Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη
ΕΚΕΙ, λοιπόν, στην Ευρώπη της τάξης και της πειθαρχίας, άρχισαν να ξεσηκώνονται(!) οι… κρυόκωλοι. Και ποιος το’ λεγε Άγγλοι φοιτητές να αντιδράσουν για τα αυξημένα δίδακτρα και η διαμαρτυρία τους να σπάσει βιτρίνες και τράπεζες.
ΚΑΙ, βέβαια, μόνο για τα… λεφτά ξεσηκώθηκαν. Για λόγους που σχετίζονται με το σύστημα και τον καπιταλισμό. Τα άλλα τα’ χουν(;) λυμένα. Δεν μοιράζουν πτυχία δεν περνάει το μέσον, καθηγητές (πανεπιστημίων) δεν δίνουν το «χρίσμα» στα παιδιά τους.
Όπως και να’ χει, καλό σημάδι ο ξεσηκωμός και μόνο μιας μεγάλης ευρωπαϊκής χοάνης η τυρβώδης ροή θα ταράξει τα νερά. Για να «συγκινηθούν» οι μαφιόζοι που κινούν τα νήματα γραδάροντας τις αντιδράσεις των λαών.
ΕΔΩ, στην… Ψωροκώσταινα της σπατάλης και της αταξίας, οι ξεσηκωμοί έχουν άλλη αφετηρία και σκοπό. Ν’ αρχίσουμε απ’ το νηπιαγωγείο; Τι να περιμένεις από κάποιες μάνες που καλούν κομμώτρια(!) στο σπίτι για την κορούλα τους, πριν απ’ την παρέλαση του… μίνι και των «καρφιών»; Κι αν άλλες, πιασμένες χέρι-χέρι να συνοδεύουν τα κορίτσια τους στα Καλλιστεία και να μοιράζονται την αγωνία τους για «τοπ μόντελ»; Κι αν ο μαθητόκοσμος ξεσηκώνεται για αιτήματα που εφευρίσκονται «καθ’ οδόν» και οι καταλήψεις ροκανίζουν διδακτικές ώρες, μικραίνοντας «de facto» τη σχολική χρονιά;
ΟΙ φοιτητές και οι σπουδαστές μας δεν χρειάζεται να ξεσηκωθούν για τα… δίδακτρα. Τα πληρώνουν έμμεσα. Με τον φορολογούμενο γονιό και με τους ελλειμματικούς κρατικούς προϋπολογισμούς. Για άλλα ξεσηκώνονται. Με την έγνοια να δυναμώσει η παράταξη. Με εγγραφές «νεοφώτιστων» στα φοιτητικά τραπεζάκια των Πανεπιστημίων με τα άδεια αμφιθέατρα και, βέβαια, για να «προωθήσουν» τον… ευνοούμενό τους καθηγητή για επαγγελματική ανέλιξη(!). Με ανταποδοτικά οφέλη που θα πιστοποιούνται με σφραγίδες και υπογραφές στο πτυχίο του.
ΔΕΝ «κλείνουμε» χωρίς πρόταση. Μια λέξη ξεχασμένη. Είναι βάση και προϋπόθεση. Πειθαρχία! Σε όλες της βαθμίδες. Με σεβασμό στους νόμους και εφαρμογή των κανονισμών. Αν είσαι σωστός σπουδαστής, αν καλύψεις τις υποχρεώσεις σου και σου φάνε το δίκιο, αν η Πολιτεία δεν ανταποκριθεί στα συμπεφωνημένα, τότε βγαίνεις στους δρόμους. Με την κοινωνία δίπλα σου και τον πολίτη αρωγό. Πειθαρχία (όχι υποταγή) που μας έλειψε, θαμμένη στα κατάβαθα των σχεδιασμών και των σκοπιμοτήτων.
