Απολύθηκα στις 4 Νοέμβρη από το στρατό. Η γνώμη μου για το στρατό είναι η ίδια με αυτήν που είχα πριν μπω. Επειδή θέλεις να το παίξεις και εθνικόφρων, που δεν είναι κακό, και εγώ αγαπάω τη χώρα μου αλλά έχω άλλη οπτική γωνία και αντιλαμβάνομαι αλλιώς την αγάπη αυτή, άλλοι ήταν αυτοί που στην κρίση με τα Ίμια είχαν βγάλει εισιτήρια για εξωτερικό χωρίς επιστροφή. Αν πιστεύεις ακόμα στην ηλικία που είσαι, γιατί για να είσαι Υπολοχαγός θα είσαι γύρω στα 28-30 αν είσαι από ευελπίδων, ότι ο στρατός κάνει καλό στο χαρακτήρα κάποιου τότε ο μπούλης είσαι εσύ. Εσύ διάλεξες την εύκολη οδό του δημοσίου. Πάρτε το χαμπάρι δημόσιοι υπάλληλοι της πλάκας είστε όπως και οι αστυνομικοί. Απλά είστε τόσο μπούλιδες που στο σχολείο και γενικά στη ζωή σας ήσασταν τα παιδιά της ΦΑΠΑΣ. Για αυτό ξεσπάτε στους άλλους. Δεν προσφέρεται τίποτα. Δεν βγήκες στην αγορά να βρεις δουλειά, οπότε το ποιος μπορεί να ανταπεξέλθει στην κοινωνία άσ’το. Φιλίες κάνεις και στο σχολείο αλλά εκεί είπαμε τα παιδιά της ΦΑΠΑΣ ήσασταν οπότε τι φιλίες να κάνεις όταν όλοι σε κοροϊδεύουν. Απλά εκεί βρήκες όμοιούς σου. Εσύ το μεσημέρι πας σπίτι σου, ο φαντάρος μένει μέσα. Είμαι σίγουρος ότι και εσύ όταν έχεις υπηρεσία παραγγέλνεις από έξω να φας ή έχεις έτοιμο ταπεράκι από τη μαμάκα σου σαν κλασικός μπούλης που είσαι. Επίσης μη μου πεις τα περί ευθυνών σας γιατί ξέρουμε όλοι πόσο σέβεστε τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου. Τώρα θα μου πεις ότι η εκπαίδευσή σου ήταν σκληρή, εγώ θα σου πω ότι και λίγα σας κάνουν γιατί είναι ΕΠΙΛΟΓ! Η ΣΑΣ να πάτε εκεί, μαζόχες είστε, έχετε ένα τόσο μεγάλο κάλο στον εγκέφαλο που είστε και περήφανοι. Εμένα όμως δεν ήταν επιλογή μου. Ευτυχώς στη θητεία μου είχα αξιωματικούς που έχουν συνειδητοποιήσει το λόγο που μπήκαν στο στρατό και ότι είναι επάγγελμα και μόνο, και μιλούσαν από μόνοι τους για το θέατρο του παραλόγου. Εγώ έχω πτυχίο Τοπογράφου. Πριν παρουσιαστώ λοιπόν δούλευα μια χαρά. Απολύθηκα και έμεινα χωρίς δουλειά. Τώρα λοιπόν δεν μπορώ να βρω δουλειά. Να σου κάνω την ερώτηση αν μου έκανε καλό ο στρατός; Άσε την απάντηση την έχω δώσει ήδη. Τώρα θα ζητήσω δουλειά απο το στρατό, από το κράτος, από εσένα από ποιον; Για αυτό άσε τα περί μπούλιδων. Κοίτα λοιπόν να δουλέψεις μέχρι τα 45 σου, να πάρεις και μια ωραία σύνταξη να πάρεις και το εφάπαξ σου και άσε εμάς να ματώσουμε μέχρι να βρούμε δουλειά, να δουλεύουμε μέχρι να αντέχουν τα χέρια μας και στο τέλος να μην πάρουμε καν σύνταξη. Να σου πω και το τελευταίο…Μια ζωή και σήμερα ψαρά…
Αναγνωστης
