Τον Dick και την Judy τους συμβούλευσαν να βάλουν τον Rick σε ίδρυμα γιατί δεν υπήρχε πιθανότητα ούτε μια στο εκατομμύριο για να επανέλθει στα φυσιολογικά και υπήρχαν ελάχιστες ελπίδες ότι ο Rick θα ζούσε μια φυσιολογική ζωή .
Αυτό ήταν μόνο η αρχή για τον Dick και την Judy με σκοπό ο Rick να ενταχθεί στην κοινότητα,κοινωνία,να ασχοληθεί με αθλήματα να μορφωθεί και μια μέρα να καταφέρει να εργαστεί.
Ο Dick και η Judy πολύ σύντομα συνειδητοποίησαν ότι παρόλο που ο Rick δεν μπορούσε να μιλήσει και να περπατήσει ήταν αρκετά έξυπνος και με τα μάτια του τους ακολουθούσε μέσα στο δωμάτιο.Πολέμησαν για την ενσωμάτωση του Rick στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα ωθώντας τους διαχειριστές να δουν πέρα από τους φυσικούς περιορισμούς του Rick.Ο Dick και Judy θα πάνε τον Rick για έλκηθρο και κολύμπι, και ακόμη του έμαθαν την αλφάβητο και βασικές λέξεις όπως κάθε άλλο παιδί. Μετά αφού είχαν χειροπιαστές αποδείξεις της διάνοιας του .Rick και για την ικανότητα του για μάθηση όπως όλοι οι άλλοι,ο Dick και η Judy έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να βοηθήσουν τον Rick επικοινωνεί για τον εαυτό του.Με 5.000 δολάρια το 1972 και μια ειδικευμένη ομάδα μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Tufts, ένας διαδραστικός υπολογιστής χτίστηκε για τον Rick. Αυτός ο υπολογιστής αποτελείται από ένα δρομέα που χρησιμοποιείται για να τονίσει κάθε γράμμα της αλφαβήτου.Όταν ο Rick ήθελε ένα γραμμα αυτό τονιζόταν έντονα , ήταν σε θέση να το επιλέξει με ένα απλό άγγιγμα με το κεφάλι του ενάντια σε ένα κομμάτι που ήταν προσκολλημένο στην αναπηρική καρέκλα του. Όταν πρώτο ήρθε ο υπολογιστής σπίτι , ο Rick εξέπληξε τους πάντες με τα πρώτα του λόγια. Αντί να πει, «Γεια σου, μαμά," ή "Γεια σου, μπαμπά» οι πρώτες λέξεις του Rick ήταν: "! Go, Bruins"Οι Boston Bruins ήταν στον τελικό Stanley Cup εκείνης της εποχής. Ήταν σαφές από εκείνη τη στιγμή, ότι Rick αγαπούσε τον αθλητισμό και ακολουθούσε το παιχνίδι όπως οποιοσδήποτε άλλος.
Το 1975, στην ηλικία των 13, ο Rick τελικά έγινε δεκτός σε Δημόσιο σχολειό. Μετά από το γυμνάσιο, ο Rick παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου αποφοίτησε με πτυχίο στην Ειδική Αγωγή το 1993.Ο Dick αποσύρθηκε το 1995 ως υπολοχαγός συνταγματάρχης από την εναέρια εθνική φρουρά , αφού είχε υπηρετήσει την χώρα του για 37 χρόνια.
Η Αρχή της Hoyt Team Την άνοιξη του 1977, ο Rick είπε στον πατέρα του ότι ήθελε να συμμετάσχει σε φιλανθρωπικό αγώνα 5 μιλίων για έναν παίκτη του λακρός που είχε παραλύσει σε ατύχημα. Μακριά από το να είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων,ο Ντικ συμφώνησε να σπρώξει τον Rick με την αναπηρική του καρέκλα και έτρεξαν και τα 5 μίλια .Εκείνη τη νύχτα, ο Rick είπε στον πατέρα του, "Μπαμπά, όταν τρέχω,αισθάνομαι ότι δεν είμαι ανάπηρος."
Η διαπίστωση αυτή ήταν μόνο η αρχή αυτού που θα γινόταν , ολοκλήρωσαν 1.000 αγώνες, συμπεριλαμβάνοντας μαραθώνιους, δίαθλα και τρίαθλα (6 εκ των οποίων οι διαγωνισμοί Ironman). Επίσης, η προσθήκη στον κατάλογο των επιτευγμάτων του Dick και του Rick ήταν ότι ποδηλάτισαν και έτρεξαν κατά μήκος τις ΗΠΑ το 1992 και ετσι ολοκλήρωσαν 3.735 μίλια σε 45 ημέρες.Σε ένα τρίαθλο,ο Ντικ θα τραβήξει τον Rick που ήταν μέσα σε μια βάρκα με ένα καλώδιο bungee που συνδεόταν με ένα γιλέκο γύρω από τη μέση του και με την πλώρη του σκάφους για το στάδιο της κολύμβησης.Για το στάδιο της ποδηλασίας,ο Rick θα οδηγήσει ένα ειδικό διθέσιο ποδήλατο, και στη συνέχεια ο Dick θα ωθήσει τον Rick με ειδικό καροτσάκι κατάλληλο για τρέξιμο(για το στάδιο του τρεξ'ματος).
Ο Rick όταν κάποτε ρωτήθηκε, αν θα μπορούσε να δώσει στον πατέρα του ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό ;Ο Rick απάντησε, "Το πράγμα που θα μου άρεσε περισσότερο για τον μπαμπά μου είναι να κάθεται στην καρέκλα και να τον σπρώχνω εγώ για μια φορά."
Το 2009 στον μαραθώνιο της Βοστώνης ,ήταν ο επίσημος χιλιοστός αγώνας της Team Hoyt .Ο Rick λέει πάντα ότι όταν έρθει η στιγμή να κάνει μόνο μια κούρσα το χρόνο θα ήθελε να είναι στο μαραθώνιο της Βοστώνης,τον αγαπημένο του αγώνα. Ο Dick Hoyt ελπίζει ότι θα είναι σε θέση να ωθήσει τον Rick στο μαραθώνιο της Βοστώνης, όταν αυτός σήμερα είναι 70 ετών (2011)! Ούτε ο Dick αλλά ούτε και ο Rick είναι έτοιμοι να συνταξιοδοτηθούν ακόμα .
http://eimaimama.blogspot.com/
