Αναφέρεται στον Όμηρο ως άρτυμα ενώ στην Αραβία χρησιμοποιείται ως αφροδισιακό.
Οι Άραβες συνήθιζαν να πίνουν μία κούπα βραστό νερό όπου διαλύουν στίγματα κρόκου πριν την ερωτική επαφή.
Ο Κρόκος σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ήταν φίλος του θεού Ερμή.
Όταν έπαιζαν δισκοβολία, ο Ερμής τραυμάτισε θανάσιμα τον Κρόκο στο κεφάλι.
Ο Ερμής αποφάσισε να χαρίσει την αθανασία στο φίλο του και έτσι μετάτρεψε το σώμα του
σε ένα πανέμορφο λουλούδι με μοβ-ροζ αποχρώσεις.
Στην καρδιά του άνθους έβαλε τρία κόκκινα στίγματα που είναι το αίμα του φίλου του Κρόκου.
Ο Κρόκος ονομάζεται και σαφράν και ζαφορά. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο λόγο των αντιθρομβωτικών, αντιοξειδωτικών και
αντικαρκινικών ιδιοτήτων του. Προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρυνση και μειώνει τα
επίπεδα της χοληστερίνης. Έχει θετική δράση στην μνήμη και στην εγκεφαλική δυσλειτουργία (άνοια). Ο κρόκος χρησιμοποιείται επίσης ως άρωμα στην μαγειρική και στην ζαχαροπλαστική δίδοντας ιδιαίτερη γεύση και χρώμα στα τρόφιμα. Χρησιμοποιείται επίσης ως ανανεωτικό και αφροδισιακό λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών που δι-
αθέτει. Ενισχύει έτσι την λίμπιντο και την άμυνα του οργανισμού. Ο κρόκος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος σε μεγάλες ποσότητες γιατί προκαλεί γαστρεντερικές διαταραχές και σε έγκυες γυναίκες μπορεί να προκαλέσει έκτρωση.
http://kostasmouzakis.blogspot.com/
