ενώ ανέφερε ότι η «Ονειροπαγίδα» μπορεί να είναι η τελευταία του δουλειά στην τηλεόραση. Υπάρχουν μαγικά μονοπάτια για το θέατρο και τον κινηματογράφο;
«Το θέατρο είναι γεμάτο από μαγικά μονοπάτια, αρκεί να υπάρχει η όρεξη να τα ανακαλύψει κάποιος. Είναι δάσος και αν δεν πάρεις τις σωστές πληροφορίες, θα χαθείς ανάμεσα στα ΜΜΕ, στη διασημότητα, στις φωτογραφίες, στα φώτα. Χάνεις αυτό που λέγεται «ηθοποιός». Αυτή η σχολή όπως και όλες οι δραματικές σχολές υποτίθεται ότι αυτόν το σκοπό πρέπει να υπηρετούν: Να δείξουν τα μονοπάτια».
- Τι συμβουλεύετε τους μαθητές σας;
«Όταν έρχονται να σπουδάσουν την υποκριτική τέχνη, πρέπει να αντιληφθούν την έννοια τέχνη, δεν είναι μια τεχνική. Η τέχνη είναι πνευματική εργασία. Ταλέντο είναι η εξόρυξη ενός όγκου ορυκτού. Το ταλέντο πρέπει να υποστεί επεξεργασία, να φτάσει σ’ ένα σημείο ώριμο για να «πουληθεί». Από κει και πέρα αναλαμβάνεις την ευθύνη να το «πουλήσεις» ο ίδιος. Στην Ελλάδα είμαστε τόσο πίσω, που δεν υπάρχουν γραφεία ευρέσεως εργασίας για τους καλλιτέχνες. Δεν υπάρχουν ατζέντηδες. Παλιότερα υπήρχε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, ενώ σήμερα με 50 μεροκάματα του ΙΚΑ, δουλεύοντας σε οποιονδήποτε χώρο, ας ήσουν και αποθηκάριος ή μπάρμαν, μπορείς να γραφτείς στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Αυτό έχει δημιουργήσει την έκπτωση στη δουλειά μας. Λέμε ότι ο κλάδος των ηθοποιών έχει 85-90% ανεργία, αλλά έχει γιατί το σωματείο έχει καταγράψει μέλη που του έχουν φέρει 50 μεροκάματα. Δεν είναι ηθοποιοί. Αν ξεδιαλύνουμε με το σωματείο ποιοι είναι αυτοί που εργάζονται, τότε θα δούμε σε σχέση με αυτούς που υπάρχουν πόσοι δεν εργάζονται για να βγάλουμε την πραγματική ανεργία του επαγγέλματος. Όλα αυτά είναι πλασματικά και δεν λένε την αλήθεια».
- Ποια είναι τα όνειρα σας τώρα;
«Έκανα και κάνω όνειρα. Τα τωρινά είναι υψηλού επιπέδου. Έχω ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά και ονειρεύομαι ένα πλωτό θέατρο, που να στεγάζεται πάνω σ’ ένα καράβι και να πιάνει τα λιμάνια που δεν έχουν συχνή-πυκνή χρήση με τον υπόλοιπο κόσμο, θα ήθελα να παίξω στη Σύμη, στο Καστελόριζο, στη Χάλκη, στη Σαμοθράκη. Οι άνθρωποι εκεί στερούνται το δικαίωμα να συνυπάρχουν με την τέχνη. Κακώς».
- Σε δραματικές σχολές διδάσκουν και νέοι ηθοποιοί με λίγα χρόνια στο χώρο, γνωστοί από την τηλεόραση, μέσα από μια καριέρα που στηρίζεται στο lifestyle και όχι στην εμπειρία.
«Δεν έχει νόημα να ονοματίσουμε… Εκείνος που μπορεί να γίνει δάσκαλος είναι όποιος έχει περάσει από το σανίδι, με ρόλους από το κλασικό ρεπερτόριο, όχι περάσματα. Υπάρχουν θεατρικοί συγγραφείς που έχουν ξεπηδήσει μέσα από τα τηλεοπτικά τους κείμενα ή τα κινηματογραφικά σενάρια. Ναι, είναι πρόσκαιροι θεατρικοί συγγραφείς. Τα έργα τους καταγράφουν μια επίκαιρη διάσταση που σήμερα έχει αξία, αλλά αύριο δεν θα υπάρχουν».
- Πώς βλέπετε την τηλεόραση σήμερα;
«Δεν κάνει η τηλεόραση τον ηθοποιό, ακόμα κι αν παίξει 15 πρωταγωνιστικούς ρόλους. Δεν σημαίνει ότι έγινες ηθοποιός. Διασκεδάζω, δεν ψυχαγωγούμε με την τηλεόραση, γιατί μου προκαλεί γέλιο το να βλέπω να καταχερίζει ο δάσκαλος της μαγειρικής το νεαρό μάγειρα επειδή δεν έβαλε αλάτι και το πιάτο είναι άνοστο. Με προκαλεί να γελάσω με τη σαχλαμάρα αυτή, όχι να ψυχαγωγηθώ. Ψυχαγωγία προσφέρει η μυθοπλασία και δεν το λέω για να στηρίξω το σινάφι μου, που έχει χάσει τη δουλειά του στην τηλεόραση επειδή έχει μειωθεί η μυθοπλασία. Αυτό θέλει ο κόσμος να βλέπει και όχι να προσπαθούν να τον πείσουν ότι πρέπει να βλέπει 15 εκπομπές μαγειρικής κι ας μην έχει να φάει. Οξύμωρο σχήμα. Έχω δει εικόνες, ακόμη και μιας εγκύου να ψάχνει στα σκουπίδια για να φάει και από την άλλη καταγράφονται εκπομπές πολυτελούς μαγειρικής».
- Πώς είναι η ζωή σας;
«Δεν ακολούθησα ποτέ το lifestyle, δεν με αφορά. Το θεωρώ ψεύτικο, μια βλακεία και μισή. Δεν έζησα ψεύτικα και δεν πιστεύω σε μια ψεύτικη ζωή. Η ζωή μου είναι εξαιρετική. Εγώ την ορίζω κι έχω δύο μεγάλα παιδιά και μια σύντροφο με την οποία είμαστε μαζί 41 χρόνια. Έχουμε κάνει μια ευτυχισμένη οικογένεια μέσα από κατανόηση και υποχωρήσεις. Ο γιος μου είναι 28 χρόνων αθλητής και δημοσιογράφος και η κόρη μου 22. Σπουδάζει σκηνογραφία, ενδυματολογία και κρατάει το κυλικείο της σχολής».
- Στο θέατρο «Μουσούρη» πρωταγωνιστείτε στη «Μαύρη κωμωδία».
«Είναι η εξυπνότερη παράσταση αυτής της θεατρικής σεζόν. Επαιξε με το σκοτάδι και το φως ο συγγραφέας Άντονι Σάφερ. Είχαμε την τύχη να μας σκηνοθετήσει ο Πέτρος Φιλιππίδης. Αβίαστο γέλιο χωρίς λεκτικά αστεία για να συντηρούν μια κωμωδία».
- Τηλεοπτικά συμμετέχετε στην «Ονειροπαγίδα».
«Η τηλεόραση πια για μένα τα τελευταία χρόνια έχει καταντήσει «πάρεργο». Η τελευταία μου ευχάριστη συμμετοχή ήταν μέσα από τη «Λόλα». Έκανα τηλεόραση ενώ ήμουν ήδη 19 χρόνια ηθοποιός. Η τηλεόραση… προέκυψε στη γενιά μου. Στην Ελλάδα δεν εργάζονται όλοι οι ταλαντούχοι και σημαντικοί ηθοποιοί, όλοι οι καλοί και έμπειροι. Συμμετέχω στην «Ονειροπαγίδα», γιατί έχω περάσει από την τηλεόραση και ξέρω καλά τι σημαίνει πρωταγωνιστής. Ο τελευταίος δικός μου πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν το 2004-2005. Πρωταγωνιστής είμαι στη δουλειά μου και στο θέατρο, όχι στην τηλεόραση. Έκανα τον τηλεοπτικό μου κύκλο και δεν χρειάζομαι κάτι άλλο εγώ από την τηλεόραση, ούτε αυτή από εμένα. Κάποτε τα πράγματα έχουν ένα όριο, αρκεί να είσαι σε θέση να το αντιληφθείς».
- Τι θέλετε να σας φέρει το μέλλον;
«Όλο μου το ενδιαφέρον πια είναι η σχολή μου. Υπάρχει και χώρος επαγγελματικού θεάτρου. Το κτίριο διαθέτει κι ένα μικρό θεατράκι που θα λειτουργήσω επαγγελματικά, με σκοπό να αφομοιώσω το δυναμικό της σχολής. Να βγάζω ηθοποιούς και να τους βάζω στην παραγωγή μέσα από δικές μου δουλειές. Αυτό είναι για μένα η κατακλείδα μου μέσα από αυτή τη δουλειά και μέσα-από όλα αυτά τα χρόνια που έχω δουλέψει. Αυτό θεωρώ το επίτευγμα μου».
- Ο ρόλος σας στην «Ονειροπαγίδα»;
«Δεν ξέρω αν η συμμετοχή μου στην «Ονειροπαγίδα» βοηθάει, αν είμαι χρήσιμος. Το ρόλο που παίζω θα μπορούσε να τον παίζει οποιοσδήποτε ηθοποιός. Ούτε εμένα με δελεάζει ιδιαίτερα. Τον κάνω με κέφι, αλλά είναι τόσο λίγο για μένα, που δεν μου προσφέρει τίποτα. Δεν νιώθω καμία ευχαρίστηση. Το κάνω για να πάρω κάποια φράγκα. Από την τηλεόραση παίρνω λεφτά που τα χρειάζομαι για να συντηρήσω τη σχολή μου. θα ντραπώ να το πω; Τα τελευταία χρόνια κάνω τηλεόραση μόνο για τα λεφτά και για τίποτα άλλο. Έχω την εντύπωση ότι μετά την «Ονειροπαγίδα» δεν πρόκειται να ξαναπαίξω στην τηλεόραση. Δεν πρόκειται να το επιζητήσω. Επίσης, δεν νομίζω να έχω προτάσεις, γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, οπότε με την τηλεόραση μάλλον έχω… καθαρίσει. Είναι το «κύκνειο άσμα» μου στην τηλεόραση η «Ονειροπαγίδα». Γνώριζα ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε και το καλοδέχομαι με όλη μου την καρδιά».
