Οι ομάδες που προέρχονται από τα 5 πιο προηγμένα πρωταθλήματα της γηραιάς ηπείρου θα είναι για μια ακόμη χρονιά οι αποκλειστικοί πρωταγωνιστές της φάσης των «16» και της συνέχειας της διοργάνωσης. Αυτό είναι ξεκάθαρο αν δει κανείς πως από τις 16 ομάδες που θα βρεθούν στην επόμενη φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, κατά πάσα πιθανότητα οι 14 (!) ανήκουν σε μια εκ των Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανίας και Γαλλίας.
Εξάλλου, το ποσοστό των χωρών που πλησιάζει το 90% επιτυχίας είναι ενδεικτικό της κυριαρχίας των εν λόγω χωρών στο Champions League. Μάλιστα οι άλλες δύο ομάδες για φέτος, που θα βγουν στη μάχη των «16» κόντρα στα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου θα είναι η ουκρανική Σαχτάρ και μια εκ των Κοπεγχάγη (Δανία) και Ρούμπιν Καζάν (Ρωσία). Βλέπουμε λοιπόν πως αποτελεί… μοναδικό και σπάνιο κατόρθωμα για οποιαδήποτε ομάδα που δεν ανήκει στο «λόμπι» της κορυφαίας πεντάδας να βρεθεί στους «16».
Το ελληνικό κατόρθωμα και η... ματαιότητα των «μικρών»
Μάλιστα τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι δηλαδή και πέρσι, η χώρα μας είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια παράδοση συνεχούς συμμετοχής ελληνικής ομάδας τις τελευταίες σεζόν στους «16» κάτι που μόνο αμελητέο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Για τους πέντε ισχυρούς λοιπόν και φέτος ισχύουν τα ίδια και αν επιβεβαιωθούν τα φαβορί και την τελευταία αγωνιστική των ομίλων, τότε συγκεκριμένα οι Άγγλοι θα έχουν τέσσερεις εκπροσώπους, οι Ισπανοί και οι Ιταλοί από τρεις, ενώ Γάλλοι και Γερμανοί θα έχουν από δύο. Δηλαδή 14/16 δικοί τους!
Πάντως για τις «μικρές» ομάδες που καταφέρνουν να... στριμωχθούν έστω και προσωρινά στην ελιτ των κορυφαίων, αμέσως δημιουργείται το ερώτημα: «Τι γίνεται από εδώ και πέρα;» Η απάντηση συνήθως είναι αποκαρδιωτική για τις πέραν του «λόμπι» ομάδες. Από τη φάση των «16» και έπειτα – που συνηθίζουμε μάλιστα να λέμε πως βλέπουμε άλλο Champions League, οι μεγάλες ομάδες αλλάζουν ταχύτητα πατανε… γκάζι, και οι αδύναμες για τα δεδομένα του συγκεκριμένου ανταγωνισμού σπάνια καταφέρνουν να ανταποκριθούν και γίνονται έρμαια στις ορέξεις των «μεγάλων», μένοντας απλά με την χαρά και την ανάμνηση της εμπειρίας…
Mόνο 2 φορές... έσπασε(;) η κυριαρχία
Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε πως την τελευταία σχεδόν 20ετία (από το ’92-’93 για την ακρίβεια) όπου η διοργάνωση μετονομάστηκε σε Champions League και προστέθηκαν οι όμιλοι μόλις 2 φορές (το 1995 και το 2004) κατάφερε ομάδα να «σπάσει» την κυριαρχία των 5 μεγάλων. Μάλιστα δεν είναι τυχαίο πως οι δύο ομάδες που το κατάφεραν (Άγιαξ και Πόρτο) ανήκουν σε κοντινές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Ποδοσφαίρου - την Ολλανδία και την Πορτογαλία αντίστοιχα.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως οι πιθανότητες για μια «μικρή» χώρα κάποια ομάδα της να προχωρήσει είναι μηδαμινές και αυτό με την πάροδο των χρόνων όπου οι «μεγάλοι» γίνονται «μεγαλύτεροι» και οι μικροί συρρικνώνονται ακόμη περισσότερο γίνεται ακόμη πιο εμφανές. Εξάλλου σημαντικός παράγοντας είναι και τα υπέρογκα ποσά που δαπανούνται από τις ισχυρότερες οικονομικά ομάδες, στα οποία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οι υπόλοιπες και το χάσμα μεγαλώνει. Κι όσο δεν αλλάζει κάτι σε αυτή την τάση, τόσο το Champions League θα παραμένει μια "κλειστή" Λίγκα, πέντε πλούσιων χωρών, με τις ομάδες των υπόλοιπων εθνών να... αλληλοσκοτώνονται για τα… ψίχουλα, υπό το αυστηρό βλέμμα των ποδοσφαιρικών δυνάμεων της ηπείρου μας…
www.gazzetta.gr
