στον παρακρατούμενο φόρο από τους Δικηγόρους. Πιο συγκεκριμένα, έως τις 30 Ιουνίου ο φόρος του 15% επί των παραστάσεων στα δικαστήρια, θα παρακρατείται από τους κατά τόπους Δικηγορικούς Συλλόγους (όπως γίνεται εδώ και χρόνια)και θα αποδίδεται στην εφορία.
Με την τροπολογία όμως, από την 1η Ιουλίου ο φόρος αυτός δε θα παρακρατείται από τους Δικ. Συλλόγους αλλά οι ίδιοι οι Δικηγόροι θα τον αποδίδουν στο Δημόσιο. Το μέτρο θα ισχύει έως τις 20 Φεβρουαρίου του επομένου έτους.
Δηλαδή, εγκαταλείπεται μια διαδικασία που εξασφάλιζε τη σίγουρη είσπραξη του 15%, ενώ ταυτόχρονα μεταβιβάζεται η ευθύνη απόδοσης της εν λόγω εισφοράς στους ίδιους τους επαγγελματίες.
Αυτό οδηγεί κατ΄ αρχάς στη μετάβαση των δικηγόρων στις εφορίες, και σε περισσότερη δουλειά-γραφειοκρατία για τους εφοριακούς. Ως προς την απόδοση του 15%, εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα κατά πόσο το υπό εξέταση 15% θα εισπράττεται ή όχι από το Δημόσιο.
Πράγματι, εκτιμάται ότι οι μισοί τουλάχιστον δικηγόροι δεν πρόκειται να το αποδώσουν κατά τα προβλεπόμενα, περιμένοντας κάποια νέα περαίωση που φυσικά θα εισάγει μια νέα ευνοϊκή για κάθε φοροφυγάδα ρύθμιση!
Είναι ακατανόητη εν πολλοίς η εν λόγω τροπολογία αν εξετασθεί από την πλευρά της αποτελεσματικότητας που πρέπει να διακρίνει ένα φορολογικό σύστημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΔΑΣ
Αν. Καθηγητής
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
