Ούτε μια αξιοπρεπής απάντηση στο ερώτημα «Τι θα γίνει με τον Καντάφι; Θα αντιδράσει κανείς βορείως της Γαύδου;» (elzoni.gr). Περιορίστηκε να μιλήσει για τον «σημαντικό ρόλο» που θα διαδραματίσει η Ελλάδα την «επόμενη μέρα»!
Για τη σημερινή αιματοβαμμένη μέρα δεν βρήκε να πει τίποτε. Για την προηγούμενη μέρα έχει μιλήσει: Με δύο επισκέψεις του στη Λιβύη (κραδαίνοντας την φωτογραφία του πατέρα του με τον δικτάτορα) μόνο στο διάστημα που κατέχει τον τίτλο του πρωθυπουργού αυτής της χώρας.
Δεν γίνεται, όμως, έτσι. Δεν γίνεται να ρωτάμε τον κ. Παπανδρέου τι θα γίνει τώρα και εκείνος να μας μιλά για το τι θα γίνει όταν δεν θα έχει μείνει ρουθούνι στην σατραπεία του φίλου του.
Δεν γίνεται να μας πληροφορεί η Τρόικα ότι πρέπει να πουλήσουμε δημόσια περιουσία ύψους 50 δις ευρώ και ο κ. Παπανδρέου να απαντά προαναγγέλλοντας νόμο που θα απαγορεύει την πώληση της δημόσιας περιουσίας (ενώ γνωρίζει πως όταν από το Σύνταγμα θα υποχρεωθεί να κρατά χαμηλά το έλλειμμα, θα πουλήσει μια χαρά, διότι ο νόμος του θα είναι πλέον αντισυνταγματικός).
Δεν γίνεται η κυβέρνηση να συνεννοείται με την τρόικα, η τρόικα να λέει επισήμως σε συνέντευξη Τύπου τα περί πώλησης και η κυβέρνηση, δια του κυβερνητικού εκπροσώπου, να λέει τώρα πως τελικά προβλέπονται αποκρατικοποιήσεις 15 δις ευρώ και μπαίνει έτσι τέρμα στην κινδυνολογία των 50 δις ευρώ.
Ποιος την ξεκίνησε αυτήν την «κινδυνολογία»; Από ποιον προήλθε; Ποιον καταγγέλλει για κινδυνολογία; Ποιος, που να μην πω καμιά κουβέντα, μίλησε για τα 50 δις ευρώ;
Δεν γίνεται ο Στρος-Καν να αποκαλύπτει πως ο πρωθυπουργός μίλησε μαζί του για εμπλοκή του ΔΝΤ ήδη από τον Δεκέμβριο του 2009 και χθες ο ίδιος να λέει ότι ήθελε τις τεχνικές συμβουλές του Ταμείου, ενώ ήδη είχε προσλάβει πλειάδα εισαγομένων «σοφών» για να δίνουν ακριβώς τέτοιες συμβουλές.
Δεν γίνεται να αποκαλύπτεται ότι παρά τα μέτρα το χρέος αυξήθηκε το 2010 κατά περίπου 50 δις ευρώ – όσα δηλαδή ΘΑ παίρναμε από τις αποκρατικοποιήσεις – και κανείς να μην τους έχει πιάσει από τον λαιμό, ώστε να ομολογήσουν πως η στρατηγική τους δεν απέδωσε – και επομένως ούτε στο μέλλον προβλέπεται να αποδώσει.
Και τέλος, δεν γίνεται όλος ο κόσμος να ασχολείται με τα θέματα του πετρελαίου και της ενέργειας γενικότερα, να φλέγονται οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, να τρέχουν όλοι (βλέπε Κύπρος) να καθορίζουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και να τοποθετούν τον εαυτό τους στον ενεργειακό χάρτη και η κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα περιοριζόμενη σε μέτρα που συνθλίβουν, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, τον λαό.
Η Ελλάδα οφείλει (όφειλε χθες) να χαράξει τον γεωφυσικό της χάρτη, να οριοθετήσει την ΑΟΖ της και ήδη να έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για εκμετάλλευση των πόρων της. Διαφορετικά, τι νόημα έχουν τα ταξίδια στο Βερολίνο, οι διαλέξεις σε γερμανικά πανεπιστήμια και οι συναντήσεις με την Μέρκελ;
Δεν είδε ο πρωθυπουργός ότι η Μέρκελ έσπευσε στην Κύπρο, σε μια επίσκεψη – αστραπή, όταν η Λευκωσία καθόρισε την ΑΟΖ της; Δεν καταλαβαίνει ποια είναι η μοναδική γλώσσα που αντιλαμβάνεται η Μέρκελ, από την οποία εξαρτάται το μέλλον του χρέους μας; Δεν καταλαβαίνει ότι μόνο με το Μνημόνιο, «αυτό» δεν βγαίνει πέρα; Δεν καταλαβαίνει πως αν δεν οριοθετήσει τώρα την ΑΟΖ δεν πρόκειται να γίνει τίποτε;
Αν δεν καταλαβαίνουν τα παιχνίδια που παίζονται στην διεθνή σκακιέρα, τότε είναι εντελώς ανίκανοι να κυβερνήσουν ακόμη και περίπτερο.
Αν κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν, επειδή έχουν αναλάβει υποχρεώσεις έναντι άλλων, τότε είναι εντελώς επικίνδυνοι για την χώρα.
Κι’ αν δεν έχουν τα κότσια να δραστηριοποιηθούν με τρόπο που να εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, ας σηκωθούν να φύγουν. Παραχωρώντας την καρέκλα τους στον Χριστόφια. Να έλθει εδώ ο άνθρωπος να καθορίσει την ΑΟΖ της Ελλάδας, να έρχεται και σε μας η Μέρκελ να μας κάνει τεμενάδες!
http://www.elzoni.gr/html/ent/035/ent.7035.asp
