Κάναμε μια επιτόπια επίσκεψη και διαπιστώσαμε ότι τα τείχη της βυζαντινής Ανακτορούπολης έχουν υποστεί εκτεταμένες φθορές και είναι ορατός ο κίνδυνος να πέσουν ολόκληρα τμήματα της λιθοδομής και η αδιαφορία των Αρχών θα συντελέσει σε μεγαλύτερη καταστροφή», είπε στο «Εθνος» ο Θόδωρος Τσαβδαρίδης, υπάλληλος στον Δήμο Παγγαίου.
Αμεση ήταν η απάντηση της 12ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και με έγγραφό της στον δήμο ενημερώνει ότι το έργο της στερέωσης, της αποκατάστασης και της οχύρωσης της Ανακτορούπολης έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2007-2013 και η έναρξη των εργασιών έχει προγραμματιστεί για τον Απρίλιο.
Η Ανακτορούπολη της Νέας Περάμου αναπτύχθηκε στα μεσαιωνικά χρόνια, στον χαμηλό λόφο βορειοανατολικά της Οισύμης, όπου δεσπόζει και το βυζαντινό φρούριο. Τα τείχη της Ανακτορούπολης ανεγέρθηκαν το 1167-1170 επί αυτοκράτορος Μανουήλ Α' από τον διοικητή του βυζαντινού στόλου Μεγάλο Δούκα Ανδρόνικο Κοντοστέφανο, όπως μαρτυρεί μια επιγραφή που σώζεται στο νότιο τείχος.
Πιθανόν το φρούριό της να αποτελούσε ναυτική βάση, επιφορτισμένη να προστατεύει τις ακτές του Βορείου Αιγαίου από τους πειρατές και τους επιδρομείς.
Πριν από τα μέσα του 14ου αιώνα, η Ανακτορούπολη βρισκόταν στα χέρια του πειρατή Αλέξιου από τη Βελικώμη της Βιθυνίας, ενός ανθρώπου αδίστακτου που είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων μέχρι τη Λήμνο, ενώ ξαναπέρασε στα χέρια των Βυζαντινών ύστερα από τριήμερη πολιορκία του Ιωάννη Κατακουζηνού το 1350.
Το 1357 ο αυτοκράτορας Ιωάννης Ε' παραχώρησε την Ανακτορούπολη, τη Χρυσούπολη, αλλά και τη Θάσο σε δύο αδελφούς, όμως τον 14ο αιώνα ολόκληρη η περιοχή έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
Κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου, η Ανακτορούπολη ονομαζόταν επίσης Αλεκτρυόπολη, Αλεκτορόπολη και Ελευθερούπολη και, μάλιστα, η τελευταία ονομασία διατηρήθηκε στο όνομα του γειτονικού χωριού των Ελευθερών.
Το 1869 αυτός ο χώρος αγοράστηκε από Ρώσους μοναχούς του Αγίου Ορους και αποτέλεσε μετόχι της ρωσικής σκήτης του Αγίου Ανδρέα έως τις αρχές του 20ού αιώνα, ωστόσο αυτό το μετόχι διαδραμάτισε πολιτικό παρά εκκλησιαστικό ρόλο στην ιστορία της περιοχής, εξυπηρετώντας τον σλαβικό επεκτατισμό.
Τα τείχη της Ανακτορούπολης έχουν πάχος 2.00 μ., ύψος περίπου 6,50 μ. και ενισχύονταν κατά διαστήματα με κυλινδρικούς, ορθογώνιους και πολυγωνικούς πύργους, ενώ στο εσωτερικό του φρουρίου και προς τη βόρεια πλευρά εκτείνεται ψηλό τείχος, με κατεύθυνση από ανατολικά προς δυτικά, που ίσως ανήκει σε αμυντική ζώνη, η οποία διαιρούσε τον χώρο σε δύο άνισα τμήματα, βόρειο και νότιο. Η τοιχοδομία του φρουρίου αποτελείται από ελαφρά κατεργασμένους μετρίου μεγέθους λίθους και άφθονο ασβεστοκονίαμα. Οι οριζόντιοι αρμοί τονίζονται κάπου κάπου με στρώσεις από μια σειρά πλίνθων, ενώ σε άλλα σημεία, κυρίως δε στο βόρειο και το ανατολικό τείχος, συναντάμε και οριζόντιες συνεχείς ζώνες από τρεις ή τέσσερις σειρές πλίνθων.
Σε ανασκαφή που έγινε παλαιότερα, στην πλαγιά λόφου που υψώνεται δυτικά του φρουρίου, ανακαλύφθηκαν επτά κιβωτιόσχημοι τάφοι, που ανήκουν στο νεκροταφείο της Ανακτορούπολης. Μέσα σε έναν από τους τάφους βρέθηκαν δύο σκυφωτά νομίσματα του Αλεξίου Γ' (1195-1203).
Τα νομίσματα αυτά, σε συνδυασμό με την τοιχοδομία και τα όστρακα που βρέθηκαν στην ανασκαφική τομή, οδηγούν σε μια χρονολόγηση του φρουρίου μέσα στον 12ο αιώνα.
Τον Απρίλιο η έναρξη των εργασιών στερέωσης, αποκατάστασης και οχύρωσης στα βυζαντινά τείχη, ύστερα και από έκκληση του δήμου.
http://erroso.blogspot.com/2011/02/blog-post_9200.html#ixzz1ErqQPYPq
