Ελλάδα, ο παράδεισος του εργολάβου

Πάρτι έκαναν και κάνουν οι εργολάβοι στην πολύπαθη τούτη χώρα. Έργα κοστολογήθηκαν με ένα συγκεκριμένο ποσό, το οποίο αργότερα υπερδιπλασιάστηκε για πλάκα, χωρίς κανείς να ξέρει το γιατί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραπάνω είναι η περίπτωση Αθηνών-Πατρών-Πύργου-Τσακώνας. Με 153 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει μόνο το 7% του προϋπολογισμού των έργων, η κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός» θα έχει την εκμετάλλευση των διοδίων έως το 2037.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Ελευθεροτυπία, στο έργο των 2,2 δις οι κατασκευαστές έχουν αναλάβει να καλύψουν το 41% του κόστους με δάνεια τα οποία πρέπει να αποπληρώσουν. Η σύμβαση του 2007 αναφέρει ότι ο αυτοκινητόδρομος θα έχει αποσβεστεί μέχρι το 2022.
Έτσι το Δημόσιο επί 15 χρόνια τον παραχωρεί στους ιδιώτες οι οποίοι θα τον συντηρούν και θα καταθέτουν στα ταμεία του κράτους έως και το 93% των εσόδων από τα διόδια.
Παρόμοια διαδικασία ακολουθήθηκε και το 2009 με την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, που περιλαμβανόταν στο δεύτερο πακέτο μαζί με πέντε αυτοκινητόδρομους. Το έργο εν τέλει αποδείχθηκε ασύμφορο και ακυρώθηκε. Βεβαίως δεν έχασε ο ανάδοχος του έργου των 480 εκατ. ευρώ, που ζήτησε λύση της σύμβασης με υπαιτιότητα του Δημοσίου και διεκδίκησε αποζημίωση ύψους 400 εκατ. ευρώ την οποία και έλαβε.

Η Αττική οδός είναι ένα άλλο τρανταχτό παράδειγμα. Το 1994 το έργο ξεκίνησε με προϋπολογισμό 426 δις δραχμές, αλλά στην πορεία το έργο στοίχησε στους φορολογούμενους πολίτες άλλα 549 δις δραχμές, δηλαδή μια ακόμη Αττική οδό.
Ειδικά στην περιφερειακή Υμηττού οι εργολάβοι έφαγαν με χρυσά κουτάλια, καθώς μετά από προσφυγές στο ΣτΕ διατέθηκαν για έργα προστασίας του περιβάλλοντος 195 δισ. δραχμές, έναντι 19 δις που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Τελικά ο αυτοκινητόδρομος παραδόθηκε το 2004 και του οποίου το κόστος έφτασε στο 1,23 δις.
Λίγο μπερδεμένη είναι η περίπτωση του Αεροδρομίου στα Σπάτα. Λειτούργησε το 2001 και έγινε πράξη με σύμβαση παραχώρησης ύψους 685 δις δραχμών. Τα 78 δις του συνολικού ποσού προήλθαν από το σπατόσημο με το δημόσιο να καταβάλει από πρόγραμμα επενδύσεων και κοινοτικά προγράμματα άλλα 44 δις δραχμές.
Σε 370 δισ. δραχμές ανήλθε το δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Στην εταιρεία λειτουργίας του αεροδρομίου το Δημόσιο μετέχει με 55%, ενώ το υπόλοιπο ανήκει σε γερμανικές εταιρείες.

Τέλος, το Μετρό. Οι πρώτες γραμμές του Μετρό, δηλαδή Εθνική Άμυνα-Σύνταγμα και Σύνταγμα-Δάφνη είχαν κοστολογηθεί με 185 δις ευρώ που το 1994 με τις συμπληρωματικές συμβάσεις εκτινάχθηκαν στα 506,5 δισ. Το ποσό όμως δε θα μπορούσε να μείνει στάσιμο. Απρόβλεπτα που παρουσιάστηκαν διαμόρφωσαν το κόστος στα 711 δισ. δραχμές.