Σε αυτήν την κοινωνία ζούμε και αυτά που συνέβησαν εχθές στο Γ.Καραϊσκάκης προκαλούν δέος αλλά όχι έκπληξη. Δεν είναι λίγες οι φορές, αν αναλογιστεί κανείς τα τελευταία 20 χρόνια, που τα επεισόδια σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου έχουν προκαλέσει καταστροφές, τραυματισμούς ακόμα και θανάτους. Το σκηνικό που εκτυλίχθηκε καθ’όλη τη διάρκεια του χτεσινοβραδινού αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων φέρει πολλές ομοιότητες με τον αγώνα της Ριζούπολης πριν από κάποια χρόνια αλλά και σε άλλους ποδοσφαιρικούς αγώνες ανα τακτά χρονικά διαστήματα. Ρίψη αντικειμένων, κροτίδων, εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο ακόμα και επιθέσεις σε ποδοσφαιριστές, διαιτητές και παράγοντες.
Θα περίμενε κανείς μετά από τόσα χρόνια, όταν συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα, να υπάρχει και η αντίστοιχη τιμωρία. Μια τιμωρία που σκοπό θα είχε να εξαλείψει το ενδεχόμενο επανάληψης του φαινομένου. Αλλά ας είμαστε ρεαλίστές. Στην Ελλάδα ζούμε και έχουμε διαπιστώσει καλά πως η τιμωρία είναι μια άγνωστη λέξη. Το ποδόσφαιρο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Ποιος αλήθεια τιμωρήθηκε για το τεράστιο χρέος που κληρονόμησε η ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Για τις μίζες της Siemens που είδαν το φως της δημοσιότητας από τις γερμανικές αρχές; Για όλα αυτά που βλέπουμε καθημερινά στο δρόμο μας και αναρωτιόμαστε «γιατί». Σε μια κοινωνία, η τιμωρία είναι απαραίτητη εκτός και αν υπάρχει δόλος...
«Ως γνωστόν, μερικοί δεν σφάλουν εκ βλακείας , αλλά εκ πεπεοιθήσεως και συμφέροντος» (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Ας επανέλθουμε τώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο κ.Μαρινάκης αγοράζει τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι, σαφώς χρεωμένο σημαντικά και χωρίς αξιόλογα κέρδη στο προσεχές μέλλον, καθώς αποκλείστηκε από όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με δική του προσφορά στον Ολυμπιακό, σπαταλά πάνω από 18 εκ. ευρώ για μεταγραφές παιχτών, σε ένα ήδη υπερχρεωμένο σύλλογο. Όλοι καταλαβαίνουμε λοιπόν τη σημασία του πρωταθλήματος και το πολυπόθητο πριμ των 20 εκ. ευρώ με την είσοδο στο Champions League.
Εχθές λοιπόν παρακολούθησα ένα αγώνα που δεν έχει καμία σχέση με τα άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, από ένα κρατικό κανάλι που επι χρόνια αναλαμβάνει τα τηλεοπτικά δικαιώματα της ίδιας ομάδας (ποτέ Παναθηναϊκό, Π.Α.Ο.Κ ή Α.Ε.Κ), ένα διαιτητικό σύνολο που σαν αντικειμενικός φιλαθλός άλλης ομάδας, φάνταζε κωμικοτραγικό και ένα κατάμεστο γήπεδο γεμάτο μίσος που σκοπό είχε την τρομοκρατία. Το πιο λυπηρό από όλα όμως είναι, ο πρόεδρος της διοργανώτριας αρχής να δηλώνει ότι η ομάδα που προεδρεύει δίδαξε ήθος και ότι μόνο όσα παιδάκια γίνουν «ολυμπιακοί» θα είναι ευτυχισμένα!! Επίσης είναι λυπηρό για τους οπαδούς του Ολυμπιακού με τέτοια ιστορία, να αμαυρώνεται γι’αυτούς ακόμα ένα πρωτάθλημα που κατά την ταπεινή μου γνώμη, ήταν και δικαιωματικά δικό τους μέχρι χτες.
Αλήθεια, ποια θα είναι η τιμωρία αυτή τη φορά;;; Εύχομαι πιο ριζοσπαστική, για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου...
Όσο για μένα, απαξιώ να ξαναδώ ελληνικό πρωτάθλημα γιατί η ανταγωνιστηκότητα χάθηκε κάπου στα budget και το προσωπικό κέρδος.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
