Ως υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής και εκπροσωπόντας μια άλλη γενιά με διαφορετική νοοτροπία, διάλεξα να μην υπόσχομαι εκεί που δεν μπορώ, να μην ‘τάζω’ όταν δεν έχω και να μιλάω τη γλώσσα της αλήθειας. Προεκλογικά και μετεκλογικά...
Προτίμησα να μη γίνω αρεστός λέγοντας τόσα ‘δεν’ και ‘όχι’, όσα ποτέ μέχρι σήμερα τόλμησε συνδυασμός που διεκδικούσε με αξιώσεις την εκλογή του.
Ως παράταξη μιλήσαμε με ειλικρίνεια για τον Καλλικράτη, τα προβλήματα που θα παρουσίαζε στην εφαρμογή του, την προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση είχε οργανώσει μια τόσο κρίσιμη μεταρρύθμιση. Μια μεταρρύθμιση χωρίς σχέδιο και χωρίς ουσιαστικό όφελος για τους πολίτες.
Σε αντίθεση με όλα αυτά προτείναμε ρεαλιστικές και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, προσδιορίζοντας με ακρίβεια τους τρόπους χρηματοδότησης.
Κάτι το οποίο δε βλέπουμε να υπάρχει. Όλα είναι στον αέρα.
Εξηγήσαμε με κάθε ειλικρίνεια, πως η περιφέρεια είναι, δυστυχώς, μέρος της νέας πραγματικότητας που δημιούργησε το μνημόνιο , μειώνοντας κατά 500.000.000 € τους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τα έτη 2010, 2011, 2012.
Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα, όπως είχαμε προβλέψει, δεν τόλμησε να προχωρήσει σε τομές και ρήξεις ώστε να πάψουν οι εξουσίες να παραμένουν στους Υπουργους και να μεταφερθούν στους Περιφερειαρχες. Δεν έκανε πράξη την διοικητική μεταρρύθμιση και την πραγματική αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων.
Η Περιφέρεια χρειάζεται επειγόντως την απαραίτητη θεσμική θωράκιση, την οικονομική ενίσχυση ώστε να ασχοληθεί άμεσα με τα προβλήματα της καθημερινότητας του Πολίτη (π.χ Απορρίματα, Ασφάλεια Πολιτών, Παρεμπόριο, Δημόσια Υγεία, Κοινωνική Πολιτική κ.α) ανταποκρινόμενη στον καινούριο της ρόλο.
Αντ’ αυτού διαπιστώνουμε με λύπη μας ότι τόσο ο ‘Μικρός Πρωθυπουργός’ όσο και οι ‘Μικροι Υπουργοι’ του Περιφερειακού Συμβουλίου αναζητούν, ακόμα, αξιοπρεπή χώρο συνεδρίασης.
Ακόμα και το ευαίσθητο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, η επίλυση του οποίου αποτέλεσε σημαία της προεκλογικής εκστρατείας για τον κ. Γ Σγουρό, δεν είναι πλέον μόνο στα χέρια της Περιφέρειας.
Μια σημαντική αρμοδιότητα επιστρέφει λοιπόν στη κεντρική διοίκηση. Απομένει να μάθουμε το γιατί.
Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τα θέματα των Περιφερειακών Συμβουλίων αντί να είναι τέτοια που να αγγίζουν την πραγματικότητα και τα προβλήματα προσπαθώντας να δώσουν λύσεις, δεν είναι παρά συμβατικά, εφάμιλλα των θεμάτων ενός μικρού περιφερειακού δήμου.
Αναρωτιέμαι αν ο πολίτης έχει δει μέχρι σήμερα στην καθημερινότητά του κάποια βελτίωση.
Πιστεύω ακράδαντα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κάποια μικρή έστω αντιμετώπιση αλλά, αντιθέτως τα πράγματα οδηγούνται καθημερινά στο χειρότερο. Είναι βαθύτητα αίσθηση όμως πως οι πολίτες δε θέλουν μια πρόσκαιρη και επιφανειακή γεύση μιας ακόμα συναινετικής σούπας. Η ίδια η κοινωνία παραμένει εγκλωβισμένη όσο το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα παραμένει κλειστό, «μνημονιακά» αποκομμένο από την ελληνική πραγματικότητα.
Η Περιφέρεια αποτελεί μια μικρογραφία της κυβέρνησης.
Απομονωμένη, άνευρη, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, χωρίς σχέδιο.
Όπως και η κυβέρνηση που κινείται με τον ελεύθερο πιλότο του Μνημονίου.
Το μήνυμα που στέλνουμε έγκαιρα προς κάθε μορφή εξουσίας είναι να σταματήσουν άμεσα την απλή Διαχείριση της Πολιτικής και να προχωρήσουν σε Πολιτική της Διαχείρισης, δίνοντας λύσεις των προβλημάτων της καθημερινότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, ο κόσμος και οι εξελίξεις θα τους ξεπεράσουν με ό,τι αυτό συνεπαγεται για τους ίδιους και για τη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση η σημερινή Περιφερειακή Αρχή οφείλει δημιουργήσει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας, κοινωνικής πρόνοιας για να προστατεύσει τους πολίτες από το «κούρεμα» των μισθών και των δικαιωμάτων που τους επιβάλλει η τρόϊκα με τη κυβέρνηση.
*Ο Βασίλης Κικίλιας είναι Αναπληρωτής Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στη Περιφέρεια Αττικής.
