Θέλω να τους ρωτήσω που κρύβονται τα τελευταία 3 χρόνια και δεν έχουν ακούσει για την οικονομική κρίση για το μνημόνιο και το μπάχαλο που έχει γίνει η Ελλάδα μας. Πώς και μέχρι σήμερα αυτά τα φωτισμένα μυαλά με την ακτινοβόλα σκέψη την οξύνοια αλλά και την οξυδέρκεια που προφανώς τα διακρίνει δεν έχουν δώσει μια ριμάδα συναυλία για τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη και δεν έχουν βγει μπροστά σε καμιά πορεία για την διεκδίκηση του αυτονόητου (εργασία, κοινωνικά κεκτημένα, μειώσεις μισθών, αυξήσεις σε τιμολόγια και αγαθά…).
Καλά πόσο βολεμένοι μπορεί να είναι όλοι τους και να ζουν σε παράλληλο σύμπαν χωρίς να παίρνουν χαμπάρι αλλά να θέλουν να τους πάρουμε σοβαρά, για πόσα χρήματα πρέπει να έχουν ξεπουληθεί πια είναι ή τιμή τους και ποια είναι η αξία τους. Σε λίγο οι Έλληνες θα είμαστε μειονότητα στην Ελλάδα.
Επί λέξει το κείμενο σας λέει :
«Στις 25 Γενάρη 300 μετανάστες εργάτες ξεκίνησαν απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αίτημα τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Δίνουν έναν αγώνα αξιοπρέπειας, έναν αγώνα για να ακουστεί η φωνή τους, διεκδικώντας ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες συναδέλφους τους.»
Οι μετανάστες δεν δίνουν αγώνα αξιοπρέπειας στην Ελλάδα δίνουν μάθημα αναξιοπρέπειας σε ένα κράτος που δεν σέβεται τον εαυτό του και τους θεσμούς του. Δεν είναι δυνατόν 300 άσχετοι χωρίς στοιχεία να αλωνίζουν την Ελλάδα και να καταρρίπτουν όλη τη νομοθεσία να κάνουν κατάληψη στη Νομική και να μην μπορεί να τους κουνήσει κανείς, να τους φιλοξενούμε σε μέγαρο αντί να τους φυλακίσουμε ή να τους απελάσουμε και εσείς να δίνετε συναυλία συμπαράστασης. Δεν δίνουν αγώνα για να ακουστεί η φωνή τους γιατί εμείς δεν τους καταδιώκουμε άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι είναι πλέον δύο έως τέσσερα εκατομμύρια στην Ελλάδα με αναλογία 20 έως 40 αλλοδαποί ανά 1000 Έλληνες ενώ στη υπόλοιπη Ευρώπη τα ποσοστά είναι 1,8 έως 2,5 ανά 1000 κατοίκους. Εκεί άραγε οι καλλιτέχνες δεν έχουν ευαισθησίες ή απλώς αναγνωρίζουν και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Πως και γιατί διεκδικούν ίσα κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες συναδέλφους τους, από πού και ως που και σε τι είναι συνάδελφοι με εμάς.
Αυτό άραγε θα μπορούσε να γίνει σε άλλο σοβαρό κράτος ή ακόμα και σε «μπανανία» χωρίς επιπτώσεις και να έρθουν μετά και για συμπαράσταση οι κοιμώμενοι τον υπόλοιπο χρόνο καλλιτέχνες.
Κρίμα γιατί στην λίστα διάβασα ονόματα και συγκροτήματα που συμπαθούσα
Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Ενέδρα,
Αλκίνοος Ιωαννίδης, Αλκιβιάδης Κωσταντόπουλος, Βασίλης Λέκκας, Πάνος Μουζουράκης, No Mind
Μαρία Παπαγεωργία, Δημήτρης Πουλικάκος,Pink Tank, Απόστολος Ρίζος,Σπυριδούλα, Υπόγεια Ρεύματα και Γιάννης Χαρούλης. αλλά τώρα πλέον δεν τα έχω σε καμιά εκτίμηση.
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή οι πρωτοπόροι καλλιτέχνες μας θα βγουν από την εθελοτυφλοσύνη τους και θα προσγειωθούν εδώ που είμαστε και εμείς οι λοιποί διωκόμενοι από το μνημόνιο και την σοσια-ληστική κυβέρνηση και δώσουν κάποια συναυλία για τους ημεδαπούς που δίνουν έναν αγώνα αξιοπρέπειας, έναν αγώνα για να ακουστεί η φωνή τους, διεκδικώντας ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους.
Με όσο περισσότερη εκτίμηση μπορώ
Θ.Χ
