Θέλω να βγαίνω στο δρόμο και να λέω και να μου λένε "Καλημέρα", θέλω τα παιδιά μου να πηγαίνουν μόνα τους στο σχολείο, θέλω να κάθομαι στο μπαλκόνι μου και να απολαμβάνω τον καφέ μου με τη γυναίκα μου, θέλω να μην φοβάμαι να κυκλοφορήσω νύχτα στο δρόμο, θέλω να ζω ήρεμα (όσο γίνεται) και ειρηνικά...
Πως όμως να γίνουν όλα αυτά όταν μου ανεβαίνει η πίεση κάθε στιγμή με τα λαμόγια τους πολιτικούς που αν είχαν ΙΧΝΟΣ ΝΤΡΟΠΗΣ εάν δεν αυτοκτονούσ! αν τουλάχιστο θα μας απάλλασαν από την θλιβερή παρουσία τους φεύγοντας από τη χώρα, με τους κάθε λογής λαθρομετανάστες που έχουν γίνει μάστιγα για τον τόπο, καθώς σχεδιασμένη είναι και η αλλοίωση του πληθυσμού της έρμης Ελλαδίτσας; Τί προοπτική και τί μέλλον έχει ένας άνθρωπος στην πιο παραγωγική του ηλικία (35 ετών) όταν δουλεύει και αυτός και η σύζυγος (να'ναι καλά η πεθερά που προσέχει τα παιδιά) με μηνιαίο εισόδημα (και των δύο) 1.300 ευρώ με όλα αυτά που μας επιβάλλουν (μισθολογικά, συνταξιοδοτικά);;; ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ! ΟΛΟΥΣ Ο ΔΙ@ΟΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗ! Ν ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ... ΤΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑ;;;; ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΙΖΩ... ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ "ΘΕΛΩ"... ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ "ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ" ΠΗΞΑΜΕ, ΑΣ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ "ΟΔΗΓΟΣ" ΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΛΑΣΠΩΣΕΙ, ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ...
Αναγνώστης
