Κάθε εργασία, κάθε κοινωνική ομάδα και κάθε λειτούργημα είναι διαφορετικό για αυτό καλό είναι όποιος δεν ΖΕΙ μια κατάσταση να μην κάνει εύκολη κριτική.
Αυτά που λες φίλε μεταπτυχιακέ φοιτητή τα έλεγα εγώ και οι περισσότεροι συνομήλικοι μου όταν ήμασταν 19 χρονών φαντάροι. Η ζωή όμως τώρα που είμαστε 40 έχει αλλάξει πολλά. Αναφέρεσαι και λες για την σίτιση των στρατιωτικών σχολών. Υπάρχει μια διαφορά όμως, τεράστια. Όσοι φοιτούν σε στρατιωτικές σχολές μένουν μέσα και προσφέρουν υπηρεσίες. Σκοπιές, καθαριότητες, αγγαρείες κλπ. Για αυτό έχουν μια στέγη και ένα φαγητό. Εσείς στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ έχετε όλη την ημέρα ελεύθερη, μπορείτε να πάτε όποτε εσείς επιλέγετε στα μαθήματα, μπορείτε να διαλέγετε τα μαθήματα που θα δώσετε στις εξεταστικές και μπορείτε να γίνεται αιώνιοι φοιτητές. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Όσο για σκάνδαλα σου θυμίζω πως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα έχει γίνει στην Πάντειο.
Εσύ τώρα λες ότι είσαι 28 χρονών και θα χάσεις τον καιρό σου στον στρατό. Γιατί θα χάσεις τον χρόνο σου; Δεν χρωστάς εσύ στην Πατρίδα; Με τα λεφτά του λαού (και τα δικά μου που πήγα 18 χρονών) δεν σπούδαζες τόσα χρόνια;
Σκέψου τον στρατιωτικό που κάθε τρια χρόνια πρέπει να μετακομίζει μαζί με την οικογένεια του με ότι αυτό συνεπάγεται. Η γυναίκα του και τα παιδιά του πρέπει να αλλάζουν όλη την ζωή τους. Νέα σχολεία, νέες παρέες, η γυναίκα άντε να βρίσκει δουλειά. Τα σκέφτεσαι αυτά; Τις νυχτερινές, τις ασκήσεις, τα σκοινάκια, τις ευθύνες; Γιατί στον στρατό σε αντίθεση με την υπόλοιπη κοινωνία υπάρχει ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ. Όσο για το ότι τα κόμματα έχουν καταστρέψει τον στρατό και έχουν μετατρέψει τα υψηλόβαθμα στελέχη σε πελάτες των κομματικών γραφείων, έχεις δίκιο. Ποια είναι η λύση όμως να απαξιώσουμε τον στρατό ή να τον φτιάξουμε όπως πρέπει;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
