισμό ή έκρηξη(δουλειές ρουτίνας δηλαδή που αντιμετωπίζουμε οι περισσότεροι καθημερινά στις δουλείες μας)… προτείνω δε να τους απολύσουμε όλους, να γλιτώσουμε μια και καλή από αυτούς , που ρίχνονται στη μάχη με τις φλόγες με κίνδυνο τη ζωή τους… εργατικά ατυχήματα μπορούν να συμβούν στον καθένα μας!

Είναι πραγματικά θαυμαστό το πώς η δύναμη του να γράφεις ό,τι θέλεις, επηρεάζει την ψυχοσύνθεση του Έλληνα! Όλοι ανήκουμε σε μία ή και σε περισσότερες από τις παραπάνω κατηγορίες (άμεσα ή έμμεσα), και φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε ανθρώπους που προσπαθούν να απολογηθούν , για αυτό που είναι, για αυτό που διάλεξαν να σπουδάσουν, για την πλευρά της ζωής που δεν μπόρεσαν να ορίσουν (π.χ. το επάγγελμα των γονιών τους).

Ξαφνικά ξύπνησε ο ακριβοδίκαιος μέσα μας… «ναι! Θα μου πεις τι κάνεις γιατί ΕΓΩ σε πληρώνω!»… δεν είδα όμως να δικαιολογείτε τέτοια στάση στο αφεντικό σας όταν σας ξεστομίζει αυτά τα λόγια!!

5 αιώνες μετά και δεν διαφέρουμε και πολύ από τον Μεσαίωνα… ρίχνουμε στην αρένα την κάθε κοινωνική ομάδα προς τέρψιν του κοινού!

Για όσους διάβασαν το κείμενο μου, και θέλουν να μου πουν κάτι προς απάντηση, θέλω να τους ενημερώσω ότι δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για τίποτα, ζω σε μια κοινωνία ατόμων και αναγνωρίζω την ανάγκη ύπαρξης όλων μας για να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το σύστημα- αν με ενοχλούσε τόσο πολύ ο συνάνθρωπος θα είχα πάρει τα βουνά, προς υλοποίησης μιας πιο μοναχικής ζωής.

Για όσους βιαστούν να βγάλουν ‘’προφανή’’ συμπεράσματα για το άτομο μου… θέλω να τους πω ότι το πιο προφανές είναι ότι βλέπω πέρα από τη μύτη μου.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!