Απάντηση στο: "Με γυμνά μάτια"

Ένας τρόπος είναι η κίνηση του άστρου ανάλογα με την περιστροφή του εξωπλανήτη γύρω του. Βλέπετε, δεν ασκούν μόνο τα άστρα βαρυτική δύναμη στους πλανήτες...
(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/02/blog-post_3485.html) αλλά και οι πλανήτες στα άστρα. Έτσι, όταν ένας πλανήτης περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο, το άστρο ταλαντεύεται αντίστοιχα ελαφρώς, μπορεί κάποιος να πει σαν αντίβαρο. Ωστόσο με αυτό τον τρόπο μπορούν να ανιχνευθούν μόνο μεγάλου μεγέθους πλανήτες.

Ο κυριότερος τρόπος, όμως, είναι μετρώντας τη φωτεινότητα του άστρου με υπερευαίσθητα διαστημικά τηλεσκόπια. Όπως πάρα πολύ σωστά είπε ο αναγνώστης, οι πλανήτες δεν εκπέμπουν φως, οπότε όταν περνούν μπροστά από το άστρο κρύβουν ένα μικρό κομμάτι του μειώνοντας έτσι ελαφρώς την φωτεινότητά του. Για να σιγουρευτούν οι επιστήμονες πως πρόκειται όντως για πλανήτη, περιμένουν να εκτελέσει μερικές περιστροφές, μετρώντας το διάστημα μέταξύ των ίδιου μεγέθους μειώσεων της φωτεινότητας του άστρου. Εάν τα διαστήματα είναι ίδια, σημαίνει πως όντως ένα πλανητικό σώμα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το άστρο, και περνάει σε σταθερούς χρόνους από μπροστά του καλύπτοντας ένα μικρό κομμάτι του. Έπειτα τραβούν φωτογραφίες πολύ υψηλής ανάλυσης, ώστε να μετρήσουν τις μεταβολές στο φάσμα φωτός του άστρου. Όταν το φως του άστρου περνά από την ατμόσφαιρα του πλανήτη, αλλάζει το φάσμα του ανάλογα με τα συστατικά της ατμόσφαιρας αυτής. Το κάθε στοιχείο έχει τη δική του ένδειξη στο φάσμα, η οποία εμφανίζεται στην ανάλυση του φάσματος φωτός του άστρου ως επιπλέον ένδειξη σε σχέση με το φάσμα φωτός όταν δεν είναι μπροστά από το άστρο ο πλανήτης. Έτσι, οι επιστήμονες μπορούν να βρουν κατά προσέγγιση το μέγεθος αλλά και τη σύσταση του εξωπλανήτη.

Δυστυχώς δεν μπορώ να τα εξηγήσω πιο απλά, ελπίζω να γίνονται κατανοητά τα παραπάνω.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ