Μπορεί την καμήλα να απαιτεί να την κατεβάσουμε αμάσητη…, όμως το κουνούπι ο φιλετάρει, το ξεκοκαλίζει και μας το κόβει μπουκίτσες μην τυχόν και πνιγούμε…,
η σπασμωδικά τρυφερή Κυβέρνησή μας. Λίγες πρωτοβουλίες ακόμα να πάρει σαν αυτές που περιλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο περί του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και η καρδιά μας θα της ανήκει για πάντα… Διότι άλλο είναι να σε πηδούν αποστασιοποιημένα, μόνο και μόνο επειδή έτσι αποφάσισε η κηδεμών τρόικα και άλλο είναι να σου το κάνουν με συναίσθημα. Αυτό επιφέρει δέσιμο…
Και ιδού τι θα πει εργασιακό - ασφαλιστικό κυβερνητικό συναίσθημα… Πρώτα και κύρια, για να είναι σίγουροι οι ιθύνοντες ότι στις επιχειρήσεις δεν μπαινοβγαίνουν «μαύροι» εργαζόμενοι, προτίθεται να δώσει κίνητρα στους επιχειρηματίες (γενναία μείωση στις εισφορές), προκειμένου να εγκαταστήσουν το ηλεκτρονικό σύστημα που θα είναι συνδεδεμένο με τα καλύτερα μαγαζιά της πιάτσας (ΙΚΑ, ΟΑΕΔ, ΣΕΠΕ κλπ) και θα ελέγχει την προσέλευση και τις αποχωρήσεις των υπαλλήλων. Το γεγονός ότι το σύστημα αυτό της επονομαζόμενης «κάρτας εργασίας» θα καταλήγει περισσότερο να ελέγχει τους δηλωμένους υπαλλήλους, παρά να τσακώνει τους αδήλωτους (οι οποίοι εννοείται ότι δε θα έχουν κάρτα εργασίας, για να τη χτυπήσουν και θα μπαινοβγαίνουν στη ζούλα) αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια. Η αρχική ευγενική πρόθεση είναι που μετράει.
Κι αν τυχόν, αν τυχόν λέμε, η εφαρμογή της αβανγκάρντ αυτής αποφέρει καρπούς και πιαστεί κανένας ανασφάλιστος να περνάει στις μύτες των ποδιών του την πόρτα της «δουλειάς της εργασίας του» μεταμφιεσμένος σε καφετζή… εεε ρε φίδι που τον έφαγε τον α-δηλωσία εργοδότη. 500 ευρώ το κεφάλι θα τους πληρώνει τους μαύρους. Το 1/6 δηλαδή περίπου της τιμής που ζητάνε οι λαθρέμποροι, για να σε περάσουν, ανεξαρτήτως δελτίου καιρού, στη χώρα της αρεσκείας σου…
Η ακόμα συγκινητικότερη όμως κυβερνητική πρωτοβουλία, η πρωτοβουλία που όποιος και να ’σαι, ό,τι και να ’σαι, σε κάνει αλοιφή (συναισθηματικά), σε ρίχνει στο πιάτο, σε καθιστά πόλη τουρκεμένη, είναι η ίδρυση της υπηρεσίας «Άμεσης Δράσης» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και η θεσμοθέτηση του «Συμφιλιωτή Εργασίας»…
Οι μεν επιθεωρητές της «άμεσης δράσης» θα απαντούν σε ειδικό πενταψήφιο τηλεφωνικό αριθμό και θα ελέγχουν τις καταγγελίες των αδυνάτων πραγματοποιώντας επιτόπια «ντου» ακόμα με τη βοήθεια των συναδέλφων τους της Ελληνικής Αστυνομίας, εφόσον χρειαστεί.
Ο δε «Συμφιλιωτής» θα ενσκήπτει, εφόσον του ζητηθεί από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη… και θα επιλύει κάθε θέμα που φέρνει σε ρήξη τις δύο πλευρές είτε με αφορμή τη σχέση εργασίας είτε ακόμα και τις προσωπικές τους διαφορές. Η διαδικασία της Συμφιλίωσης θα έχει διάρκεια 10 - 20 μέρες και κατά τη διάρκειά της θα συνεκτιμώνται τα δεδομένα, θα εξετάζονται μάρτυρες, θα τίθενται στο μικροσκόπιο τυχόν χειροπιαστά στοιχεία, θα ζητείται η συνδρομή Εμπειρογνωμόνων, θα παραδίδονται μαθήματα γιόγκα, θα καταναλώνονται ηρεμιστικά αφεψήματα, θα διοργανώνονται συνεδρίες ψυχοθεραπείας, θα πραγματοποιούνται ελεγχόμενες αγαπητικές αλληλοπερχωρήσεις (έλα μού τα, τώρα να δώσουνε τα χεράκια και να κάνουνε φιλάκια και αγκαλίτσες) κλπ. Ο Συμφιλιωτής γενικώς θα προσπαθεί να καταλήξει σε συναινετικό τερματισμό της κόντρας. Ύστερα, αποκαμωμένος, αλλά ήσυχος, σαν το Νίκο Σούλη και τη Σίσυ Φειδά μετά από κάθε περάτωση οικοδομικών εργασιών, θα γυρίζει στο γραφείο του…
Κάπως έτσι, η Δικαιοσύνη, εφόσον δεν έχει πεθάνει από φυσικό θάνατο ή δεν έχει αυτοχειριαστεί, θα λάμπει. Και οι εργαζόμενοι, ακόμα κι αν θα έχουν καταλήξει ολίγοι σαν τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, θα αισθάνονται κεκαλυμμένοι… Μέχρις ότου τουλάχιστον λήξει η σταδιοδρομία τους, δηλαδή μέχρις ότου ξεκουμπιστεί ο Συμφιλιωτής και μείνουν μόνοι με τον Εργοδότη τους…
Thank you PASOK!
topontiki.gr
