tromaktiko: Η τελική κρίση

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Η τελική κρίση



Το ποίημα αυτό γράφτηκε από έναν άγνωστο αστυνομικό στην μνήμη των συναδέλφων που χαθήκαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος τους στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.... Αφιερώνεται σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους δυο άνανδρα αδικοχαμένους Αστυνομικούς

Στέκεται ο Αστυνομικός εμπρός στο Θεό
Που όλους περιμένει ψηλά στον Ουρανό
Έχει την στολή του καθαρή
Για την τελική επιθεώρηση

Προχώρα μπροστά Αστυνομικέ
Πως πρέπει να κριθείς εσύ ?
Πηγές στην Εκκλησιά την Κυριακή
Βοήθησες ένα φτωχό στη γη?

Όχι Κύριε είπε μουδιασμένα
Δεν έκανα αγαθοεργίες σε κανένα
Γιατί αυτοί που φορούν στολή
Δεν είναι άγγελοι πάνω στη γη

Έπρεπε να δουλέψω την Κυριακή
Και πολλές φορές ήμουν σκληρός εκεί
Γιατί οι δρόμοι εκεί κάτω ειναι γεμάτοι
Βία και πάθος

Αλλά ποτέ δεν πήρα μια δραχμή
Που δεν κουράστηκα γι΄αυτή
Κι έκανα δεύτερη δουλειά για
Να αναθρέψω τίμια τη φαμιλιά

Και δεν αγνόησα ποτέ φωνή
Που ζήταγε από μένα βοήθεια
Ακόμη και αν ο φόβος κυρίευε την καρδιά μου
Το καθήκον πάντα ήταν το μέλημα μου

Το ξέρω Κύριε, δε δικαιούμαι μέρος εδώ
Κοντά στους συνανθρώπους μου, αν και
Τους αγαπώ
Ποτέ δεν μ’ ήθελαν ανάμεσα τους
Μονό να εξυπηρετώ τα συμφέροντα τους

Μα Κύριε, αν δεν υπάρχει μέρος εδώ
Με κατανόηση θα το δεχτώ
Ποτέ δεν ζήτησα κι ούτε ‘ χα πολλά
Ζούσα πάντα μες την ανέχεια.


Σιωπή απλώθηκε πάνω στο Θρόνο
Που οι Άγιοι αποφασίζουν δίχως φθόνο
Καθώς ο Αστυνομικός περίμενε υπομονετικά
Την κρίση του Κυρίου του να έλθει τελικά

Έλα μπροστά Αστυνομικέ, ακούστηκε η
Θεϊκή φωνή
Έκανες τη δουλειά σου σωστά στη γη
Προχώρα τώρα στον παράδεισο και εσύ
Τελείωσε το μαρτύριο στη κόλαση

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗ

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!