περιοδικό «Nitro» και ξεκαθάρισε πως δεν την ενδιαφέρει όσα λέγονται για εκείνη.
«Έχω φάει πολλές χυλόπιτες στη ζωή μου. Έχει τύχει να ερωτευτώ κάποιον πολύ, να με χωρίσει χωρίς λόγο και να έχω πάθει σοκ. Να τον παίρνω τηλέφωνο όλο το βράδυ, να τον παρακαλάω και άλλα τέτοια γραφικά. Την επομένη, βέβαια, ξυπνούσα και ήμουν μια χαρά» δηλώνει η ίδια και παραδέχεται πως, μέχρι να γίνει τραγουδίστρια, πέρασε δύσκολα.
Έχει μοιράσει φυλλάδια, έχει δουλέψει σε σουβλατζίδικο και σε ό,τι και αν έκανε έδινε το 100% του εαυτού της: «Κάθε δουλειά που έκανα, ήθελα να την κάνω καλά. Για να προοδεύσω. Και θυμάμαι όταν ήμουν στο μαγαζί με τα ρούχα ήμουν η πρώτη που έτρεχε κάθε μέρα να σφουγγαρίσει, να σκουπίσει, να τακτοποιήσει, πριν ανοίξουμε...» και αποκαλύπτει πως στο λεύκωμά της στην τελευταία του σελίδα έγραφε: «Εύχομαι μια μέρα να γίνω μια μεγάλη τραγουδίστρια».
Το όνειρο ξεκίνησε με ένα ψέμα. Όπως εξομολογήθηκε, είχε πει σε κάποιον ότι ασχολείται με το τραγούδι και εκείνος την έστειλε σε ένα μαγαζί: «Δεν είχα κάνει ποτέ μου μαθήματα φωνητικής, ούτε είχα πάει σε ωδείο. Ήθελα, αλλά δεν υπήρχε ποτέ η οικονομική δυνατότητα. Είχα καταφέρει, όμως, να μάθω λίγη κιθάρα. Όπως και να ‘χει, με πήραν. Και ξεκίνησα».
Όσο για την καταγωγή της; «Δεν είμαι Μεξικάνα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι Αθηναία. Αν με έλεγαν Ελένη Παπαδοπούλου, δεν θα υπήρχε πρόβλημα».
«Έχω φάει πολλές χυλόπιτες στη ζωή μου. Έχει τύχει να ερωτευτώ κάποιον πολύ, να με χωρίσει χωρίς λόγο και να έχω πάθει σοκ. Να τον παίρνω τηλέφωνο όλο το βράδυ, να τον παρακαλάω και άλλα τέτοια γραφικά. Την επομένη, βέβαια, ξυπνούσα και ήμουν μια χαρά» δηλώνει η ίδια και παραδέχεται πως, μέχρι να γίνει τραγουδίστρια, πέρασε δύσκολα.
Έχει μοιράσει φυλλάδια, έχει δουλέψει σε σουβλατζίδικο και σε ό,τι και αν έκανε έδινε το 100% του εαυτού της: «Κάθε δουλειά που έκανα, ήθελα να την κάνω καλά. Για να προοδεύσω. Και θυμάμαι όταν ήμουν στο μαγαζί με τα ρούχα ήμουν η πρώτη που έτρεχε κάθε μέρα να σφουγγαρίσει, να σκουπίσει, να τακτοποιήσει, πριν ανοίξουμε...» και αποκαλύπτει πως στο λεύκωμά της στην τελευταία του σελίδα έγραφε: «Εύχομαι μια μέρα να γίνω μια μεγάλη τραγουδίστρια».
Το όνειρο ξεκίνησε με ένα ψέμα. Όπως εξομολογήθηκε, είχε πει σε κάποιον ότι ασχολείται με το τραγούδι και εκείνος την έστειλε σε ένα μαγαζί: «Δεν είχα κάνει ποτέ μου μαθήματα φωνητικής, ούτε είχα πάει σε ωδείο. Ήθελα, αλλά δεν υπήρχε ποτέ η οικονομική δυνατότητα. Είχα καταφέρει, όμως, να μάθω λίγη κιθάρα. Όπως και να ‘χει, με πήραν. Και ξεκίνησα».
Όσο για την καταγωγή της; «Δεν είμαι Μεξικάνα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι Αθηναία. Αν με έλεγαν Ελένη Παπαδοπούλου, δεν θα υπήρχε πρόβλημα».
