«Ευφορία στο Χρηματιστήριο Αθηνών», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ του Γκερντ Χέλερ στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, το οποίο αναφέρεται στις επιδόσεις του ελληνικού χρηματιστηρίου.
«Οι επενδυτές του Χρηματιστηρίου Αθηνών επανέκτησαν το θάρρος τους. Μετά την πτώση-ρεκόρ του Γενικού Δείκτη την 10ή Ιανουαρίου (οι χαμηλότεροι δείκτες εδώ και 13 χρόνια) το βαρόμετρο του χρηματιστηρίου χτύπησε άνοδο γύρω στο 22%.»
«Η ερμηνεία του ράλι των αξιών στο Χρηματιστήριο Αθηνών είναι όμως εύλογη. Μπορεί η Ελλάδα να είναι βυθισμένη στα χρέη, αλλά ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει εντυπωσιακές προόδους στην εξυγίανση των δημοσιονομικών: Το 2010 κατόρθωσε να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα από σχεδόν 31 σε 19,5 δισεκατομμύρια ευρώ – πρόκειται για την υψηλότερη επίδοση κάλυψης ελλείμματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ταυτόχρονα η Ελλάδα προσπαθεί με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη. Επίσης πρόσφατα μειώθηκε ο φόρος νομικών προσώπων από 24% σε 20% και ενισχύθηκε έτσι η αγοραστική διάθεση των επενδυτών. Παράλληλα οι Έλληνες ξενοδόχοι δηλώνουν αύξηση των κρατήσεων για το καλοκαίρι.»
Στο ρεπορτάζ αναφέρεται και η αύξηση των εξαγωγών, ορισμένες από τις οποίες στις αρχές του χρόνου διπλασιάστηκαν, όπως π.χ. οι εξαγωγές προφίλ αλουμινίου, και καταλήγει: «Οι προβλέψεις για φέτος: Το τελευταίο τετράμηνο του 2011 η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να περάσει σε πορεία οικονομικής ανάκαμψης και ασφαλώς να δώσει έτσι νέα ώθηση και στο Χρηματιστήριο Αθηνών.»
Πόσο αφορά τη Γερμανία το ‘Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας’;
Το μονομερές ευρωσόου της Μέρκελ», είναι ο τίτλος σχολίου στην ηλεκτρονική σελίδα της γερμανικής έκδοσης των Financial Times για το περίφημο ‘σύμφωνο ανταγωνιστικότητας’ που ανήγγειλε στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
«Κατά τη σύνοδο κορυφής την περασμένη Παρασκευή δεν υπήρξε μεγάλη πρόοδος. Το σύμφωνο που πρότεινε η καγκελάριος προσέκρουσε στους ενδοιασμούς των εταίρων τόσο στο θεσμικό επίπεδο, όσο και στο ουσιαστικό. Ασφαλώς είναι συνηθισμένο για κάθε μεγάλη μεταρρύθμιση.
Φαίνεται όμως ότι το σχέδιο που προτάθηκε από τους Μέρκελ και Σαρκοζί είναι ακόμη πρόωρο, ατελές. Δεν ήταν εξάλλου σαφές στους υπόλοιπους 25 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, αλλά ούτε και στην Κομισιόν, εάν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί έκαναν μια πραγματική πρόταση ή ένα μεγάλο σώου.»
«Υπέρ του σώου συνηγορούν ωστόσο πολλοί παράγοντες: πρώτον, δεν υπάρχει γαλλογερμανική ομοφωνία για τις λεπτομέρειες του ‘συμφώνου ανταγωνιστικότητας’. Δεύτερον, τα επονομαζόμενα μεμονωμένα σημεία που αναφέρονται στα ανεπίσημα γερμανικά έγγραφα, όπως π.χ. η καθιέρωση του χρεόφρενου ή η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης για όλα τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης προκαλούν υποψίες ότι το σύμφωνο αναμένεται να έχει ελάχιστες συνέπειες για τους εισηγητές. Διότι η μεν Γερμανία έχει ήδη θεσμοθετήσει και τα δύο αυτά σημεία, η δε Γαλλία δρομολογεί τώρα την θεσμοθέτησή τους.
Τρίτον, υποψιάζονται πολλοί ότι η προσπάθεια της κ. Μέρκελ εμφορείται από κίνητρα εσωτερικής πολιτικής.
Η καγκελάριος επιθυμεί να αποσπάσει την προσοχή ψηφοφόρων και πολιτικών από το μη δημοφιλές πρόγραμμα για ενίσχυση του ταμείου διάσωσης. Αντίθετα το ‘σύμφωνο’ προκαλεί θετικές αντιδράσεις, εφ’ όσον απαιτεί από τους Ευρωπαίους να γίνουν ‘Γερμανοί’.»
«Εάν η καγκελάριος εννοεί όσα πρότεινε όντως σοβαρά, τότε δεν μπορούν να περάσουν χωρίς αλλαγές και στη Γερμανία. Και όχι μόνον υπό την έννοια της αλληλεγγύης προς τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και υπό την έννοια των επιβαρύνσεων. Διότι η Γερμανία μέχρι τώρα, ως η μεγαλύτερη εθνική οικονομία της Ευρώπης, επωμίζεται σε απόλυτους αριθμούς τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ρίσκα και αισθάνεται έτσι ως ο μεγαλύτερος χρηματοδότης.
Τώρα όμως η αντιμετώπιση επίκαιρων και μελλοντικών κρίσεων απαιτεί πολύ περισσότερα από τις συνεισφορές.» (αναδημοσίευση από Deutsche Welle).
www.greekfinanceforum.com
