Με τον όρο Ανεξιθρησκία νοείται η κρατική ανοχή επί των πολιτών να ανήκουν στο θρησκευτικό δόγμα της αρεσκείας του. Στις μέρες μας ο όρος "ανεξιθρησκία" πoλλές φορές διαφοροποιείται από την ελευθερία λατρείας, καθότι ο δεύτερος δεν περιορίζεται στην ανοχή της ύπαρξης μιας θρησκευτικής ομάδας αλλά περιλαμβάνει και την ελευθερία στις λατρευτικές της εκδηλώσεις ή δραστηριότητες, ιδιωτικές ή δημόσιες...
Κατά τους ελληνικούς νόμους η "Ανεξιθρησκία" αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα από το Σύνταγμα της Επιδαύρου το 1822 και ακολουθεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο, ειδικά από το 1975 το Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει μόνο την ανεξιθρησκία αλλά και την ελευθερία λατρείας για τις γνωστές θρησκείες στο ελληνικό κράτος.
Αναγνώστης
