Κατ'αρχάς δεν έχουν μπεί όλοι σε ΤΕΙ έχοντας βγάλει τεχνικό λύκειο.Η πλειοψηφία προέρχεται από τα ενιαία και κάποιοι προέρχονται ακόμα κι κατατακτήριες από άλλα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Η πλειοψηφία φοιτητών στα ΑΕΙ εμφανίζεται μόνο στις εξεταστικές και αν χωρίς να έχει πατήσει ποτέ σε κάποια διάλεξη.
Από κει που ξεκινάς στις πρώτες μέρες του πρώτου έτους με αμφιθέατρο γεμάτο στο σημείο να στέκονται μερικοί όρθιοι επειδή δεν υπάρχουν θέσεις να κάτσεις, στα μέσα του εξαμήνου έρχονται μόνο 5-6 και οι υπόλοιποι πάνε για καφέ,δε πατάνε καν ή βαράνε μύγες στα τραπεζάκια των παρατάξεων.
Στο ΤΕΙ λόγω απουσιών στα εργαστηριακά μαθήματα (και τα περισσότερα μαθήματα είναι ουσιαστικά δύο χωριστά μαθήματα.Μία θεωρία και ένα εργαστήριο) το να μην παρακολουθείς ισούται με το να μην περάσεις και συνεπώς και να μην μπορείς να το δώσεις στην εξεταστική και να μην μπορείς να πάρεις το επόμενο μάθημα διότι πολλά είναι μέρος αλυσίδας. Επιπλέον, ξεχάστε τα μαθήματα που περνούσατε με σχωνάκι και αντιγραφή σε σχεδόν άδειο αμφιθέατρο χωρίς παρακολούθηση. Σε τμήμα με 30 άτομα αυτές οι πρακτικές δεν πιάνουν.
Παράλληλα, εκείνο που μου προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η οργάνωση καθώς ουκ ολίγες φορές πέρασα ώρες στημένος στην ουρά στη γραμματεία του ΑΕΙ και είχα εξαντλήσει το υβρεολόγιό μου περιμένοντας για πάσο,κάποιο πιστοποιητικό ή δήλωση μαθημάτων.Τα ΤΕΙ είχαν οργανώσει ένα μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας μέσω ίντερνετ πόλυ καιρό πριν μπεί αυτή η πρακτική στα ΑΕΙ.Τελευταίο και σημαντικότερο έχω να σημειώσω πως τα ΤΕΙ μέσω της πρακτικής εργασίας στο τέλος των σπουδών αλλά και μέσω εργαστηρίων κατά τη διάρκεια προσφέρουν μία πολ! ύ καλή γνωριμία με το αντικείμενο της εργασίας, πράγμα το οποίο είναι εντελώς άγνωστο στα περισσότερα πανεπιστημιακά τμήματα
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
