Παρακολουθώ εδώ και μέρες το τι γράφετε και διαβάζω όλες τις απόψεις. Νιώθω θυμό και θλίψη που βλέπω συμπολίτες μου μικρότερους ή μεγαλύτερους να χάνουν την ουσία...
Να στέκονται ο ένας απέναντι στον άλλον και να δημιουργούν εξουσία για το εγώ τους. Να ποιάνονται από γεγονότα και να παραμορφώνουν το πρόβλημα. Να χάνονται μέσα στις λέξεις και τα κατηγορώ. Να μην ξέρουν πως μπήκαν μέσα σε όλο αυτόν τον φαύλο κύκλο αλλά να μην ψάχνουν να βρουν και την άκρη του.
Χτες μίσησα έναν μπάτσο που χτυπούσε κόσμο και αύριο θα ευχαριστήσω έναν αστυνομικό που ήρθε στο σπίτι μου. Σήμερα εξυπηρέτησα έναν πελάτη με χαμόγελο αλλά αν ξαναέρθει δεν ξέρω αν θα έχω την ίδια διάθεση. Κάποτε έβρισα έναν συμπολίτη μου στον δρόμο αλλά αν δω κάποιον άλλον να με χρειάζεται θα είμαι δίπλα του. Κάθε στιγμή που περνά έχω ένα διαφορετικό συναίσθημα. ΕΓΩ αισθάνομαι διαφορετικά. Επομένως διαφορετικά αντιμετωπίζω και τους γύρω μου.
Για ότι με απασχολεί για καιρό...βγαίνω έξω και φωνάζω. Φωνάζω για να ξεσπάσω. Για να ξεφύγω από την κατάσταση που με πνίγει. Και πέρνω μαζί μου και τον γείτονα. Δύο φωνές είναι πάντα πιο δυνατές από μία. Τον πέρνω μαζί μου και ας είναι και εχθρός μου. Αυτή την στιγμή δεν λύνουμαι το μεταξύ μας θέμα. Προσπαθούμε να δώσουμε λύση στο ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Ας κάνουμε μια αρχή. Έστω κ άτσαλη. Όχι μόνο λόγια.Μιά πρόταση....κανείς?
Να στέκονται ο ένας απέναντι στον άλλον και να δημιουργούν εξουσία για το εγώ τους. Να ποιάνονται από γεγονότα και να παραμορφώνουν το πρόβλημα. Να χάνονται μέσα στις λέξεις και τα κατηγορώ. Να μην ξέρουν πως μπήκαν μέσα σε όλο αυτόν τον φαύλο κύκλο αλλά να μην ψάχνουν να βρουν και την άκρη του.
Χτες μίσησα έναν μπάτσο που χτυπούσε κόσμο και αύριο θα ευχαριστήσω έναν αστυνομικό που ήρθε στο σπίτι μου. Σήμερα εξυπηρέτησα έναν πελάτη με χαμόγελο αλλά αν ξαναέρθει δεν ξέρω αν θα έχω την ίδια διάθεση. Κάποτε έβρισα έναν συμπολίτη μου στον δρόμο αλλά αν δω κάποιον άλλον να με χρειάζεται θα είμαι δίπλα του. Κάθε στιγμή που περνά έχω ένα διαφορετικό συναίσθημα. ΕΓΩ αισθάνομαι διαφορετικά. Επομένως διαφορετικά αντιμετωπίζω και τους γύρω μου.
Για ότι με απασχολεί για καιρό...βγαίνω έξω και φωνάζω. Φωνάζω για να ξεσπάσω. Για να ξεφύγω από την κατάσταση που με πνίγει. Και πέρνω μαζί μου και τον γείτονα. Δύο φωνές είναι πάντα πιο δυνατές από μία. Τον πέρνω μαζί μου και ας είναι και εχθρός μου. Αυτή την στιγμή δεν λύνουμαι το μεταξύ μας θέμα. Προσπαθούμε να δώσουμε λύση στο ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Ας κάνουμε μια αρχή. Έστω κ άτσαλη. Όχι μόνο λόγια.Μιά πρόταση....κανείς?
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
