, αναπτυξιακής και πολιτισμικής πολιτικής, μιας πολιτικής ήπιας ισχύος από την Ελλάδα σε υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη που το έχουν ανάγκη, αλλά και σε περιοχές που αποτελούν πεδίο ενδιαφέροντος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Όσον αφορά την πλευρά αυτή,οι αρμόδιες επιτροπές της βουλής και τα κόμματα μπορούν και πρέπει να ασκήσουν τον απαραίτητο κοινοβουλευτικό και πολιτικό έλεγχο, για να διαπιστωθεί το κατά πόσον τα προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν ήταν αποτελεσματικά ή όχι.
Το μείζον ζήτημα όμως είναι οι εταιρείες (ΜΚΟ) που χρηματοδοτήθηκαν και το κατά πόσο αυτές έχουν σχέση με το οικογενειακό περιβάλλον ή με παρένθετα πρόσωπα των υπουργών εξωτερικών και των πρωθυπουργών που μοίρασαν στις εταιρείες αυτές δεκάδες εκατομμύρια που προέρχονται από το υστέρημα του ελληνικού λαού.
Επειδή όμως υπάρχουν φήμες ότι μέσα από τη χρηματοδότητση ΜΚΟ κορυφαία πολιτικά πρόσωπα χρηματοδοτούσαν στην ουσία τον εαυτό τους και τον στενό οικογενειακό τους κύκλο, το ζήτημα της χρηματοδότησης και της διαχείρισης των κονδυλίων θα πρέπει να εξεταστεί από μια ανεξάρτητη επιτροπή στην οποία δεν θα πρέπει να συμμετέχουν πολιτικοί, αφού οι τελευταίοι μας έχουν αποδείξει ότι παραμένουν πιστοί σε αυτό που λέει ο λαός μας: Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/02/blog-post_1754.html
