Δεν νοείται αλλιώς να μην καταλαβαίνουν το αυτονόητο (ότι πρέπει να έχουν τους πολίτες συμμαχους). Τρεις μήνες τώρα παλεύουν με απεργίες και στάσεις εργασίας και το αποτέλεσμα είναι μηδέν. Ή καλύτερα υπό το μηδέν, αρνητικό, αφού έχουν καταφέρει να στρέψουν τους πάντες εναντίον τους. Από την άλλη αμολάνε και τους ελεγκτές να εισπράξουν από τους ταλαιπωρημένους επιβάτες τα λιγοστά τους χρήματα χωρίς να αντιλαμβάνονται πως η μέρα που θα φάνε κυριολεκτικά ξύλο πλησιάζει.
Εγώ έχω φτάσει πια στο σημείο να τους λυπάμαι. Μα καλά οι συνδικαλιστές τους δεν μπορούν να πάρουν στήριξη ούτε από τη ΓΣΕΕ ή την ΑΔΕΔΥ? Και οι υπάλληλοι κάθονται και απεργούν μέρα παρά μέρα? Τόσο κωθώνια είναι? Ρε παλικάρια κοιμάστε όρθιοι? Αφού το παλεύεται που το παλεύεται με αυτό το λάθος τρόπο, τουλάχιστον πιέστε να γενικευθεί η απεργία με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων επαγγελματικών ομάδων.
ANAΓΝΩΣΤΗΣ
