Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η αντίδραση των επιτελείων των τραπεζών στις νέες συστάσεις της Τρόικας και στις νέες επισημάνσεις που γίνονται στο επικυροποιημένο μνημόνιο, επισημάνσεις οι οποίες θα μπορούσαν να ανοίξουν τους ασκούς τους Αιόλου για πιθανές εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες για το νέο επικυροποιημένο μνημόνιο, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να παρουσιάσουν σύντομα ένα επιχειρησιακό σχέδιο, με σκοπό τη μείωση της εξάρτησής τους από τη ρευστότητα της ΕΚΤ, αλλά και τη λήψη νέων εγγυήσεων από το ελληνικό δημόσιο.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι οι εν λόγω επισημάνσεις είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε εξελίξεις σε τρία μέτωπα.
Συγκεκριμένα, το πρώτο μέτωπο, όπου και θα είναι στραμμένη η προσοχή, αφορά την ανάγκη μείωσης του λειτουργικού κόστους των τραπεζών. Στο κομμάτι αυτό θα λέγαμε ότι οι τράπεζες δείχνουν έτοιμες να υλοποιήσουν προγράμματα μείωσης κόστους, μέσω της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων (έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενα σχόλιά μας για συγκεκριμένα σχέδια μείωσης του κόστους μισθοδοσίας) και μέσω της αναδιάρθρωσης των δικτύων υποκαταστημάτων για τα οποία η κατάσταση αναμένεται να αλλάξει ριζικά κατά τα επόμενα χρόνια.
Πέραν του θέματος της μείωσης του λειτουργικού κόστους, εξελίξεις μπορεί να έχουμε σύντομα και στην αναδιοργάνωση των θυγατρικών των τραπεζών, κυρίως στην περιοχή των Βαλκανίων, ενώ ήδη είδαμε τις πρώτες κινήσεις από την EFG Eurobank. Να τονίσουμε ότι πολύ πιθανό είναι να προκύψουν, μέσα στους επόμενους μήνες, συνενώσεις ελληνικών θυγατρικών στην Ανατολική Ευρώπη, με σκοπό την αξιοποίηση των οικονομιών κλίμακος, ενώ πολύ πιθανόν, επίσης, είναι να υπάρξουν και ανταλλαγές δραστηριοτήτων μεταξύ τραπεζών, με την πιθανή συμμετοχή και ξένων επενδυτών. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι πολύ σημαντικό, όπως κρίνουμε, να αποφευχθεί η αποδυνάμωση της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, μιας και κρίνουμε ότι από την εν λόγω ευρύτερη περιοχή θα προέλθει μια αναπτυξιακή δυναμική κατά τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όλες οι επισημάνσεις και τα νέα δεδομένα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άνοιγμα, εκ νέου, των σεναρίων / συζητήσεων εξαγορών και συγχωνεύσεων, κάτι το οποίο, όπως έχει επισημανθεί στο GFF, είναι πιο πιθανό να συμβεί στην περίπτωση υλοποίησης από την Ε.Ε. ενός πακέτου αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, το οποίο θα απομακρύνει την πιθανότητα μεγάλων διαγραφών από τα χαρτοφυλάκια ομολόγων και, σε κάθε περίπτωση, θα κάνει ξεκάθαρη τη συγκεκριμένη περιουσία / αξία των τραπεζών. Σε μια τέτοια περίπτωση (υλοποίηση ενός συνολικού ευρωπαϊκού πακέτου αντιμετώπισης της κρίσης χρέους), ενδιαφέρον για εξαγορά ελληνικών τραπεζών θα μπορούσε να εκδηλωθεί και από ξένες τράπεζες.
Συνολικά, θα λέγαμε ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι από τους πλέον ενδιαφέροντες για τον τραπεζικό κλάδο, ενώ στα πλαίσια των αλλαγών που συμβαίνουν, θα λέγαμε ότι ο κλάδος εισέρχεται σε μια εποχή ιστορικών αλλαγών και μετασχηματισμού
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες για το νέο επικυροποιημένο μνημόνιο, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να παρουσιάσουν σύντομα ένα επιχειρησιακό σχέδιο, με σκοπό τη μείωση της εξάρτησής τους από τη ρευστότητα της ΕΚΤ, αλλά και τη λήψη νέων εγγυήσεων από το ελληνικό δημόσιο.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι οι εν λόγω επισημάνσεις είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε εξελίξεις σε τρία μέτωπα.
Συγκεκριμένα, το πρώτο μέτωπο, όπου και θα είναι στραμμένη η προσοχή, αφορά την ανάγκη μείωσης του λειτουργικού κόστους των τραπεζών. Στο κομμάτι αυτό θα λέγαμε ότι οι τράπεζες δείχνουν έτοιμες να υλοποιήσουν προγράμματα μείωσης κόστους, μέσω της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων (έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενα σχόλιά μας για συγκεκριμένα σχέδια μείωσης του κόστους μισθοδοσίας) και μέσω της αναδιάρθρωσης των δικτύων υποκαταστημάτων για τα οποία η κατάσταση αναμένεται να αλλάξει ριζικά κατά τα επόμενα χρόνια.
Πέραν του θέματος της μείωσης του λειτουργικού κόστους, εξελίξεις μπορεί να έχουμε σύντομα και στην αναδιοργάνωση των θυγατρικών των τραπεζών, κυρίως στην περιοχή των Βαλκανίων, ενώ ήδη είδαμε τις πρώτες κινήσεις από την EFG Eurobank. Να τονίσουμε ότι πολύ πιθανό είναι να προκύψουν, μέσα στους επόμενους μήνες, συνενώσεις ελληνικών θυγατρικών στην Ανατολική Ευρώπη, με σκοπό την αξιοποίηση των οικονομιών κλίμακος, ενώ πολύ πιθανόν, επίσης, είναι να υπάρξουν και ανταλλαγές δραστηριοτήτων μεταξύ τραπεζών, με την πιθανή συμμετοχή και ξένων επενδυτών. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι πολύ σημαντικό, όπως κρίνουμε, να αποφευχθεί η αποδυνάμωση της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, μιας και κρίνουμε ότι από την εν λόγω ευρύτερη περιοχή θα προέλθει μια αναπτυξιακή δυναμική κατά τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όλες οι επισημάνσεις και τα νέα δεδομένα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άνοιγμα, εκ νέου, των σεναρίων / συζητήσεων εξαγορών και συγχωνεύσεων, κάτι το οποίο, όπως έχει επισημανθεί στο GFF, είναι πιο πιθανό να συμβεί στην περίπτωση υλοποίησης από την Ε.Ε. ενός πακέτου αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, το οποίο θα απομακρύνει την πιθανότητα μεγάλων διαγραφών από τα χαρτοφυλάκια ομολόγων και, σε κάθε περίπτωση, θα κάνει ξεκάθαρη τη συγκεκριμένη περιουσία / αξία των τραπεζών. Σε μια τέτοια περίπτωση (υλοποίηση ενός συνολικού ευρωπαϊκού πακέτου αντιμετώπισης της κρίσης χρέους), ενδιαφέρον για εξαγορά ελληνικών τραπεζών θα μπορούσε να εκδηλωθεί και από ξένες τράπεζες.
Συνολικά, θα λέγαμε ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι από τους πλέον ενδιαφέροντες για τον τραπεζικό κλάδο, ενώ στα πλαίσια των αλλαγών που συμβαίνουν, θα λέγαμε ότι ο κλάδος εισέρχεται σε μια εποχή ιστορικών αλλαγών και μετασχηματισμού
