Ναι μου προξενεί μεγάλη εντύπωση...γιατί θυμαμαι σαν χτες ... τον γλυκό Σεπτέμβριο που πέρασε... σαν προχτές τον Καυτό Αύγουστο και πριν μια εβδομάδα τον γλυκόπικρο Ιούλιο και Ιούνιο...Διαβάστε ακούγοντας αυτό το τραγούδι :
http://www.youtube.com/watch?v=0C0y3RFyYSM&feature=related
Το μυαλό μου δεν ξέρει να σταματάει να σκέφτεται, να τριγυρίζει, να προσπαθεί να τρυπώσει στις σκέψεις άλλων και να αποσπάσει ότι μπορεί, να το κάνει δικό του και στη συνέχεια να δημιουργήσει δικά του συμπεράσματα και "θεωρήματα".
Μέσα σε μια πόλη γεμάτη καυσαέριο εγώ βρίσκω καταφύγιο, σε έναν θλιβερό κόσμο εγώ βρίσκω καταφύγιο, είναι η φαντασία μου! Απλά κοιτώντας από το παράθυρο συνηδειτοποίησα ότι είναι Ιανουάριος, του 2011. Λένε ότι όταν περνάς καλά ο καιρός περνάει εύκολα. Δεν θέλω να το πιστέψω γιατί ίσως μεθαύριο βρεθώ μία γιαγιά 80 ετών να πλέκει και η ζωή μου να έχει κυλίσει πιο γρήγορα και από ότι το μικρό παιδάκι τρέχει να αγκαλιάσει την μαμά του.
Αλλά δεν θέλω ούτε και να είμαι 50 χρονών και να μην έχω βιώσει τίποτα...
Δίλημμα... Ποιότητα ή ποσότητα... Όταν πρόκεται για την ζωή μας...ποιότητα... Ποιότητα Ζωής. Ποσότητα όταν πρόκειται για τις εμπειρίες μας... Εμπειρίες ... πολλές εμπειρίες !
Και συνεχίζω... Συνήθως κάποιες μυρωδιές, κάποια τραγούδια, κάποιες εικόνες, κάποιες φράσεις είναι συνηφασμένες με συγκεκριμένες περιόδους στη ζωή μου. Και όταν ανατρέχω σε αυτά τα ορόσημα μερικές φορές κατακλύομαι από αισθήματα νοσταλγίας, ηρεμίας, αγανάκτησης ή έστω και ανακούφισης...
Νοσταλγία για κάτι ωραίο που πέρασε και θα ήθελα να το ξανανιώσω. Ηρεμία γιατί εκείνη η περίοδος ήταν ήσυχη και ήρεμη. Αγανάκτηση για κάτι που ΔΕΝ έκανα και δυστυχώς ο Χρόνος πίσω δεν γυρνά... Ανακούφιση για κάτι που τελείωσε και ήθελα να τελειώσει!
Μερικές φορές εύχομαι κάτι του παρελθόντος να ξαναγίνει... αλλά έτσι ρίχνω το παρελθόν στον δρόμο του μέλλοντος... το εμπλέκω! Δεν θέλω το μέλλον να είναι μία καλή ή κακή επανάληψη του παρελθόντος διότι το παρελθόν βρίσκεται στις πλάτες μου... και είτε με βαραίνει είτε όχι.. Το μέλλον είναι μπροστά μου και είναι στο χέρι μου να το κάνω να είναι ελαφρύ και να μην με βαραίνει όταν θα γίνει με τη σειρά του και αυτό παρελθόν.
Ζήσε το σήμερα, κοίτα το χτές, ξέχνα το αύριο...
Άλλες στιγμές το παρελθόν μας κρατά γερά, ριζομένους και χρειαζόμαστε μεγάλη προσπάθεια ώστε να κάνουμε το πρώτο βήμα και να χαράξουμε στον δρόμο του μέλλοντος. Ίσως πρέπει να έχουμε δεξιότητες ισορροπίας για να ανταπελξέθουμε αλλά εάν δεν προσπαθήσουμε δεν μπορούμε να κρίνουμε.
Άλλες στιγμές θέλουμε να ξεχάσουμε το παρελθόν λες και ήταν ένα κακό όνειρο, όμως αυτό δεν είναι σωστό καθώς ότι κάναμε στο παρελθόν που κάποτε ήταν παρόν και πιο παλιά μέλλον , οι επιλογές μας τότε φαίνονταν οι καλύτερες,
Παρελθόν, παρόν,μέλλον...
Σε ότι και αν σας κρατά από το να ζήσετε το παρόν, γυρίστε του την πλάτη. Η ζωή είναι μία και μετά από αυτήν δεν ξέρουμε τι γίνεται.
Θέλει δύναμη ψυχής, αλλά δεν υπάρχει κάποια ψυχή που να μην έχει δύναμη..
Αναγνώστης
