Γι αυτό και φρόντισε να μου τα αγοράσει πριν ακόμα καν ενηλικιωθώ για να τα έχω και εγώ άλλα 30 και κόστισαν σχεδόν ένα εκατομμύριο (έχω ενηλικιωθεί επί δραχμών εποχή). 'Άρα θα έλεγα ότι τα 2.500 ευρώ είναι και λίγα είναι σχετικά με το πόσο έκαναν κάποτε. Αν μιλάμε βέβαια για μεγάλη σειρά σκευών και όχι δυο, τρία κατσαρολάκια. Τώρα έχω την απορία για την κυρία που είχε το θέμα: «2.500 ευρώ έκαναν τα σκεύη ή τα μαχαιροπίρουνα; Εγώ ξέρω ότι ο,τι δεν είναι ανοξείδωτο οξειδώνεται και ο κόσμος χρησιμοποιεί κρέμες για να τα γυαλίζει. Τέλος πάντων, δεν καταλαβαίνω γιατί πήρατε τηλέφωνο και δεν τα επιστρέψατε στο μαγαζί με την απόδειξη αγοράς για επιστροφή και δεύτερον 4 μήνες μετά λογικό είναι να χρεώσουν επίσκεψη! Δηλαδή αν εγώ θυμηθώ τώρα να μου κάνουν επίδειξη για τις κατσαρόλες που πήρε η μάνα μου το 1990 και βγήκαν από το κουτί τους μόλις πέρσι θα πρέπει να τρέξουν σπίτι μου αφιλοκερδώς; Όσο για τον φίλο που «πειράχτηκε» που κάποιος χαλάει 2.500 ευρώ για σκεύη όταν άλλοι δεν έχουν να φάνε ένα έχω να πω: αν κάποιος έχει παράπονο γιατί το ελικόπτερο του χάλασε ένα μήνα αφού έληξε η εγγύηση του ας μπορεί να πει και αυτός τον πόνο του χωρίς να τον αποπαίρνουν όσοι πάνε ακόμα με πατίνι. Δεν έχουμε κομμουνισμό να έχουμε όλοι τα ίδια (καλώς ή κακώς).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
