Με αφορμή την σημερινή απεργία και συνδυάζοντας με τα γεγονότα Αιγύπτου και Λιβύης προσπαθώ να βγάλω μια άκρη. Καταρχάς στην Αίγυπτο...
Η συντριπτική πλειοψηφία δεν ήθελε τον Μουμπάρακ. Και βγήκαν στούς δρόμους μαζικά. Και υπήρχαν εκατοντάδες νεκροί. Με την υποστήριξη των Η.Π.Α. Αποτέλεσμα? Ανέλαβε ο στρατός και πρόσφατα έμεθε ότι απαγόρευσε τις απεργίες. Στην Λιβύη τα ίδια. Οι αμερικάνοι στέλνουν τον 6ο στόλο να διώξει τον καντάφι.Δεν μπορώ! να πιστέψω οτι οι αμερικάνοι κόπτοντε για τον καλο του αιγυπτιακού και λιβυκού λαού. Άρα αυτή η ανακατωσούρα τους βόλεψε και ίσως την σιγοντάραν κιόλας. Άρα μήπως τελικά η πλειοψηφία δεν έχει και πάντα δίκιο? Άρα μήπως στην δικιά μας περίπτωση πρέπει να αναπροσαρμόσουμε λίγο τον τρόπο δράσης και παράλληλα να ξέρουμε τι θέλουμε για την επόμενη μέρα? Γιατί οι αιγύπτιοι διώξαν την χούντα του μουμπάρακ και τους έκατσε η χόύντα του στρατού γιατί δεν είχαν προετοιμάσει την επόμενη μέρα. Και επειδή και εμείς δεν έχουμε προετοιμάσει την επόμενη μέρα μήπως διώχνοντας την χούντα το υ γιωργάκη μας κάτσει καμιά χούντα ακόμα χειρότερη? Δεν έχει νόημα να αντιδράσουμε χωρίς να έχουμε έτοιμη λύση για την επόμενη μέρα. Αυτό χρειαζόμαστε. Συνεννόηση για την επόμενη μέρα. Και τότε θα είναι πιο εύκολος πιο μάζικος και πιο αποτελεσματικός ο ξεσηκωμός. Ίσως να λεω και χαζομάρες. Αλλά εμένα μου χει κάτσει ότι μετά τον ΓΑΠ μας ετοιμάζουν κάτι πολύ χειρότερο
Αναγνώστης
