Πριν 2 χρόνια,όσο κι αν η ανθρωπογεωγραφία και η δομική σύσταση του πολιτικού συστήματος δεν διέφερε πολύ από σήμερα, νομίζω ότι θα ήταν αδιανόητο ακόμη και στην πλέον εξαρτημένη κυβέρνηση να παραβλέψει την άβυσσο της ανακολουθίας μεταξύ εξαγγελιών και πολιτικών αποφάσεων.
Σήμερα, όπου όπως λέει κ. Παπακωνσταντίνου, πήραμε σε 1.5 χρόνο μέτρα επώδυνα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα λαμβάνονταν ούτε σε 2 τετραετίες, οι εκλογές, τουλάχιστον για όσους διαθέτουν κοινή λογική είναι τόσο απίθανες, όσο και το να πάρει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός.
Ο λόγος προφανής και απλός, πλην όχι απλοϊκός.
Η σημερινή κυβέρνηση και τα στελέχη της έχουν λάβει εντολή να φέρουν εις πέρας την αναμόρφωση της οικονομικής φυσιογνωμίας στην Ελλάδα, μετατρέποντας την σε μια χώρα ελκυστική για επενδύσεις, ανταγωνιστική και αναπτυσσόμενη. Αυτό σε απλά λόγια σημαίνει συρρίκνωση του κράτους με κάθε κόστος για τους δημόσιους λειτουργούς, διαμόρφωση νέου τοπίου αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα μέσω της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, εξάλειψη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και εκτίναξη της ανεργίας σε πρωτόγνωρα ποσοστά.
Η εικόνα του μεσοπρόθεσμου ορίζοντα δεν θα διαφέρει από εκείνη μιας χώρας όπου οι κάτοικοί της δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν και το προϊόν που θα παράγουν.
Το δε εναπομείναν κράτος θα υπάρχει για να νομιμοποιεί την εκάστοτε πολιτική εξουσία στη συναλλαγή της με τους επιχειρηματίες.
Δεν υπάρχει πιο πειστικό παράδειγμα από το λόγο της κ. Μπακογιάννη, η οποία φέρεται ως η ηγέτιδα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, προβάλλοντας ως επιτακτική τη μείωση του κράτους προς όφελος των ιδιωτών, λησμονώντας όμως ότι τόσα χρόνια τόσο η ίδια όσο και ο πατέρας της κι ο αδερφός της, το μόνο εισόδημα που "κέρδιζαν" και κερδίζουν υπό τύπον άσκησης δραστηριότητας/εργασίας είναι αυτό που προέρχεται από κρατικούς πόρους, είτε ως βουλευτική αποζημίωση, είτε ως επιδότηση ιδρύματος, είτε ως αμοιβή από θέση δημόσιου λειτουργού ή στελέχους! δημόσιας τράπεζας κλπ κλπ
Αυτό το project είναι ουσιώδες τόσο για τους εγχώριους επενδυτες που εκ των πραγμάτων θα παίξουν ρόλο στη διαχείρηση του εναπομείναντος εθνικού πλούτου που θα διανεμηθεί προς "αξιοποίηση" όσο φυσικά και για τους τραπεζικούς και επιχειρηματικούς κύκλους της ευρωζώνης. Η με οικονομοτεχνικούς όρους χρεωκοπία της Ελλάδας με ό,τι αυτή συνεπάγεται πχ επιστροφή στη δραχμή κλπ, τρομάζει περισσότερο όλους αυτούς τους κύκλους και την ευρωζώνη, κάτι που παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς και ο Υπ. Οκονομικών της Γερμανίας, παρά τους πολίτες της χ! ώρας μας, στο όνομα των οποίων υποτίθεται λαμβάνονται όλα αυτά τα μέτρα.
Συνεπώς, μια κυβέρνηση απόλυτα συνειδητοποιημένη ως προς την αποστολή της, με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν έχει κανένα λόγο να υπαναχωρήσει και να πάει σε εκλογές. Κι αυτό γιατί μια ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες θα αποκάλυπτε μια έκπληξη που τεχνηέντως οι δημοσκοπήσεις αποκρύπτουν. Την διάλυση του πολιτικού συστήματος που μας έφερε ως εδώ και το στραπατσάρισμα των πολιτικών προσώπων που έχοντας αποτύχει να προστατεύσουν τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων κηδεμόνων τους θα βρεθούν στο έλεος της λαϊκής χλεύης και της ανυποληψίας.
Η μόνη περίπτωση να πάμε σε εκλογές είναι πραγματικά να υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις ικανές να κλονίσουν την κυβέρνηση και να στείλουν σαφές μήνυμα. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση μην εκπλαγείτε αν δείτε ξαφνικά να ψηφίζονται νόμοι της τελευταίας στιγμής προς θωράκιση του υπάρχοντος φαύλο και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος, γιατί η πολύ δημοκρατία...βλάπτει.
Αναγνώστης
