ΟΤΑΝ στάθηκε στα πόδια του ο δημόσιος υπάλληλος και χόρτασε ψωμί, έριξε μια ματιά τριγύρω. Οι «ελεύθεροι» τα ‘κονομούσαν με χίλιους τρόπους και τους ζήλεψε.
Δεν γεννήθηκε άπληστος-η ζωή τον έκανε. Χάιδεψε τη σίγουρη και αμετακίνητη καρέκλα του, είδε τον εργοδότη (Κράτος) να κοιμάται και αντάλλαξε ματιές με τον διπλανό του σιναφιού. Το τέρας της γραφειοκρατίας γεννήθηκε! Για να «προσκυνάει» στο γκισέ ο «αμαρτωλός» πολίτης, να τον αρμέγει ο μιζαδόρος με το ταμπελάκι του κρατικού «λειτουργού» και η πατέντα να’ χει σφραγίδα ελληνική.
ΚΙ ύστερα ήρθαν χρόνια «δίσεκτα». Καιροί μνημονίου και κινδύνων για πτώχευση και χρεοκοπία. Διατυπώνουν απόψεις οικονομολόγοι, ελπίζουν (στη δραχμή) συμφεροντολόγοι (με το συνάλλαγμά τους στην Ελβετία), για να καταλήξουν οι πάντες στο πάγιο συμπέρασμα. Πως η ανάπτυξη μόνο μας σώζει με την παραγωγή, σε συνδυασμό με τις περικοπές δημόσιων δαπανών. Και, βέβαια, αν θέλεις ανάπτυξη, ποντάρεις στις επενδύσεις. Ατενίζεις ικετευτικά τους ξένους επενδυτές κι αυτοί σου ανταποδίδουν με κατανόηση. Χωρίς, ως έλληνας, να το ξεχνάς πως «δεν είν’ εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί».
ΚΑΤΙ ακούστηκε για «fast track» στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας κι ύστερα τίποτα. Έφτασε στ’ αυτιά αμερικάνων ομογενών και… ενθουσιάστηκαν. «Πάμε στην Ελλάδα για μπίζνες…». Τ’ ακούσαμε και ανατριχιάσαμε. Για τους πατριώτες που δεν ξέχασαν την πατρίδα τους. Για τις δουλειές και τα εργοστάσια που θα χτυπούσαν την ανεργία, για την Ελλάδα που θα γινόταν εργοτάξιο.
ΟΙ λεφτάδες ομογενείς «ήλθον είδον και απήλθαν». Έντρομοι απ’ το «τέρας» που ζει και βασιλεύει, απογοητευμένοι για τις χιλιάδες υπογραφές που απατούνται από χέρια μανδαρίνων και για τη μητέρα-Ελλάδα που πάει με τον αραμπά. Κι έφυγαν πριν έρθουν κουνώντας το κεφάλι, με το κεφάλαιο στη τσέπη. Με το «fas track» στην Ελλάδα της μίζας, της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς λόγο κενό, υπόσχεση και αέρα κοπανιστό.
ΥΠΟΥΡΓΟΙ μας ετοιμάζονται για ταξίδι στις ΗΠΑ. Με δημοσιογράφους και παρατρεχάμενους, κομμένα εισιτήρια και κλεισμένες σουίτες. Θα προβάλουν την Ελλάδα, θα τιμήσουν τους ομογενείς θα στηθούν στην παρέλαση, θα βολτάρουν, θα ψωνίσουν, θα επιστρέψουν (συν Θεώ) οι 30-35 νοματαίοι και ο λογαριασμός (εκτός ωνίων) στα υπουργεία τους! Όλα καλά και άγια, της… κρίσης και εξόχως ελληνικά.
ΩΣΤΟΣΟ, τι… καλά θα ήταν να κραυγάσουν (και να’ ταν αληθινό): «Ελάτε στην Ελλάδα για επενδύσεις-σκοτώσαμε το τέρας της γραφειοκρατίας!». Αυτό θα ήταν προβολή!
