ώρα 11:00 πρωί. Το ΚΕΠ βρίσκεται με 4 υπαλλήλους και κανέναν πολίτη.
Με την είσοδό μου πηγαίνω μπροστά στον κεσέ με βλέπει ο υπάλληλος δεν μου μιλά και σηκώνεται και μιλα΄με την κυρία στο διπλανό γραφείο.
Έπρεπε να εξηγήσει θέματα περί εργασίας πως τι αλλά ενώ περνά η ώρα και ο πολίτης απευθύνεται στον διπλανό του που ιδρώνει για το μεροκάματο με μεγάλα χασμουρητά.
Απευθύνθηκα σε αυτόν προς εξυπηρέτηση αλλά μου είπε πως πρέπει να το κάνει ο συνάδελφος φαντάζομαι πως πρέπει να χρειάζονται πανεπιστημιακές γνώσεις και χρειάζονται χρόνια εξειδίκευσης για μια εξουσιοδότηση... έτσι δικαιολογείται η αναμονή για τον συνάδελφο και η ευθύνη που δεν ήθελε να πάρει ο διπλανός του..
Μετά απο αναμονή και επειδή πρέπει και εμείς να βγάλουμε το μεροκάματο όπως οι καταϊδρωμένοι αυτοί υπάλληλοι (μίζερη ζωή) απευθύνθηκα στον εν λόγο κύριο λέγοντάς του πως είναι τέσσερις άνθρωποι μόνοι και μπορούν να τα πουν όλη μέρα και πως θα μπορούσε να με εξυπηρετήσει πρώτα.
Ο χασμουρητός συνάδελφος και εργατοπατέρας ξαφνικά εξύπνησε και ήρθε η ώρα για δουλειά έτσι έπιασε τα συνδικαλιστικά εναντίον μου....
Μετά απο αρκετό διαπληκτισμό και την αναφορά μου πως θα τους καταγγείλω (πρέπει να προσθέσω πως ξεκίνησε η ομιλία του ενικού από μέρους του, πράγμα που έκανα και εγώ, χωρίς ύβρις όμως) και αφού άκουσα πως πρέπει να σέβομαι πως είναι μεγαλύτερος ... και αφου είναι βέβαια όλοι γνωρίζουμε πως μπορεί να λέει ότι θέλει ένας μεγαλύτερος και εμείς να του λέμε ευχαριστίες, με απείλησε να ξαναπάω από εκεί για να μου δείξει πόσο θα περιμένω την επόμενη φορά.
Από ότι φαίνεται το να διακόψεις το χασμουρητό υπαλλήλου του ΚΕΠ κοστίζει πολύ. Δεν μπορούμε φυσικά να τρέχουμε εμείς οι πολίτες τους υπαλλήλους των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών. Θα το πληρώσουμε ακριβά περιμένοντας ατελείωτα στην ανύπαρκτη ουρά για να τελειώσουμε μια εργασία ενός λεπτού.
Θεωρώ δε, πως άξια καλύπτουν τέσσερις θέσεις σε αυτό το ΚΕΠ αφού σφύζει απο δουλειά! Μάλλον οι αρχές τα έχουν καταφέρει και πάλι όπως πάντα.
Επιτέλους μετά απο διαπληκτισμούς με τον εργατοπατέρα ο κύριος Γιαννούλης Ιωάννης επέστρεψε στο γραφείο του και έβαλε την πολύτιμη υπογραφή του και την σφραγίδα του κράτους που είναι αυτός τόσο σκληρά εκπαιδευμένος να τοποθετήσει σε μία υπεύθυνη δήλωση και κατάφερα να φύγω απο εκεί ελπίζοντας πως δε θα ξαναχρειαστώ να πάω πάλι γιατί μου τάξανε πως θα περιμένω πολύ αν ξαναπάω...
Μάλλον τελικά θα πρέπει να ζητήσω συγνώμη και την επόμενη φορά να πάρω και το γεύμα μου μαζί αν έχω να κάνω δουλειά ενός λεπτού...
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Πολίτες ... πρέπει να ενεργοποιηθούμε...
ζούμε αυτά που ζούμε διότι επιτρέψαμε εμείς να γίνει η κατάσταση έτσι!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
