Μέχρι σήμερα ο Γιώργος κυβερνούσε μία χώρα διεφθαρμένων.
Τώρα κυβερνάει μια χώρα διεφθαρμένων, ασύδοτων, τζαμπατζήδων, φλασάκηδων, σαλεμένων μοναχομισθοφάηδων εργατών, υπαλλήλων ΔΕΚΟ, νταλικέρηδων, φαρμακοποιών, γιατρών, αγροτών κλπ που κάθε τόσο υποτροπιάζουνε και διασαλεύουν για ψύλλου πήδημα την εύρυθμη κοινωνική λειτουργία. Ευτυχώς, κάθε φορά που βρίσκεται «έξω από δω», έχει διαθέσιμη την απορροφητική και αντικραδασμική βάτα της Άνγκελα Μέρκελ, όπου μπορεί να σκύβει και να κλαίει, όποτε χτυπάει κορύφωση ο εύλογος καημός του. Εκείνη μάλιστα τρέφει για πάρτη του έντονα πατρικά αισθήματα και, παρότι τη σιχαίνεται τη μύξα του Νότου, τον συμμερίζεται και δεν τον σαλαγάει από τον ώμο της… Του δίνει μονάχα που και που κανένα χαρτομάντιλο A4 με ψιλά γράμματα, για να βάζει υπογραφές και να ξεχνιέται. Διότι πίκρα μεγαλύτερη δεν υπάρχει από το να είσαι ένας συγκροτημένος, ακριβοδίκαιος, διορατικός, αθλητικότατος, μεταρρυθμιστής ηγέτης και να σου τρελαίνεται από κάτω ο λαός και να μη σ’ αφήνει με την πρώτη να αποδείξεις σε βάρος του την αξία σου…
Πέντε- δέκα λογικοί έχουνε απομείνει στα κανάλια κι άλλοι τόσοι στη χλιδή και στο απυρόβλητο, αλλά τι να φτουρήσουνε αυτοί, τη στιγμή που το δοβλέτι έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο. Σε Σπινατρελόγκα… Κάθεται ο καψερός μαζί με τους υπουργούς του και φιλοτεχνούνε υπέροχα νομοσχέδια κι αντί να τα πάρουνε με κατάνυξη στα χέρια τους οι πολίτες και να τα βιβλιοδέσουνε με δικά τους έξοδα, για να έχουνε, αύριο- μεθαύριο, τον καιρό της ανεργίας, λογοδιακεκριμένα πονήματα να διαβάζουνε, του τα τοποθετούνε με τα προκατειλημμένα απεργιακά τους καμώματα στους προσωπικούς τους καταστροφείς εγγράφων. (Μη μας ρωτήστε πού βρίσκεται ο προσωπικός καταστροφέας εγγράφων. Καθένας τον έχει εκεί που ξέρει…). Και μιλάμε για κείμενα διαμάντια, συλλεκτικά αιγυπτουργήματα, με την υπογραφή της τρόικας στην ούγια… Εφόσον λοιπόν ο λαός αρνείται να μετάσχει της Παιδείας της ημετέρας Κυβέρνησης, καταπίνοντας απνευστί τα κείμενα της νομοθετικής λογοτεχνίας που του σερβίρουν, δεν του έχει μείνει άλλη λύση του δόλιου πρωθυπουργού, από το να κυκλοφορήσει την πολιτική του σε δισκία αντι- κούκου και να τα χορηγήσει σε κάθε τρελαμένο. Πλην όμως, δεν του απόμεινε κανείς για να τα συνταγογραφήσει κατευθυνόμενα. Και οι γιατροί τρελάθηκαν και οι φαρμακοποιοί τρελάθηκαν και οι Ουκρανές αποκλειστικές δεν αισθάνονται πολύ καλά τελευταίως… Όσο για τους χαϊδεμένους πανεπιστημιακούς δόκτορες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κάποια λύση, αυτοί δε συνταγογραφούνε τζάμπα ούτε αυγά τηγανητά. Ξεχαπάκωτο θα μείνει το εκλογικό σώμα κι ό,τι προφτάσει να σώσει με τις εναλλακτικές θεραπείες το παρδαλό και ασυνάρτητο τηλεσυνάφι… πρόφτασε…
http://www.topontiki.gr/article/13738
