Κάθε μια από τις τεχνικές συνοδεύεται από ρίσκα, αλλά με τον πλανήτη να ταλαιπωρείται από τα αποτελέσματα του φαινομένου του θερμοκηπίου ίσως έχει έρθει η ώρα για κάποιες από τις παραπάνω πρακτικές.
Το 2010 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί και οι προσπάθειες να μειωθούν τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου εξελίσσονται με αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι φωνές για στροφή από την έρευνα στη μηχανική. Από την εκτόξευση διαστημικών “σκιάστρων” μέχρι τη γενετική τροποποίηση οργανισμών.
Την περασμένη Τρίτη για παράδειγμα, ένα διεθνές κονσόρτσιουμ από 12 πανεπιστήμια και ερευνητικά Ινστιτούτα, ανακοίνωσαν το σχέδιο τους να δημιουργήσουν μεγάλης κλίμακας “γονιμοποίηση ωκεανών”, με στόχο να χρησιμοποιήσουν τη θάλασσα για να “τραβήξει” αέρια από τον ουρανό.
“Οδεύουμε σε έναν διαφορετικού τύπου κόσμο”, είπε ο οικονομολόγος περιβάλλοντος Scott Barrett του Columbia University. “Καλύτερα να αρχίσουμε να επεξεργαζόμαστε την ότι η γεωμηχανική θα μπορούσε εν δυνάμει να προσφέρει αποτελέσματα, παρά να περιμένουμε τη στιγμή που θα είναι απαραίτητη”, συμπλήρωσε.
Μια εκτίμηση της National Academy of Sciences αναφέρει πως μέχρι το τέλος του αιώνα η υπερθέρμανση του πλανήτη θα φέρει παγκοσμίως θερμοκρασίες υψηλότερες κατά 3 με 7 βαθμούς Fahrenheit…
Η γεωμηχανική αντλεί την έμπνευσή της από τη φύση. Το 1991 η έκρηξη του ηφαιστείου Pinatubo στις Φιλιπίνες έστειλε 15 εκατομμύρια τόνους θειικό άλας 21 μίλια ψηλά στην στρατόσφαιρα. Η σκόνη κατακρατήθηκε και μείωσε τη θερμοκρασία της γης κατά 0.7 με 0.9 βαθμούς Fahrenheit το 1992 και το 1993, πριν εξαφανιστεί όπως είπε το NASA Goddard Institute for Space Studies. “Αν εκτοξεύαμε τη μισή ποσότητα το χρόνο για 30 χρόνια θα είχαμε αποτελεσματική σταθεροποίηση της θερμοκρασίας”, όπως δηλώνει ο κ. Tom Wigley του National Center for Atmospheric Research σε αναφορά του το 2006.
ΠΗΓΗ: GADGETFREAK.GR
