της Τίνας Κωνσταντάτου
Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας, ένας άνδρας 60 ετών με φυσιολογικό βάρος...
, χωρίς παράγοντες κινδύνου για καρδιακό νόσημα (όπως κάπνισμα ή διαβήτης) έχει 6% πιθανότητες να πεθάνει τα επόμενα δέκα χρόνια. Τι συμπέρασμα βγάζουμε;
Πως εγώ που είμαι γυναίκα 46 ετών με υπέρβαρος και παράγοντες κινδύνου για καρδιακό νόσημα λόγω καπνίσματος (με το παρδόν, υπουργέ της υγείας μου…) -κι ας μην ανοίξω τώρα το στόμα μου να αναφερθώ και στους υπόλοιπους παράγοντες- έχω ποιος ξέρει πόσες επί τοις εκατό πιθανότητες να ζήσω για να δω τι εννοούσαν ακριβώς οι Μάγιας για το 2012...
Άρα, πρέπει επειγόντως να πάρω τη ζωή στα χέρια μου.
Ένα από τα άμεσα μέτρα που πήρα είναι το γιαούρτι.
Το γιαούρτι αποτελεί μια θαυματουργή τροφή για τον οργανισμό μας.
Εκτός, βέβαια, κι αν ταλαιπωρούμαστε από τυμπανισμό εντέρου.
Πάντα καλοντυμένη, λοιπόν, προσεκτικά μακιγιαρισμένη και μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά σπρώχνω το καροτσάκι μου στο υπέροχο και φιλόξενο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου, όπου ξένοιαστοι τρισευτυχισμένοι και ξεκούραστοι υπάλληλοι των 900 ευρώ σπρώχνονται να με εξυπηρετήσουν.
Πολύ συχνά πια σταματώ με νάζι μπροστά από το ατέλειωτο ψυγείο με τα γαλακτοκομικά προϊόντα και το περιεργάζομαι για κάνα μισάωρο –δεν μου λείπει δα κι ο χρόνος!- συγκρίνοντας τα ευεργετικά πρόσθετα συστατικά τους και λικνιζόμενη στην απαλή μουσική της γενιάς μου που ξεχύνεται από τα μεγάφωνα (οι κακοπροαίρετοι ισχυρίζονται πως όταν ακούς τα χιτάκια των νιάτων σου σε σούπερ μάρκετ, γέρασες – ποτέ δεν ασχολήθηκα, όμως, με την αντίδραση…)
Το θέλω σακούλας; Πρόβειο; Αγελαδινό; Βουβαλίσιο;
Με δημητριακά, για καλή αφόδευση;
Με τροπικά φρούτα, για να ταιριάζει με την αιώρα στο γκαζόν;
Με γλυκό του κουταλιού, για να θυμόμαστε πού και πού και το χωριό μας;
Με επιπλέον ασβέστιο, βιταμίνη D και κάλιο, κατά της υπέρτασης;
Με αρωματικά βότανα, για ντελικάτες απολαύσεις;
Κάτι απλό για πίλινγκ προσώπου-σώματος;
Σε ανάλαφρη συσκευασία για εύκολη εκσφενδόνιση σε περίπτωση ανάγκης;
Ή σε trendy και σέξυ συσκευασία, για να κυνηγιόμαστε με τον άντρα μου αχάραγα μες το σπίτι κρατώντας από έναν κεσέ στο χέρι;
Δυστυχώς πάντα ξεχνώ να θυμηθώ να διαμαρτυρηθώ στις εταιρίες για την απουσία γιαούρτης με μαυρομάτικα φασόλια που περιέχουν φυλλικό οξύ, που συμβάλλει στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων –αν όλων τα κύτταρα είναι σαν τα δικά μου, τόσο ανεξίτηλα επηρεασμένα από τη δημόσια διοίκηση, την κάτσαμε τη βάρκα…
…Ξεφυλλίζοντας απόψε τα όνειρά μου, λοιπόν, σκέφτηκα πως τελικά είμαι πολύ τυχερή:
Έφτασα στην ηλικία που έφτασα, τα κατάφερα όπως τα κατάφερα κι ακόμα διαλέγω εγώ πότε θα φάω γιαούρτι, ποιας μάρκας, σε τι ποσότητα και σε ποια μορφή.
Πάω εγώ στα γιαούρτια, δεν έρχονται εκείνα σε μένα...κάτι είναι κι αυτό!
