Δεν νομίζω ότι όλοι όσοι εργάζονται αυτή την στιγμή στο τόσο σκληρό χώρο είχουν κάποιο μέσον.Έχουν περισσότερο αγάπη για το επάγγελμα και πηγαίνουν καθώς προτιμούν αυτό από το να κάθονται στα καφέ και να κλαίγονται για την ανεργεία.
Ο αδερφός που τελείωσε την
Εμποροπλοιάρχων ως μηχάνικος μπαρκάρει από 17 χρονών και χωρίς καμία βοήθεια μιας και ο πατέρας μας είχε φύγει από την ζωή πολύ νωρίτερα.Οι επιλογές που κάνουμε μετράνε διότι άλλο τα εμπορικά πλοία άλλο τα φορτηγά και άλλο τα κρουαζιερόπλοια.Καλύτερα όσοι δεν την αντέχουν αυτή την δουλεία που είναι τραγικά δύσκολη να μην κάνουν.
Είναι ίσως ο τελευτάιος χώρος που οσοι εργάζονται πανε μπροστά και μάλιστα με το σπαθί τους.
Ευχαριστώ και καλές θάλασσες σε όλους.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
