Μπορεί να ακούγεται σαν ανέκδοτο, ωστόσο η πραγματικότητα που ζούμε σε αυτή τη χώρα έχει καταντήσει ανέκδοτο και μάλιστα επικίνδυνο. Πώς έδιναν κάποτε κίνητρα για τις παραμεθόριες περιοχές που δεν πατούσε άνθρωπος; Ε, αυτό σκεφτήκαν να πράξουν και για το κέντρο της πρωτεύουσας κάποιες ιδιοφυίες της κυβέρνησης, αντί να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά και ριζικά το πρόβλημα. Πρόκειται για έμμεση παραδοχή μιας ιδιότυπης, όπως την έχω χαρακτηρίσει, κατοχής του Αθηναϊκού κέντρου από μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων. Η χώρα τελεί κατά κάποιον τρόπο υπό την ομηρία τού μεταναστευτικού της προβλήματος και πριν είναι αργά - το ξανατονίζω - πρέπει να παρθούν σοβαρά μέτρα αντιμετώπισής του άμεσα ! Τώρα (αν υποθέσουμε πως είμαστε τυχεροί και πώς υπάρχει χρόνος…) !!
Το κέντρο της πόλης έγινε Καστελόριζο και η ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί κίνητρα, μπας και φιλοτιμηθεί κανένας Έλληνας πολίτης αυτής της πόλης και κατοικήσει στην ευρύτερη περιοχή¨ μπας και πιστοποιηθεί η ελληνικότητα, πριν προλάβει ο ΣΚΑΙ να ετοιμάσει παραγωγή για τον διαχρονικό πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του κέντρου της πρωτεύουσας!
Αν δεν ήταν αυτή η ιστορία τόσο σοβαρή θα ήμασταν μάρτυρες της πιο κωμικής φάρσας που επινοήθηκε ποτέ…
Υ.Γ. Στο κτίριο της Πατησίων οι καταληψίες μετανάστες κάνουν απεργία πείνας. Υπάρχουν ανάμεσά τους δύστυχοι άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας. Αν κάποιος απεργός πείνας πεθάνει – πράγμα που απευχόμαστε όλοι – υπάρχει κανείς υπεύθυνος να προστατεύει αυτή την ανοχύρωτη πόλη από αυτό που πιθανόν θα ακολουθήσει… και όπου μερίδα των κατ’ επάγγελμα προοδευτικών δυνάμεων της χώρας με τις γνωστές ανεύθυνες και εγκληματικές αντιλήψεις, θα βρει την ευκαιρία να διαγνώσει τη γένεση ενός «κινήματος» … ανατροπής;
http://www.topontiki.gr/article/13968
