Η αδιάφορη γυάλινη πρόσοψη με τις αυτόματες πόρτες, είχε αποκτήσει ενδιαφέρον αυτή τη φορά, αφού μπροστά της στέκονταν δυο νέα παιδιά φορώντας κόκκινες στολές του Ερυθρού Σταυρού (αργότερα θα μάθαινα πως κάποιοι άνθρωποι που τους έχουν ανάγκη ,τους αποκαλούν "Άγιους Βασίληδες" -δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματικότητα αυτή η προσφώνηση...).
Με ενημέρωσαν πως μπορώ να αφήσω, κατά την έξοδό μου από το κατάστημα , ό,τι θέλω από είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα ή παιχνίδια και πως θα τα δώσουν αυτοί σε κάποιους που τα έχουν ανάγκη.
Το όλο εγχείρημα μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον και ,έτσι, ζήτησα να μου δώσουν μια "συνέντευξη" (τρόμαξαν στο άκουσμα της λέξης, αλλά τους διαβεβαίωσα πως δεν είμαι δημοσιογράφος! Η καχυποψία προς το συγκεκριμένο κλάδο είναι συνήθης και δικαιολογημένη κατ' εμέ...).
Με ενημέρωσαν πως πρέπει να πάρουν άδεια για να μιλήσουν σε κάποιο μέσο, οπότε επικοινώνησα προσωπικά με την υπεύθυνη του Σώματος. Εκείνη υπήρξε σκεπτική στην αρχή. Για να φύγουν οι (εύλογες) αμφιβολίες της, της ζήτησα αν μπορεί να συναντηθούμε κι εκείνη δέχθηκε αμέσως.
Σε 10 λεπτά είχε φθάσει έξω από το Σούπερ Μάρκετ και γίνονταν οι απαραίτητες συστάσεις.
Αφού τη διαβεβαίωσα πως οι προθέσεις μου είναι αγνές και καθαρά κοινωνικές, δέχθηκε με μεγάλη της χαρά να πάρω αυτή τη συνέντευξη από τα παιδιά.
Τα οποία παιδιά, από όσο πρόλαβα να τους ζήσω όλους μαζί, τα είχε σαν πραγματικά παιδιά της.
Έπρεπε να βλέπατε τον τρόπο που τα κοιτούσε, που τα παρακινούσε να πουν την άποψή τους για τον Εθελοντισμό. Όσο έπαιρνα τη συνέντευξη, ήταν προφανές πως η ίδια είχε περισσότερο άγχος από εκείνα!
Της ζήτησα και εκείνης να μιλήσει, αλλά μου είπε χαρακτηριστικά: "Τι να πω εγώ; Θα τα πουν όλα τα παιδιά. Αυτά ξέρουν καλύτερα..."
Θέλω, απ' τα βάθη της καρδιάς μου να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε και για την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπό μου. Γνωρίζω καλά πως ο Ερυθρός Σταυρός,και ειδικά το Σώμα των Σαμαρειτών, δεν επιθυμεί να διατυμπανίζει την προσφορά του και είναι ιδιαίτερα φειδωλός στις δηλώσεις του. Αυτό με κάνει να εκτιμώ ακόμα πιο πολύ την εμπιστοσύνη σας.
Από μεριάς μου, να πω μόνο αυτό: Ας προσφέρουμε όλοι στον εθελοντισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που μας έχουν ανάγκη. Έστω και λίγη προσφορά, έστω και λίγος χρόνος μας, είναι υπεραρκετός για να βοηθηθούν κάποιοι συνάνθρωποί μας. Μπείτε όλοι στην ιστοσελίδα των Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού για να ενημερωθείτε σχετικά με το σώμα και το έργο του.
Ακολουθεί η συνέντευξη απομαγνητοφωνημένη:
Η Στέλλα και ο Νίκος (που δε θέλησαν να δημοσιεύσω το επώνυμό τους, καθώς ,όπως μου είπαν χαρακτηριστικά, δε θέλουν να κάνουν "διαφήμιση" στους εαυτούς τους)
-Σκλ-Πυρ.Φ: Θα ήθελα,κατ’ αρχάς να μου πείτε, τι κάνετε εδώ αυτή την εποχή του χρόνου; Σας βλέπω έξω από ένα γνωστό Σούπερ Μάρκετ, με κόκκινες στολές του Ερυθρού Σταυρού και με κάμποσα καλάθια γεμάτα με τρόφιμα δίπλα σας!
-Στέλλα: Εδώ και δέκα χρόνια το Σώμα εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού συνεισφέρει αυτές τις άγιες μέρες στην κοινωνία, συγκεντρώνοντας τρόφιμα για τις πολύτεκνες οικογένειες, για απόρους, για μονογονεϊκές οικογένεις αλλά και γιαανήμπορα μοναχικά άτομα και τα διαθέτει σε διάφορους οργανισμούς ,καθώς και και σε κέντρα μέριμνας αρρένων και θηλέων παιδιών στην περιοχή της Αχαΐας. Ο κόσμος συνεισφέρει δίνοντας κάποια τρόφιμα που είναι προϊόντα ανάγκης, όπως γάλα, ρύζι, ζάχαρη ή ακόμα και παιχνίδια και τα μοιράζουμε έπειτα εμείς από πόρτα σε πόρτα, κάτι που δε γίνεται από κανέναν άλλον οργανισμό.
-Σ.Φ: Επομένως, ο απλός κόσμος που μπαίνει στο Σούπερ Μάρκετ για τα ψώνια του, μπορεί φεύγοντας να αφήσει ό,τι θέλει σε ένα καλάθι σας και αυτό το κάτι που θα αφήσει να είναι σίγουρος ότι θα πάει σε κάποιον που το έχει πολλή ανάγκη.
Αυτό συμβαίνει μόνο στην Αχαΐα ή είναι πανελλαδική κίνηση του Ερυθρού Σταυρού;
-Στέλλα: Είναι πανελλαδική κίνηση, αλλά εμείς που είμαστε το τμήμα της Πάτρας κάνουμε τη συγκομιδή και τη διανομή των αγαθών στο δικό μας Νομό. Αντιστοίχως συμβαίνει και σε άλλους νομούς.
-Σ.Φ: Σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη οικονομικά , πώς βλέπετε την ανταπόκριση του απλού κόσμου σε αυτή σας την κίνηση; Υπάρχει θέληση για προσφορά και συνεισφορά στην προσπάθειά σας; Πώς είναι τα πράγματα συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές;
-Στέλλα: Αν και υπάρχει οικονομική κρίση, ο κόσμος πάντα συνεισφέρει και , ίσα-ίσα που παρατηρούμε πως κάθε χρόνο συμμετέχει και περισσότερο. Ο καθένας, έστω και με ένα αντικείμενο να αφήσει, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ, γιατί κάποιες οικογένειες δεν έχουν να φάνε…
-Νίκος : Ο ανθρωπισμός είναι, πιστεύω, μια αξία που δε θα εκλείψει στις μέρες μας. Εμείς οι εθελοντές είμαστε οι πρώτοι οι οποίοι θα στηρίξουμε όλη αυτή την κίνηση του να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, ο άνθρωπος το συνάνθρωπο.
-Σ.Φ: Θεωρείτε πως αυτού του είδους η προσφορά, η άμεση προσφορά δηλαδή με τη διάθεση τροφίμων και παιχνιδιών που θα φτάσουν κατ’ ευθείαν στις οικογένειες, είναι καλύτερη από κάποια χρηματική δωρεά; Εννοώ, πως με αυτόν τον τρόπο μπορεί να συνεισφέρει ο καθένας και χωρίς να χρειαστεί να μπει σε κάποια ιδιαίτερη διαδικασία, απλά να ψωνίσει ένα-δύο προϊόντα παραπάνω από όσα θα ψώνιζε για τον εαυτό του και να τα αφήσει στο καλάθι σας.
-Στέλλα: Εννοείται πως ο απλός κόσμος προτιμά τέτοιου είδους κινήσεις και συνεισφέρει πολύ πιο αποτελεσματικά έτσι. Να πούμε πως εμείς δε δεχόμαστε χρήματα αυτή τη στιγμή. Μόνο προϊόντα. Το να πάρεις ένα πακέτο μακαρόνια ακόμα και να το προσφέρεις σε μια οικογένεια που έχει ανάγκη δεν είναι δύσκολο, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντικό για αυτή την οικογένεια…
-Νίκος: Ο καθένας μπορεί να προσφέρει το παραμικρό. Ακόμα και το πιο μικρό πραγματάκι που μπορεί να αγοράσει κάποιος από ένα Σούπερ Μάρκετ. Είναι η ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στο συνάνθρωπο.
-Σ.Φ: Θα ήθελα να μάθω πώς μπήκατε εσείς προσωπικά σε όλη αυτή τη διαδικασία, πώς αποφασίσατε να συμμετάσχετε σε αυτό το εγχείρημα; Πώς πήρατε την απόφαση να γίνετε εθελοντές; Έχει ενδιαφέρον, καθώς θεωρώ πως πολλοί μπορεί να είναι οι νέοι που θέλουν να βοηθήσουν όπως εσείς.
- Στέλλα: Εκτός του ότι εμείς είχαμε γνωστούς που ήταν ήδη εθελοντές και γνωρίζαμε τη συνεισφορά τους στο Σώμα, βλέπαμε από την τηλεόραση το έργο που παράγει ο Ερυθρός Σταυρός και νομίζω ότι δε χρειάζεται να ψάξεις και πολύ για να βεβαιωθείς πως αυτό το Σώμα προσφέρει ουσιαστικά στην κοινωνία. Το καλό φαίνεται…
-Νίκος: Το πιο γνωστό και διαδεδομένο μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης για τον κόσμο είναι η ιστοσελίδα των Σαμαρειτών , www.samarites.gr . Από εκεί μπορεί ο καθένας να ενημερωθεί πλήρως για τη δράση των Σαμαρειτών.
-Στέλλα: Όπως κάναμε κι εμείς, έτσι μπορεί κι ο καθένας να προσφέρει. Επίσης, στο site υπάρχει και ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, ώστε ακόμα κι αν κάποιος δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα σεμινάρια του Σώματος, να μάθει κάποια πράγματα ώστε να μπορεί να βοηθήσει και από μόνος του.
-Σ.Φ : Εσείς, απ’ότι έμαθα, είστε δόκιμα μέλη. Τι σημαίνει αυτό; Πόσο καιρό είστε στις τάξεις του Ερυθρού Σταυρού και μέσα από ποιες «δοκιμασίες» πρέπει να περάσετε για να γίνετε κανονικά μέλη ;
-Στέλλα: Πρώτα απ’ όλα, για να γίνουμε εθελοντές Σμαρείτες πρέπει να περάσουμε από μια εκπαίδευση που μαθαίνουμε τα βασικά, όπως Παροχή Πρώτων βοηθειών και συμμετοχή σε δράσεις, ώστε να αποκτήσουμε εμπειρία. Παράλληλα, πρέπει να συμπληρωθούν οι απαραίτητες ώρες μαθημάτων. Όλη η κπαίδευση μαζί με τα μαθήματα κρατάει περίπου 15 μήνες. Έπειτα από την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης ορκιζόμαστε και γινόμαστε πλέον κανονικά μέλη και θεωρούμαστε πια Εθελοντές Σαμαρείτες και επισήμως.
Νίκος: Από ΄κει και πέρα είναι στο χέρι του καθενός αν θα θέλει να συνεχίσει και αν θα βρει κάποια ουσία σε όλη αυτή την προσφορά και στον εθελοντισμό και πιστεύω ότι οι περισσότεροι, άπαξ και μπούνε, θα βρούνε ένα νόημα σε όλα αυτά.
-Σ.Φ: Να διευκρινίσουμε κάτι: Οι εθελοντές Σαμαρείτες εργάζονται 100% εθελοντικά, έτσι; Δεν υπάρχει κάποιος μισθός ή κάποιο βοήθημα;
-Νίκος: Το μόνο βοήθημα είναι η ηθική ικανοποίηση που παίρνεις από τον εθελοντισμό και από αυτά που προσφέρεις.
-Σ.Φ: Αυτό ακούγεται πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η ανεργία, ειδικά στους νέους-οι οποίοι είναι και οι κύριοι εκφραστές της προσπάθειας των Σαμαρείτών- καλπάζει. Πώς εσείς πήρατε μια τέτοια απόφαση, να μην αξιοποιήσετε τις παραγωγικές σας δυνάμεις σε κάτι που θα μπορούσε να σας προσφέρει τα προς το ζην και αντ’ αυτού να τις διαθέσετε στην κοινωνία δωρεάν;
- Νίκος: Σε μια καθαρά χρηματοκρατούμενη κοινωνία ,ο Ερυθρός Σταυρός είναι η καλύτερη μορφή αντίδρασης. Είναι μια Επανάσταση. Θεωρώ ότι έτσι κάνουμε τη διαφορά…
-Στέλλα: Δε χρειάζεται πάντα να αμοίβεσαι χρηματικά για να μπορείς να προσφέρεις κάτι. Με τον Εθελοντισμό μπορείς να συμβάλεις και να νιώθεις αυτή την εσωτερική και ηθική ικανοποίηση. Τόσο ελέυθερο χρόνο έχουμε. Αντί να τον σπαταλάμε σε ανούσια πράγματα, μπορούμε να τον εκμεταλλευθούμε ώστε να προσφέρουμε κάτι στην κοινωνία και στο συνάνθρωπο.
-Σ.Φ: Αυτή περίπου θα ήταν η επόμενη ερώτησή μου: ο εθελοντισμός είναι δουλειά πλήρους απασχόλησης ή είναι part-time ; Ασχολείστε με αυτό κάθε μέρα επί πολλές ώρες, ή είναι κάτι που μπορεί τη μια μέρα να χρειαστεί να κάνεις και την επόμενη όχι; Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα;
-Στέλλα: Εκτός από την εκπαίδευση, που εμείς πρέπει να παρακολουθούμε, υπάρχουν υπηρεσίες. Επανδρώνουμε διάφορες αποστολές, όπως αυτήν εδώ τη σημερινή. Διοργανώνουμε αθλητικές δραστηριότητες, αγώνες και θεάματα για παιδιά και ενήλικες. Είναι βέβαια στο χέρι του κάθε εθελοντή να συνεισφέρει με το δικό του ωράριο και το δικό του τρόπο όσο και όποτε μπορεί. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος που πρέπει να διαθέσεικάποιος στο Σώμα.
-Σ.Φ: Για το τέλος, θα ήθελα να σας δώσω το ελεύθερο να κάνετε μια οποιαδήποτε δήλωση, σχετικά και με την πρωτοβουλία του ερυθρού Σταυρού, αλλά και γενικότερα με το κίνημα του Εθελοντισμού.
-Νίκος: Ελάτε μαζί μας. Αξίζει…
-Στέλλα: Και το μικρότερο για μας σημαίνει πολλά για κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα. Όσο μπορούμε ,να προσφέρουμε όλοι… Και όσοι περισσότεροι θελήσουν να ενταχθούν στον Εθελοντισμό, τόσο το καλύτερο.
-Σ.Φ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά! Έχετε την εκτίμισή μου για όλα αυτά που κάνετε. Καλές γιορτές και καλή δύναμη!
Η Στέλλα με τα ενημερωτικά φυλλάδια ανά χείρας. Το χαμόγελο και η ευγενική προσέγγιση των παιδιών αποτελεί τη μισή επιτυχία του έργου των Σαμαρειτών. Δίπλα τους, πέντε γεμάτα καροτσάκια με τρόφιμα.Φαίνεται πως ο κόσμος δεν έχει χάσει ακόμα την ευαισθησία του...
http://hard-coreworld.blogspot.com/
