Κατασκευάζοντας κάτι περίεργα οχήματα με 4 τροχούς, 1 τιμόνι, 1 λεβιέ, 3 πεντάλ και μία μόνο θέση, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα Πρωτάθλημα όπου, άκουσον άκουσον, θα έτρεχαν σε μία διαδρομή μέσα στους δρόμους της πόλης Ράκουελ και θα είχαν εκκίνηση και τερματισμό, το ίδιο σημείο.
Όλοι στην πόλη γέλασαν όταν άκουσαν τα καμώματα τους.
«Μα καλά ποιός τρελός θα σκεφτόταν κάτι τέτοιο;» είπε με την βροντερή φωνή του ο δήμαρχος της πόλης.
Αμέσως ζήτησε να δει αυτούς τους ανθρώπους στο γραφείο του, προκειμένου να τους πει ότι δεν πρόκειται να τους επιτρέψει να τρέξουν στην πόλη του.
Σε χρόνο μηδέν, οι τρελούτσικοι αυτοί άνθρωποι, βρέθηκαν στο γραφείο του δημάρχου.
«Ποιανού ιδέα είναι αυτή;» φώναξε ο δήμαρχος, τραβώντας τις τιράντες του.
«Εεεεε...ξέρετε, όλοι μαζί αποφασίσαμε...δηλαδή σκεφτήκαμε, να κάνουμε μερικούς αγώνες με μονοθέσια.» είπε διστακτικά ένας ευτραφής κυριούλης.
«Και τι νομίζετε πως είναι η πόλη μου, τσίρκο; Και ο νικητής τι θα κερδίσει; Δεν πιστεύω να θέλετε και χρήματα για το γελοίο αυτό πράγμα;» είπε θυμωμένος ο δήμαρχος.
«'Οοοοοχι, όχι, ο νικητής δεν θα πάρει τίποτα. Μόνο την ηθική ικανοποίηση οτι κέρδισε.» είπε ακόμα πιο διστακτικά ο ευτραφής κυριούλης.
Αμέσως ο δήμαρχος μαλάκωσε. «Αφού δεν θέλετε χρήματα, ας το συζητήσουμε. Πόσο ασφαλές είναι αυτό το επιχείρημα; ρώτησε.
«Η αλήθεια είναι πως η μόνη προστασία που θα έχουμε, είναι η τραγιάσκα και τα γυαλιά μας, για να προφυλάσσουμε τα μάτια μας.» είπε ο ευτραφούλης.
«Μα αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.» είπε ο δήμαρχος και έπεσε άκρα σιωπή στο γραφείο.
«Μου αρέσει, ας το κάνουμε. Την Κυριακή έχουμε αγώνα.» είπε και το γραφείο ξεχείλισε από γέλια και χαρές.
Πράγματι, την Κυριακή μαζεύτηκαν οι οδηγοί με τα μονοθέσια τους και πλήθος κόσμου έσπευσε να δει τα περίεργα αυτά οχήματα που ακούγανε αλλά δεν είχαν δει ποτέ.
Τα 20 μονοθέσια στήθηκαν στην εκκίνηση, με σειρά που βγήκε μετά από κλήρωση και ο δήμαρχος έδωσε το σήμα της εκκίνησης.
Ο αγώνας ξεκίνησε και ο κόσμος έκλεισε τα αυτιά του για να τα προστατεύσει από τον εκκωφαντικό θόρυβο των κινητήρων.
Μόλις στην πρώτη στροφή, είχαμε και την πρώτη σύγκρουση, χωρίς να τραυματιστεί ευτυχώς κανένας.
Μετά από 20 γύρους των 10 χιλιομέτρων, στον τερματισμό έφτασαν μόλις τα 6 μονοθέσια και νικητής ήταν ο ευτραφούλης κύριος.
Αμέσως, ζήτησε το βραβείο του. «Ένα ποτήρι κρύα μπύρα για τον νικητή μας.» φώναξε κάποιος.
Ένα ποτήρι κρύα μπύρα και η ικανοποίηση της νίκης, αυτό ήταν το έπαθλο.
Αμέσως μετά, νικητής, ηττημένοι, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι και φυσικά ο δήμαρχος της πόλης, όλοι μαζί, γιόρτασαν το γεγονός στην μπυραρία της πόλης, κάνοντας αστεία και γελώντας μέχρι δακρύων με τα σκετσάκια που τους έκανε ο γηραιότερος της παρέας.
Αργά το βράδυ, ο ευτραφούλης νικητής μας, μάζεψε σιγά σιγά τα πράγματα του και πήγε να πάρει το μονοθέσιο του.
Τότε, είδε ένα νεαρό αγόρι σε απόγνωση, να κοιτάζει γύρω γύρω σαν χαμένος.
«Τι έπαθες αγόρι μου; Τι ψάχνεις;» ρώτησε.
Το αγόρι, τον κοίταξε απορημένο και του είπε διστακτικά «Εγώ, ξέρετε κύριε, είχα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο μου. Καταστράφηκε κι έτσι ξεκίνησα να περπατάω μέχρι εδώ. Μα εδώ.....τι είναι εδώ; Είναι σαν να βρίσκομαι σε άλλη εποχή. Και αυτό το μονοθέσιο τι είναι; Πού το βρήκατε αυτό το μονοθέσιο;»
«Aυτό αγόρι μου, είναι το μονοθέσιο μου. Με αυτό κέρδισα σήμερα τον πρώτο αγώνα μονοθεσίων που έγινε στην πόλη μας.» του απάντησε ο ευτραφούλης κύριος.
«Δεν είναι δυνατόν.....είμαι σε άλλη εποχή.» μονολόγησε το αγόρι.
Και ο ευτραφούλης κύριος του απάντησε:
«Τι λες αγόρι μου; Έχει ότι χρειάζεται ένας οδηγός... τέσσερις ρόδες, ένα τιμόνι, έναν λεβιέ και τρία πεντάλ.......»
http://www.pitlane.gr
