Τι λόγια να πω? πόσες φορές να δακρύσω? τι να κάνω για να σας φέρω πίσω ; δεν μπορώ να κάνω τίποτα... είμαι ανύμπορος για αυτά.. θα σας σκέφτομαι, θα σας τιμάω και θα συνεχίζω το έργο σας όσο είμαι ζωντανός αυτό σας το ορκίζομαι.. καλό ταξίδι παλικάρια μου...
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ "ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ" ΜΟΥ
Ξέρω δεν είναι ώρα θα μου πουν κάποιοι όμως δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός και άπραγος σε όλα αυτά που έχουν γίνει αυτές τις μέρες,σε όλα αυτά που έχω δει και έχω ακούσει.. Κάποιοι από εσάς ''συνάδελφοι'' είστε απαράδεκτοι..είστε χειρότεροι και πιο τυποτένιοι από αυτούς που χλευάζετε και κατηγορείτε..είστε εσείς που υπάρχετε επιλεκτικά,εσείς που υπάρχετε μόνο όταν σας συμφέρει,εσείς που σπέρνετε μίσος και διχόνια στην αστυνομία..τα παιδιά που σκοτώθηκαν ήταν συναδελφοί μου ΕΙΔΙΚΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ, από πότε για σας κύριοι είναι συνάδελφοι? από πότε για σας είναι αστυνομικοί? εσείς δεν είστε που δεν τους αναγνωρίζετε? εσεις δεν είστε που μέχρι πριν λίγο καιρό τους λέγατε σεκιουριτάδες? εσείς δεν προτρέπατε τους πολίτες να μην δέχονται κανεναν έλεγχο από αυτούς?αυτοί δεν είναι οι ανεκπέδευτοι και τα βίσματα που μπαίνουν αναξιοκρατικα στην αστυνομία για εσάς?εσείς δεν βγαίνατε στην tv και τους απαξιόνατε όταν σκοτώθηκε ο πιτσιρικάς?εσείς ακόμα και τώρα δεν προσπαθείτε να ευτελίσετε το σωματείο τους και ότι τους εκπροσωπεί? θα πρέπει να ντρέπεστε εσείς ''κύριοι'' ''συνάδελφοι'' αυτές τις μέρες..θα πρέπει να επιλέξετε να την υ πάρχετε τώρα..αλλά και εδώ τυποτένιοι είστε,εκμεταλλεύεστε για άλλη μια φορά μια τραγική κατάσταση για να προβληθείτε και να περάσετε αυτά που θέλετε..δεν έπρεπε να πάτε στις κηδείες σήμερα,ΔΕΝ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΈΡΘΕΤΕ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΤΙ ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ..ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΣΑΣ.. Ναι σε σας αναφέρομαι ''κύριοι'' συνδικαλιστές και ομοιδεάτες των αν δεν το έχετε καταλάβει.. Ζήστε στη δική σας πραγματικότητα και στη δική σας αστυνομία και σκορπίστε εκεί το δηλητήριο και τη διχόνια σας.αφήστε μας και εσείς στην ησυ! χία μας να θρύνησουμε και να τιμήσουμε τους νεκρούς μας,χορτάσαμε και βαρεθήκαμε τους ξύλινους λόγους σας και τα ψεύτικα δάκρυά σας... οι δικοί μου οι συνάδελφοι είναι αυτοί που είναι δίπλα μου στη μάχη όποιο βαθμό και να έχουν,είναι αυτοί που με αντιμεπωπίζουν σαν συνάδελφό τους,είναι αυτοί που θα κυνδυνέψουν μαζί μου και σίγουρα αυτοί δεν είστε εσείς..αυτούς και μένα η σφαίρα θα μας βρει μπροστά στο στήθος και θα πέσουμε σαν αετοί περίφανα και δεν θα μαχαιρόσουμε άλλους πισόπλατα σαν κοράκια όπως εσείς.. Αν έχετε λίγη τσίπα πάνω σας θα σας αγγίξουν τα όσα σας λέω αλλά πολυ αμφιβάλλω γιαυτό...
Ένας ΕΙΔΙΚΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
