Δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα και στο χειρισμό των ιδεών τους, αλλά στη λογική και στην φιλοσοφία, οι οποίες παλεύουν για την δική μου επιβίωση χωρίς περιθώρια, αναπτύσσοντας έτσι βασικά ένστικτα αμυνόμενα στις δεξιότητες όλων αυτών, που με την συλλογική τους συμπεριφορά το μόνο που καταφέρνουν είναι φτώχια και ταλαιπωρία.
Η ικανότητα στο να μας μελετούν σαν ένα επιστημονικό αντικείμενο είναι αφορμή χλευασμού σε μια αντιφατική διαδικασία με σύντομη περιγραφή που υλοποιήθηκε σε χρόνο ιδανικό και ακατέργαστο, επέκταση Ευρωπαϊκή!! που γνωρίζει με μαθηματική ακρίβεια τον κανόνα της οργανωμένης λιτότητας σε ένα κράτος μη οργανωμένο και παραγωγικό, σε μια χώρα που ο λαός της ζημιώνετε, χωρίς οικονομική ανάπτυξη, σε μια χώρα που η έννοια του κράτους δικαίου αποδυναμώνεται καθημερινά, σε μια χώρα που στις λαϊκές της πουλιούνται όλων των ειδών ξένα προϊόντα εκτός από τα δικά της, κ.τ.λ. στη χώρα του χωρίς, όπου οι άνθρωποι κάνουν σκέψεις και όνειρα, όπου καλούνται να επιζήσουν, αξιοπρεπώς.
Σε αυτό το ντέρμπι της ανάλυσης και των ιδεών, κράτους και παρακράτους, φτωχών και πλουσίων, συλλαμβάνω την λογική σε μια στάση οργής που παραδόξως με κυνηγάει από τα παιδικά μου χρόνια
Ζητάω συγνώμη σε μένα για μένα, γιατί δεν περιμένω από κανέναν άλλον να το κάνει...!
