Σύμφωνα με πληροφορίες, τα πρόσωπα αυτά αναμένεται να κληθούν για κατάθεση από τον εισαγγελέα αλλά και την αρμόδια υποεπιτροπή της Βουλής για... διευκρινίσεις.
Τα τρία αυτά πρόσωπα θεωρούνται σημαντικά στις έρευνες για την αγορά των υποβρυχίων και τις... συνεπαγόμενες μίζες, που φαίνεται ότι διακινήθηκαν μέσα από ένα πολυδαίδαλο δίκτυο.
Ο εφοπλιστής - αίνιγμα
Το πόρισμα του ΣΔΟΕ, που δημοσιεύεται στη σελίδα 17 είναι αποκαλυπτικό, αφού «φωτίζει» το πρόσωπο του Μιχάλη Ματαντού. Του ανθρώπου από εταιρεία του οποίου φέρεται ότι πέρασε μεγάλο μέρος του χρήματος που διακινήθηκε στην υπόθεση των υποβρυχίων. Ο εν λόγω εφοπλιστής είχε την εταιρεία στην οποία θεωρείται πως έφτανε το χρήμα για να διανεμηθεί.
Ο Ματαντός θεωρείται «ενδιαφέρουσα περίπτωση». Καταρχάς είναι πολύ πλούσιος. Πάνω από εβδομήντα ετών σήμερα, κατάγεται από εφοπλιστική οικογένεια της Δωδεκανήσου και μένει μόνιμα στο Λονδίνο. Συγγενεύει με τη μεγάλη οικογένεια των Χανδρήδων, με την οποία ο Ματαντός έχει συνεργαστεί σε πολλές περιπτώσεις. Λέγεται μάλιστα ότι μεγάλο τμήμα της περιουσίας του αποκτήθηκε από τις συνέργειες που είχε από την κατασκευή πλοίων σε γερμανικά ναυπηγεία για λογαριασμό της οικογένειας Χανδρή.
Το ΣΔΟΕ, όπως μαθαίνουμε, βρίσκεται σε στάδιο προχωρημένων ερευνών, τις οποίες έχει αναλάβει έμπειρο στέλεχος, που σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» ετοιμάζει πόρισμα το οποίο θα «σπάει» κόκαλα. Θα παραδοθεί στις εισαγγελικές αρχές το αργότερο έως το Πάσχα.
Να σημειωθεί ότι από τον περασμένο Νοέμβριο το Μέγαρο Μαξίμου είχε ζητήσει τη διερεύνηση της υπόθεσης. Στο πλαίσιο αυτό το ΣΔΟΕ συνόδευσε δύο εισαγγελείς (Παπανδρέου και Κυβέλου) που μετέβησαν στη Χάγη και σε επαφές με εκπροσώπους των γερμανικών δικαστικών αρχών άρχισαν να σκιαγραφούν την πορεία του μαύρου χρήματος.
Η «Μ.Μ.» και ο σύμβουλος
Έτσι, λοιπόν, με έμφαση την έρευνα για τα αντισταθμιστικά ωφελήματα, που οι αρχές πιστεύουν ότι ήταν το όχημα για τις μίζες, ΣΔΟΕ και δικαστικές αρχές προσδοκούν πολλά από την εξέταση του εφοπλιστή - αίνιγμα και των δύο ακόμη προσώπων που εμπλέκονται σ’ αυτό το κουβάρι.
Εκτός του εφοπλιστή, η έρευνα στρέφεται και στις δραστηριότητες δύο ακόμη προσώπων. Μίας γυναίκας (M.M.), που είχε αναλάβει καθήκοντα συμβούλου στην αγορά των υποβρυχίων, και του «Α.Χ.», ασφαλιστικού σύμβουλου, που για μεγάλο διάστημα ήταν στενός συνεργάτης του εφοπλιστή και στη συνέχεια ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας.
Ενώ τα πρόσωπα που διευκόλυναν τη ροή του μαύρου χρήματος αναμένεται να κληθούν για καταθέσεις, το ΣΔΟΕ έχει εντοπίσει ευθύνες και σε τρεις πρώην υπουργούς (δύο του ΠΑΣΟΚ, ένας της Ν.Δ.). Το ΣΔΟΕ ερευνά και περιουσιακά στοιχεία αξιωματικών οι οποίοι είχαν με οποιονδήποτε τρόπο εμπλοκή στην προμήθεια των υποβρυχίων.
Από τις έρευνες προκύπτουν σημαντικά στοιχεία για παράνομες πληρωμές (για «όργιο μίζας» μιλούν στο ΣΔΟΕ), τα οποία γνωρίζουν το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι η συγκεκριμένη υπόθεση θα φτάσει στη Βουλή μόλις το πόρισμα του ΣΔΟΕ διαβιβαστεί στη Δικαιοσύνη.
Οι «ορφανές» μίζες
Μάχη γύρω από τη Ferrostaal αλλά και τον εφοπλιστή Μιχάλη Ματαντό, που φέρεται να ήταν εκπρόσωπος των γερμανικών ναυπηγείων της HDW στην Ελλάδα, θα δοθεί για να βρεθούν οι δρόμοι του χρήματος στην υπόθεση των υποβρυχίων, η οποία άρχισε πάλι να κινείται μετά το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» τη Δευτέρα.
Το δημοσίευμα επικαλείται ανακριτικό υλικό που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία του Μονάχου στο πλαίσιο της διερεύνησης σχετικών πρακτικών της Ferrostaal. Σύμφωνα με το «Spiegel», η εταιρεία (που λειτούργησε στο πλαίσιο κοινοπραξίας με την HDW για τη διεκδίκηση της παραγγελίας των ελληνικών υποβρυχίων) έδωσε πάνω από 55 εκατ. ευρώ μίζες, όπως προκύπτει από κατάλογο που παραθέτει με «ύποπτες πληρωμές» στην Ελλάδα. Στον κατάλογο φέρονται ως αποδέκτες φυσικά πρόσωπα και off-shore εταιρείες συμβούλων. Τον συγκεκριμένο κατάλογο είχε αφήσει ο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal Χορστ Β. στο σπίτι της νύφης του, για να τον αποκρύψει από τις εισαγγελικές αρχές.
Βαρύνουσας σημασίας, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θεωρείται η κατάθεση του μάνατζερ Γ.Φ. Χάουν, ο οποίος μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 2003, ήταν ο δεύτερος τη τάξει στην HDW, με μεγάλη επιρροή στον χώρο της γερμανικής εξοπλιστικής βιομηχανίας. O Χάουν ανήκε στην «ομάδα Α» (όπως ονομάζονταν οι ομάδες προώθησης συμφωνιών στη Ferrostaal), όπως και ο μεσάζοντας όπλων Φον Πούκλερ, ο «Άγκο», παιδικός φίλος του, και ένας Έλληνας αρχιτέκτονας που, κατά τον Χάουν, τους σύστησε ο τότε υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος.
Στην κατάθεσή του στις 27 Οκτωβρίου 2010 ο Χάουν είπε – κατά το δημοσίευμα – ότι δεν μίλησε ποτέ με συμβούλους για δωροδοκίες που είχε εγγράψει η Ferrostaal αναφορικά με τη συμφωνία πώλησης υποβρυχίων στην Ελλάδα, αλλά επρόκειτο για μία «συμφωνία κυρίων». Όπως λέει, «για τον καθένα ήταν σαφές ότι, αν ήταν αναγκαίο να δώσουν οι σύμβουλοι χρήματα σε άτομα σημαντικά για τη λήψη αποφάσεων προκειμένου να κερδηθεί η παραγγελία, αυτό έπρεπε να γίνει».
Η ταφόπλακα
Πολλοί θεωρούν ότι η αναθεώρηση της σύμβασης και η πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) ίσως να είναι τελικά η ταφόπλακα στις έρευνες που γίνονται για το πού πήγαν οι μίζες. Και αυτό καθώς από την αναθεώρηση της σύμβασης, που έγινε πέρυσι προκειμένου να παραδοθούν τελικά τα υποβρύχια, απουσιάζει το όνομα της Ferrostaal, που φαίνεται ότι ήταν και ο διακινητής του χρήματος. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξηγεί ότι αυτό έγινε λόγω των υπό διερεύνηση θεμάτων εις βάρος της εταιρείας, αλλά όσοι διαφωνούν λένε ότι με τον τρόπο αυτό εξαφανίζονται τα ίχνη...
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν «θράσος» την κατάργηση του μηχανισμού των αντισταθμιστικών ωφελημάτων («που πιθανότατα λειτούργησε ως δίαυλος αδιαφανών πληρωμών», κατά τη διατύπωση που χρησιμοποίησε ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας σημειώνοντας ότι ο χειρισμός πρακτικά χαρίζει στους Γερμανούς 120 εκατ. ευρώ από αντισταθμιστικά που δεν έγιναν).
Το υπουργείο σημείωσε επίσης ότι «ο οριστικός φορολογικός έλεγχος που έγινε από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να εισέλθει ο νέος μέτοχος (όμιλος Abu Dhabi MAR) στα ΕΝΑΕ, αφορά μόνο το νομικό πρόσωπο της Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. και όχι άλλες εμπλεκόμενες εταιρείες που έχουν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις (π.χ. έκδοση εικονικών τιμολογίων) ή, πολύ περισσότερο, φυσικά πρόσωπα που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τυχόν καταθέσεις ή άλλα περιουσιακά τους στοιχεία.
Σε κάθε δε περίπτωση, τυχόν ποινικές ευθύνες δεν έχουν παραγραφεί και άρα μπορούν να αναζητηθούν». Το ζήτημα που προκύπτει εδώ είναι ότι τα περισσότερα ύποπτα τιμολόγια προέρχονταν από τα ίδια τα ΕΝΑΕ...
Ερώτημα: Πρόκειται άραγε για μία κίνηση εις βάρος του Τσοχατζόπουλου (ο οποίος σημειώστε ότι έχει κερδίσει και δίκη εις βάρος του «Spiegel» όταν το περιοδικό τον είχε δείξει ως παραλήπτη «μίζας» από τα γερμανικά άρματα) ή κίνηση για το ξεκαθάρισμα άλλων λογαριασμών;
Το... κερασάκι
Μια σημαντική πτυχή στην υπόθεση παραμένει η πώληση του ναυπηγείου και το πώς έγινε... Ο Σκαραμαγκάς μπορεί να βρέθηκε στον κυκλώνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στο κουφάρι του δεν θα μπορούσαν να γίνουν και νέα ντιλ. Λίγο μετά τις εκλογές (στις 4 Νοεμβρίου 2009 για την ακρίβεια) και ενώ οι Γερμανοί της Thyssen (στα χέρια των οποίων περιήλθε το ναυπηγείο μετά την απορρόφηση της HDW) είχαν ενημερώσει ότι θέλουν να φύγουν από τη χώρα (απειλώντας να βάλουν λουκέτο), ο Παμπούκης και ο Βενιζέλος συναντήθηκαν με τον επικεφαλής της Thyssen (ΤΚΜS) Χανς Κριστόφ Ατσποντίεν.
Εκεί συμφωνήθηκε να κινήσει η γερμανική πλευρά τις διαδικασίες και να προτείνει «υπεύθυνες και αξιόπιστες λύσεις με επιχειρηματικό βάθος», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος πρόσθεσε ότι ο στόχος είναι κοινός. Δηλαδή να πουληθεί το ναυπηγείο, όπως θέλουν οι Γερμανοί.
Για ένα ευρώ!
Έτσι οι Γερμανοί πήραν τη «βούλα» της κυβέρνησης και, με βάση τη σχετική συμφωνία, απέστειλαν προσκλήσεις ενδιαφέροντος προς διάφορες πλευρές ενημερώνοντας ότι θα πουλήσουν το 100% του Σκαραμαγκά έναντι ενός ευρώ!
◆ Το μυστικό ήταν ότι αυτός που θα έπαιρνε τα ναυπηγεία θα έπρεπε να πληρώσει στην Thyssen 211 εκατ. ευρώ που χρωστούσε το ναυπηγείο στη γερμανική μητρική.
◆ Το βραβείο για τον «τολμηρό» επενδυτή θα ήταν τα 500 εκατ. ευρώ που θα πάρει το ναυπηγείο από το Πολεμικό Ναυτικό με την παραλαβή των τριών υποβρυχίων που ήταν τότε σε εκκρεμότητα.
Οι Γερμανοί έστειλαν την πρότασή τους στον ανταγωνιστή (τα Ναυπηγεία Ελευσίνας του Νίκου Ταβουλάρη, που όλοι γνώριζαν ότι δεν είχε ρευστό), σε ένα σχήμα που εκπροσωπούσε ο παλιός διευθύνων σύμβουλος Σωτήρης Εμμανουήλ και σε άλλο ένα fund με επικεφαλής τον Θωμά Λιακουνάκο, που κάποτε πρωταγωνιστούσε στους εξοπλισμούς. Τέλος η πρόταση έφτασε και στο Abu Dhabi MAR, το οποίο συνεργαζόταν ήδη με την Thyssen και το οποίο διευθύνει o Λιβανέζος επιχειρηματίας Ισκαντάρ Σάφα, που έγινε γνωστός από την υπόθεση με τους Γάλλους ομήρους που κρατούσε η Χεζμπολάχ.
Διόλου περίεργο ότι τελικά το ναυπηγείο πέρασε στα χέρια του Abu Dhabi MAR και του Σάφα. Διόλου περίεργο επίσης ότι το «αστέρι» του ταλαντούχου Σάφα, λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε τα ναυπηγεία, κατάφερε να λύσει τα προβλήματα του (άλλοτε «στραβού») υποβρυχίου «Παπανικολής», που στις αρχές Νοεμβρίου του 2010 (έναν χρόνο μετά τη συνάντηση) παραδόθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό.
Κάθαρση – πυροτέχνημα
«Κάθαρση - γιαλαντζί», «κάθαρση - πυροτέχνηµα», «επικοινωνιακή κάθαρση», όπως και να το πείτε το πανηγυράκι που στήνεται ανά δυο - τρεις µήνες για «µίζες», «µαύρο χρήµα» και «λαδώµατα», µέσα θα πέσετε. Το σίριαλ συνεχίζεται, χωρίς ελπίδα να φτάσουµε στο τελευταίο επεισόδιο και να µάθουµε αν, ποιοι, πόσα και πώς τα πήραν! Τελευταίο επεισόδιο οι αποκαλύψεις του «Der Spiegel» για µίζες 55 εκατ. ευρώ για την αγορά των υποβρυχίων. Το ερώτηµα όµως είναι άλλο: Αφού εδώ και µήνες το δικό µας, το ντόπιο ΣΔΟΕ, έχει εντοπίσει, από έλεγχο που έχει κάνει στα Ναυπηγεία Σκαραµαγκά, διαδροµές µαύρου χρήµατος 32.500.000 ευρώ, γιατί δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα;
Το ΣΔΟΕ είχε µπουκάρει στον Σκαραµαγκά προ οκταµήνου και είχε κάνει φύλλο και φτερό τα γραφεία. Τι βρήκε; Πολλά και ενδιαφέροντα, τα οποία ο Καπελέρης έγραψε σ’ ένα πόρισµα, το οποίο φαίνεται ότι πολλοί διάβασαν, αλλά τίποτε δεν έκαναν. Έχουµε και λέµε:
Το πόρισμα
«Από τον πρωτογενή έλεγχο ανέκυψαν ήδη τα εξής θέµατα:
1 Έκδοση τιµολογίων από ινδική επιχείρηση και από επιχειρήσεις που εδρεύουν στα νησιά Curacao και Ολλανδικές Αντίλλες, Λιβερία και Κύπρο προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία ύψους 5.500.000 ευρώ περίπου για παροχή υπηρεσιών. Δεδοµένου ότι οι προσφερόµενες υπηρεσίες δηµιουργούν βάσιµες υπόνοιες ότι δεν παρασχέθηκαν ποτέ, είναι διερευνητέα η εικονικότητα των ανωτέρω φορολογικών στοιχείων.
Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί το γεγονός ότι µεταξύ των προσφερόµενων υπηρεσιών είναι η προώθηση των εταιρικών συµφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία, χώρα που δεν διαθέτει, ως γνωστόν, θάλασσα, ενώ ιδιαίτερη µνεία πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία αµφισβητούν συγκεκριµένες συναλλαγές µε τις ανωτέρω αλλοδαπές επιχειρήσεις και τα χρήµατα των τιµολογίων αποστέλλονταν σε τραπεζικό λογαριασµό στην Αυστρία.
2 Έκδοση τιµολογίων από την ελληνική επιχείρηση Boston Consulting Group A.E. παροχής υπηρεσιών προς Ελληνικά Ναυπηγεία ύψους 2.500.000 ευρώ περίπου. Οµοίως ως ανωτέρω το είδος των προσφεροµένων υπηρεσιών δηµιουργεί βάσιµες υπόνοιες ότι οι υπηρεσίες αυτές δεν παρασχέθηκαν και συνεπώς είναι διερευνητέα η εικονικότητα των φορολογικών στοιχείων.
Επίσης διαπιστώθηκε ότι στις καταχωρήσεις των φορολογικών στοιχείων κατά το τέλος των χρήσεων της Boston Consulting Group A.E., η ελεγχόµενη προέβαινε σε έκδοση ακυρωτικών τιµολογίων, που επίσης συνηγορεί στη διατύπωση των ανωτέρω αµφισβητήσεων.
3 Υπάρχουν βάσιµες ενδείξεις ότι η επιχείρηση ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ διαδραµατίζει σηµαντικό ρόλο στην εφαρµογή των σχετικών συµβάσεων για την προµήθεια των υποβρυχίων του Π.Ν. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το µετοχολόγιο της εταιρείας άλλαξε πολλές φορές, τα τελευταία δε χρόνια παρουσιάζονται σαν µέτοχοι µεταξύ άλλων εταιρειών και η Marin Idustrial, που αργότερα έκλεισε και συστάθηκε η Maiandros Holdings, που κατείχε το 50% της ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ, ενώ το άλλο 50% η CMY Theodore Holdings κυπριακών συµφερόντων.
Οι εταιρείες αυτές, εκτός της συµµετοχής τους στην ανωτέρω επιχείρηση, έχουν στην κυριότητά τους και ακίνητα στην Αττική και είναι υπό διερεύνηση η προέλευση των χρηµάτων που δαπανήθηκαν για τις αγορές αυτών των ακινήτων.
Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ είχε συναλλαγές µε τη ΜΙΕ Europe LTD, η οποία έχει έδρα στην Κύπρο, για τα έτη 2004, 2005, 2006, που ανέρχονται στο ύψος των 3.600.000 ευρώ. Δηλαδή εξέδωσε τιµολόγια παροχής υπηρεσιών προφανώς για να καλύψουν και να δικαιολογήσουν τη διαµεσολάβηση της MIE Europe LTD στα Ελληνικά Ναυπηγεία...
Εκπρόσωποι των εταιρειών φαίνονται της µεν πρώτης ο Παπαντωνίου Αλέξανδρος και Χάγιας Αντώνιος, της δε δεύτερης ο Ματαντός Μιχαήλ. Το συµφωνητικό προβλέπει ετήσια αµοιβή της ελληνικής εταιρείας, ύψους 600.000 ευρώ κατ’ έτος αναπροσαρµοζόµενο.
Τέλος, ο Ματαντός Μιχαήλ µέχρι τις 19.3.2003 ήταν διαχειριστής της ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ, ο δε Χάγιας Αντώνιος ήταν υπάλληλος από το 1997 στην αρχική εταιρεία Marin Idustrial. Ο δε Παπαντωνίου Αλέξανδρος ήταν υπάλληλος, διαχειριστής και αργότερα αντιπρόσωπος του Ματαντού Μιχαήλ έως το 2008, που τελικά Χάγιας και Παπαντωνίου αγόρασαν εξ ολοκλήρου την εταιρεία.
Ο προβληµατισµός που προκύπτει από την ανωτέρω έρευνα έχει σχέση µε το γεγονός ότι περίπου το 70% του συνολικού ποσού της τριµερούς σύµβασης που υπεγράφη µεταξύ ΥΠΕΘΑ, Ελληνικών Ναυπηγείων και HDW αποτελεί την αξία των αγορασθέντων υλικών και το υπόλοιπο την παρασχεθείσα υπηρεσία - εργασία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασµό µε την πληρωµή των υλικών που πραγµατοποιείται απευθείας από το ΥΠΕΘΑ, δηµιουργεί πλείστα όσα προβλήµατα στην ολοκλήρωση της έρευνάς µας και συγκεκριµένα να διαπιστωθεί ή όχι πιθανή υπερτιµολόγηση των υλικών.
Επίσης έχουν παρασχεθεί προς την υπηρεσία µας πληροφορίες σχετικές µε τη δράση της αγγλικής επιχείρησης MFI, που είναι θυγατρική κατά 50% της Thyssen Krupp και της Ferrostaal στην καταβολή προµηθειών που αφορούσαν στην παραγγελία γερµανικών υποβρυχίων του Πολεµικού Ναυτικού. Αυτές οι προµήθειες φέρονται να µεταφέρθηκαν µε τη συµµετοχή της ελληνικής εταιρείας ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ και της κυπριακής MIE Europe LTD. Οι πληροφορίες αυτές, είτε µε δικαστική συνδροµή που θα ζητήσει η αρµόδια εισαγγελεύς είτε µε διοικητική συνδροµή που θα ζητήσει η υπηρεσία µας, θα πρέπει να διασταυρωθούν».
Δεν έγινε τίποτε...
Τι έχει γίνει από τότε για να Ι βρεθεί µια άκρη σ’ αυτόν τον λαβύρινθο εταιρειών µέσω των οποίων διακινήθηκαν εκατοµµύρια; Απολύτως τίποτε! Περιµένουµε, όπως και στην υπόθεση της Siemens, τους Γερµανούς να δώσουν όποιες πληροφορίες υπάρχουν, γίνεται εδώ ο σχετικός ντόρος και µετά όλα ξεχνιούνται. Γιατί; Είναι µάλλον απλό. Λείπει το βασικό για να διαλευκανθούν όλες οι ύποπτες υποθέσεις: Η πολιτική βούληση. Τελεία και παύλα.
http://www.topontiki.gr/