tromaktiko: Εν έτει 2011, κάπου κοντά στο λιμάνι, ενας αλλόκοτος άνθρωπος σκέφτεται...

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Εν έτει 2011, κάπου κοντά στο λιμάνι, ενας αλλόκοτος άνθρωπος σκέφτεται...



Είναι κρίμα κι άδικο να φεύγουν παιδιά από την ζωή στα 22 τους και στα 23 τους. Όμως να θέσω κάποια ερωτήματα.
Έχεις πάει ποτέ εσυ που διαβάζεις αυτές τις σκέψεις μου σε κανένα νεκροταφείο να δείς πόσα παλικάρια κείτονται εκεί σε αυτες τις ηλικίες ; Είτε απο αυτοκινητιστικά, είτε απο μηχανάκια, είτε απο ναρκωτικά, είτε απο οτιδήποτε άλλο. Για αυτά τα παιδιά γιατί δεν μιλάει κανείς ; Γι’αυτα τα παιδιά γιατί δεν μας παίρνει ο πόνος ; Γι’αυτα τα παιδιά γιατί δεν γίνονται ομάδες στο facebook να τρέξουν όλοι να γίνουν μέλη επειδή είναι το νέο trend ; Γι’αυτα τα παιδιά γιατί δεν βάζουμε τις φωτογραφίες τους στο προφίλ μας για να απαλύνουμε τον πόνο των συγγενών ; Μήπως (λέω μήπως) είμαστε λιγάκι υποκριτές ; Δηλαδή τι παραπάνω ή τι λιγότερο έχουν αυτά τα παιδιά, με τα παιδιά της ομάδας ΔΙ.ΑΣ ; Γιατί γίνεται τόσος ντόρος τελικά για την δολοφονία τους ; Όταν άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008, όλα αυτά ήταν αναμενόμενα. Υπάρχει μια παροιμία που λέει πως «όταν ρίξεις μια σφαίρα, αυτή η σφαίρα κινείται αέναα μεχρι στο τέλος να καταλήξει στο στόχο της, που δεν είναι άλλος απο εσένα τον ίδιο». Ή όπως το λέει καλύτερα στο Ευαγγέλιο «τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἀπόστρεψον σου τὴν μάχαιραν εἰς τὸν τόπον αὐτῆς· πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀποθανοῦνται.» (Ματ. 26:52). Γιατί λοιπον μένουμε κατάπληκτοι απο τα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας ; Βγήκανε τα άπλυτα της ΕΛ.ΑΣ στην φόρα, και είπανε οτι τον εξοπλισμό που οφείλει να τους παρέχει η υπηρεσία, τον αγοράζουν απο την τσέπη τους. Και με το φτωχό μου το μυαλό ρωτάω, γιατί τελικά προασπίζονται το κράτος και το πολίτευμα(όπως κατηγορηματικά λένε οταν στις πορείες και στις διαδηλώσεις χτυπάνε ότι κινείται), όταν το ίδιο το κράτος δεν τους προφυλάσσει απο τους εμφανής κινδύνους του επαγγέλματος τους ; Μήπως τελικά δεν προασπίζονται αυτα που λένε αλλα κάτι άλλο ; Γιατί αυτούς που κλαίς σήμερα και τους έμαθε όλος ο κόσμος επειδή τους δολοφόνησαν κάποιοι κακοποιοί, αύριο μεθαύριο θα τους ξεχάσει όλος ο κόσμος και θα τους θυμούνται μόνο οι δικοί τους άνθρωποι. Γιατί αύριο-μεθαύριο ίσως να είμαι εγώ, εσύ, ή κάποιος συγγενής ή γνωστός μας που πέφτει θύμα δολοφονίας. Θα γίνει τότε ο ντόρος που γίνεται σήμερα ; Θα ασχολούνται όλοι οι ειδήμονες με την συγκεκριμένη δολοφονία ή «θα την περάσουν στα ψιλά»; Σε τι διαφέρει λοιπόν η δολοφονία ενός αστυνομικού, απο την δολοφονία ενός πολίτη ; Ή μήπως έχει μεγαλύτερη βαρύτητα σαν ΆΝΘΡΩΠΟΣ, όποιος φοράει στολή ; Όποιος νομίζει πως έχει απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα ας μου τις δώσει γιατί εγώ δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Ελπίζω να μην κούρασα.
Ένας αλλόκοτος άνθρωπος που έχει μάθει να σκέφτεται...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!