ισχυριστεί το ίδιο και για τους θεατές.
Σκηνοθεσία: Ντένις Ντούγκαν
Σενάριο: Άλαν Λομπ, Τίμοθι Ντάουλινγκ, Ι.Α.Λ. Ντάιμοντ
Πρωταγωνιστούν: Άνταμ Σάντλερ, Τζένιφερ Άνιστον, Μπρούκλιν Ντέκερ, Νικόλ Κίντμαν
Διάρκεια: 113’
Χώρα: ΗΠΑ
Είδος: Ρομαντική κωμωδία
Πρεμιέρα: 10 Μαρτίου 2011
Όπως για κάθε άνθρωπο σε αυτό τον πλανήτη υπάρχει φαινομενικά ένα ταίρι, έτσι και για τις νωθρές κωμωδίες του Άνταμ Σάντλερ υπάρχει ένα σταθερό κοινό. Το κοινό αυτό φαίνεται προοδευτικά να λιγοστεύει, γεγονός που εξηγεί γιατί οι πιο πρόσφατες ταινίες του διάσημου κωμικού μάλλον ασθμαίνουν στα αμερικανικά ταμεία. Προηγουμένως έχουν ασφαλώς συντριβεί στις στήλες των περισσότερων κριτικών και δίκαια αφού, εκτός του αμφίβολης ποιότητας χιούμορ που επιδεικνύουν, οι ταινίες αυτές φροντίζουν να γίνονται ολοένα και λιγότερο αστείες. Διασκεδαστικό μόνο ως ψυχαναγκασμός, το «Σύζυγος για Ενοικίαση» στηρίζει την κεντρική ιδέα του στο «Λουλούδι του Κάκτου», τη χαριτωμένη κωμωδία του 1969 που είχε χαρίσει ένα Όσκαρ στην Γκόλντι Χόουν και περιείχε μια από τις πραγματικά απολαυστικές παρουσίες του Γουόλτερ Ματάου. Οποιαδήποτε ομοιότητα μεταξύ των δυο ταινιών σταματά, ωστόσο, εδώ. Εν έτει 2011, ο Σάντλερ ξέρει να σερβίρει μόνο φτηνή φάρσα στον ρόλο ενός πλαστικού χειρουργού που διαπιστώνει ότι το μυστικό στο να κρεβατώνει όσο το δυνατόν περισσότερες αιθέριες νεαρές υπάρξεις είναι να παριστάνει τον παντρεμένο. Θέλοντας αυτή τη φορά να κερδίσει την καρδιά ενός ιδιαίτερα ελκυστικού και αρκετά μικρότερού του σε ηλικία θηλυκού, ο ήρωας επιστρατεύει τη βοήθεια της έμπιστης γραμματέας του, η οποία καλείται να παίξει τον ρόλο της συζύγου σε διάσταση.
Σινεμά με την κονσερβοποιημένη νοοτροπία και αισθητική των αμέτρητων χιουμοριστικών σειρών που κατακλύζουν τη μικρή οθόνη, η διεκπεραιωτικά σκηνοθετημένη ταινία του (πρώην ηθοποιού) Ντένις Ντούγκαν μετρά πετυχημένα αστεία στα δάχτυλα του ενός χεριού, υπενθυμίζει πόσο ανεπαρκής ηθοποιός είναι ο Άνταμ Σάντλερ, επαληθεύει ότι η Τζένιφερ Άνιστον είναι φτιαγμένη μόνο για τις διαστάσεις της τηλεόρασης και βεβαιώνει για μια ακόμη φορά την οριστική παρακμή της αμερικανικής κωμωδίας. Κρατώντας έναν δευτερεύοντα αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στην ταινία, η Νικόλ Κίντμαν πραγματοποιεί μια από τις πιο ανεξήγητες επιλογές καριέρας που έγιναν τελευταία. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποια ακριβώς είναι η δουλειά της εδώ…
