μου είπε η θεία μου και αφορά τον εξάδελφο μου και το προξενείο της Ελλάδας στο Μόντρεαλ.
Πριν περίπου 2-3 χρόνια είχε προκηρυχτεί μια θέση οδηγού για το προξενείο του Μόντρεαλ. Ο μισθός για αυτήν την θέση ήταν 2500 - 3000 ευρώ. Κάθεστε ακόμα στην καρέκλα σας; Γιατί εγώ κόντεψα να πέσω μόλις το άκουσα. Αυτά τα λεφτά είναι όνειρο απατηλό για τους Έλληνες εντός συνόρων. Αλλά από ότι φαίνεται είναι πετσετάκια (από το ομώνυμο τραγούδι) για κάποιους βολεμένους. Για να γίνω πιο σαφής η θεία μου εκμυστηρεύτηκε ότι ακόμα και για το Μόντρεαλ του Καναδά αυτά τα λεφτά είναι πολύ καλά για μια θέση οδηγού σε ένα προξενείο. Δεν πρόκειται για μια απαιτητική η θέση. Ο οδηγός δεν είναι και σωματοφύλακας για παράδειγμα σε μια ενδεχομένως εμπόλεμη ζώνη. Έτσι λοιπόν ο εξάδελφος μου έκανε αίτηση μια και ήταν επαγγελματίας οδηγός και ήξερε ότι αυτά τα λεφτά είναι πολύ καλά για μια τέτοια εργασία με μόνη ουσιαστικά υποχρέωση να οδηγάς την Πρόξενο σε κάποια ραντεβού που ενδεχομένως θα είχε στο Μόντρεαλ. Στο τέλος, εδώ έρχεται το παράπονο της θείας και του εξαδέλφου μου, προσέλαβαν κάποιον ο οποίος ήταν πάνω από εξήντα χρονών, έχει πρόβλημα στην ακοή του και βεβαίως δεν ήταν επαγγελματίας οδηγός. Είχε όμως ένα άλλο προσόν. Ήταν σύζυγος της ιδιαιτέρας της προξένου. Σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, αλλά η ιδιαιτέρα γραμματέας της προξένου ήταν και η υπεύθυνη για την επίβλεψη του διαγωνισμού. Τυχαίο, δεν νομίζω λοιπόν που προσλάβανε τον άντρα της.
Ιδού λοιπόν αγαπητοί φίλοι γιατί κλείνει το προξενείο στο Παρίσι αφήνοντας στην τύχη της την τοπική κοινότητα. Γιατί ενώ για το Παρίσι δεν υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια κάπου αλλού, στο Μόντρεαλ εν προκειμένου, τα σκορπάνε ασύστολα. Αυτό θα το έλεγα και στην περίπτωση που είχε πάρει την θέση ο εξάδελφος μου. Πιο συγκεκριμένα, θέση οδηγού με τέτοια λεφτά αυτή την περίοδο είναι το λιγότερο προκλητικό. Η θεία μου είχε πει ότι ευτυχώς που ο εξάδελφος μου δεν πείρε την θέση γιατί θα είχε παραιτηθεί με αυτά που περνάει η Ελλάδα αυτήν την εποχή από ευθιξία. Ξέρετε οι Έλληνες του εξωτερικού κάποιες φορές δείχνουν έναν υπέρμετρο πατριωτισμό. Για να λέμε την αλήθεια αυτό δεν ισχύει για όλους τους Έλληνες του εξωτερικού, μια και ο βυσματίας δεν έχει τέτοια διλλήματα. Ας κοιτάξουν λοιπόν στο Υπουργείο Εξωτερικών να περιορίσουν τις σπατάλες έτσι ώστε ακόμα και τώρα με αυτήν την κρίση, να μπορούν να προσφέρονται κάποιες βασικές υπηρεσίες στις απανταχού Ελληνικές κοινότητες. Μια τελευταία ερώτηση. Εάν ο οδηγός μιας προξένου παίρνει τέτοια λεφτά, πόσα παίρνουν οι οδηγοί των Υπουργών και λοιπόν καρεκλοκενταύρων; Κουράγιο Έλληνες.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
